Verðtrygging-fyrir hvern?

Ég fann þetta á heimasíðu SilfurEgils og fannst þetta svo athyglisvert að ég stal þessu. Vonandi fyrirgefur hann mér stuldinn.

 

Fundur um verðtryggingu

Sæll, var á fundi hjá Samfylkingunni í Reykjavík í gær um verðtryggð lán og þar kom Gylfi formaður ASÍ sem er í forsvari hóps sem Jóhanna skipaði til að skoða málefni fólks með verðtryggð lán.  Þar fór sannarlega fulltrúi alþýðunnar - EÐA EKKI!  Hann var alveg harður á því að halda óbreyttri verðtryggingu og í raun bara að lengja í snörunni. Þú átt að geta sótt um að lækka greiðslubyrði um 20% frá og með fyrsta des. ef þú vilt en mismunurinn fer bara á höfuðstólinn og safnar þar vöxtum og verðbótum.  Síðan sagði hann (lausleg endursögn) að ef verðtryggingunni væri breytt færi Íbúðarlánasjóður og bankarnir á hausinn nokkrum vikum síðar og þá þyrfti að skera niður velferðarkerfið, borga hærri skatta og sparnaður foreldra okkar myndi hverfa. “Viljið þið það?!”.

Síðan var hann svo ósmekklegur (að okkar mati sem finnst það grafalvarlegt mál að sjá höfuðstól lána okkar hækka um fleiri hundruð þúsund í hverjum mánuði) að segja nokkra fimmaurabrandara um að hann vildi að hann væri jólasveinninn sem gæti gert allt fyrir alla og um Davíð Oddson.  Frekar lélegt.  Hverra hagsmuna er hann að gæta?  Ég skil vel að einhver á þessa peninga en gætu ekki báðir hópar þurft að taka á sig eitthvað tap - ekki bara lántakendur.  Ég er búin að missa alla von á þessu dæmi öllu.

 

Er STRÚTA lýðræðinu lokið?-Burt með spillingaliðið.

Vel heppnaður mótmælafundur. Við getum verið þakklát fyrir þá einstaklinga sem standa að þessum fundum. Hörður Torfa að sjálfsögðu alveg sérstaklega. Góðar ræður sem þakka ber fyrir. Það er nefnilega ekki gefið að fólk leggi allt þetta á sig og ekki sjálfsagt. Borgara-legt lýðræði krefst virkni ef það á að skila árangri. Hitt lýðræðið að kjósa á 4 ára fresti og stinga hausnum svo í sandinn hefur gefist frekar illa. Það má kalla það lýðræði STRÚTA. Núna erum við strútarnir að umbreytast. Hvar sú umbreyting endar eða ber oss er óljóst en umfram allt mjög spennandi. Nokkuð er það víst að hausunum sem enn eru á kafi í sandinum hefur fækkað. Mjög ósennilegt að við stingum þeim þangað aftur, í því felst mikil breyting.

Þúsundir mótmæla á Austurvelli

Opinn BORGARARAfundur á mánudagskvöld á NASA.

BURT MEÐ SPILLINGARLIÐIÐ.

Það má reyna að sjá jákvæða þætti í þeim miklu erfiðleikum sem blasa við okkur Íslendingum þessa dagana. Ég ætla ekki að draga úr því á neinn hátt að staða okkar er mjög alvarleg, í mörgu tilliti ef ekki flestu. Aftur á móti hafa þessir erfiðleikar leyst úr læðingi ýmislegt hjá okkur sem hefur ekki verið svo áberandi langa lengi. Fólk er farið að hugsa og það á gagnrýninn hátt. Ég sjálfur upplifi það þannig að svo miklar breytingar hafa átt sér stað að maður verður að endurskoða flest allar skoðanir sem maður hefur haft hingað til. Mörgum er eins farið. Því er mikil gerjun í gangi. Það spretta upp grasrótahreyfingar út um allan bæ, nánast úr engu. Það gleður mig. Ástæðan er sú að virkt borgaralegt lýðræði byggir á virkum, afskiptasömum borgurum sem láta ekki vaða yfir sig. Við getum öll verið sammála um það að ef virkt borgaralegt lýðræði hefði verið til staðar á Íslandi undanfarin ár hefði margt farið öðruvísi.

Núna krefst fólk upplýsinga, staðreynda. Það er forsenda þess að við getum myndað okkur sjálfstæða skoðun. Það virðist vera djúpt á öllum slíkum upplýsingum. Allt sem skiptir máli virðist makkað í bakherbergjum í dag. Okkur er ekki treyst fyrir viðkvæmum staðreyndum, við gætum komist að "rangri" niðurstöðu. Hugsanlegt er einnig að einhverjir gætu orðið að sakamönnum ef við vissum allan sannleikann.

Hvernig bregðast valdhafar við því að þjóðin er vakna. Spunameistarar reyna að finna ódýrasta samnefnarann hjá þjóðarsálinni og stefna flokkum sínum þangað. Það er gert í einum og bara einum tilgangi. Að halda völdum með eins litlum tilkostnaði og hugsast getur. Gleggsta dæmið er nefndarskipan Sjálfstæðisflokksins um ESB. Brauðmolar til almúgans í þeim eina tilgangi að tolla í stólunum. Af þessu er augljóst að valdið er óttaslegið, hestar bakka yfirleitt ekki. Það í sjálfu sér er sigur.

Stóra vandamálið er að valdhafar og þeirra nánustu er að þeir eru afruglaralausir, þeir sjá ekki myndina skýrt. Við viljum Ríkisstjórnina burt. Við viljum toppana í Seðlabankanum burt. Við viljum nýtt fólk í Fjármálaeftirlitið. Við viljum Kaþólskan rétttrúnaðarrétt yfir útrásarliðinu. Við viljum upplýsingar og réttlæti. Við viljum, BURT MEÐ SPILLINGARLIÐIÐ.

 

Upprisa þjóðarinnar-góð grein-skyldulesning.

Ég mæli eindregið með þessari grein á Neiinu.

Hugljómun Sjálfstæðisflokksins.

Hvers vegna þarf blaðamannafund? Það eina sem gerðist var að Landsfundi var flýtt og nefnd stofnuð. Var það kannski sú hugljómun sem þau virðast hafa orðið fyrir í Sjálfstæðisflokknum og endurspeglast í orðum varaformannsins"við erum í breyttum heimi". Fyrir okkur hin eru það ekki fréttir, að minnsta kosti ekki það nýtt að réttlætanlegt sé að eyða fjármunum í þessa vitleysu. Alþjóð vill sannleikann á borðið. Opið lýðræðislegt þjóðfélag. Ferskir vindar myndu ekki skaða og réttlæti. Valdið er óttaslegið og ætlar að gera allar mögulegar hundakúnstir til að halda í stólana sína.

Fyrst og fremst að hugsa um hag þjóðarinnar

Að vera eða vera ekki þjónustufulltrúi í banka.

 Grein eftir mig sem er í Mogganum í dag.

 Austurrískur bankastarfsmaður hringdi í vin sinn sem starfar á Íslandi og er samlandi hans. Þetta var í apríl 2008. Bankastarfsmaðurinn sagði samlanda sínum að íslensku bankarnir stæðu illa og hún skyldi geyma sparifé sitt annars staðar, sem hún og gerði. Hún sagði henni að mat manna í Austurríki væri það að miklir möguleikar væru á því að íslensku bankarnir gætu farið í þrot ef illa áraði. Ekki var um neitt leyndarmál að ræða. Öllum starfsmönnum viðkomandi banka í Austurríki var með tölvupósti tjáð að draga úr öllum viðskiptum við Ísland þangað til annað væri ákveðið. Hvar voru íslenskir blaðamenn þá? Að eltast við íslenska Utanríkisráðuneytið við atkvæðasöfnun um allan heim vegna framboðs Íslands til Öryggisráðsins.

Fyrrverandi bankastjóri Kaupþings sendir bréf til Forsætisráðherra og Seðlabankastjóra á sama tíma, þ,e, í apríl 2008. Boðskapurinn var hinn sami og austurríska bankamannsins. Sjálfsagt vegna þess að Sigurður og sá austurríski voru að rýna í sömu hagtölurnar. Munurinn er sá að hlustað var á þann austurríska en ekki bankastjóra Kaupþings. Þess vegna á austurríski einstaklingurinn sem starfar á Íslandi allt sitt sparifé, í austurrískum banka, en við Íslendingar ekki krónu með gati, bara skuldir.

Það voru margir fleiri sem vöruðu við að illa gæti farið en ekki var á þá hlustað. Ríkistjórn landsins, yfirmenn Seðlabanka og fjármálaeftirlitið hafa brugðist. Fjölmiðlanir hafa verið gjörsamlega gagnslausir, bara lýst orðnum hlut en ekki krufið málin til mergjar. Önnum kafin þjóðin dansaði með og veitti ekki nauðsynlegt aðhald. Ábyrgð hinna ýmsu aðila er þó mismikil. Ölvunarakstur útrásarmannanna er vítaverður en ef lögreglan lætur ölvunarakstur óáreittan af því að hann sé svo „kúl“ þá verður slæmt enn þá verra. Þegar við bætist að engar ráðstafanir sem duga voru gerðar til að kljást við afleiðingarnar verða fíklarnir að englum því landsfeðurnir voru að minnsta kosti edrú.

Þegar heimilsfaðir skrifar upp á lán sem ábyrgðarmaður í misskilinni góðvild og heimilið lendir undir hamrinum er svipað ástand og við stöndum í núna sem þjóð. Skynsamir menn veðsetja ekki börnin sín. Núna hefur það gerst.

Hvernig komumst við úr klípunni? Við erum strand og enginn í áhöfninni er með hreint sakavottorð né próf úr Stýrimannaskólanum. Áhöfnin neitar að fara úr brúnni. Þeir reyna að sannfæra okkur farþegana að sökum þess hvað þeim tókst vel að sigla skútunni í strand að þá sé engum betur treystandi en þeim að ná henni á flot aftur. Það er ekki laust við vissa kyngingarörðuleika hjá farþegunum.

Þannig standa málin í dag. Við mætum á Austurvöll því við kyngjum þessu ekki. Við viljum nýja áhöfn því við treystum ekki þeirri gömlu. Allur umheimurinn treystir ekki stjórnendum þessa lands, það þorir enginn að senda fjármuni inn fyrir landsteinana sökum algjörs vantrausts á gæslumönnum þess. Allir aðilar að hruni Íslands benda hvor á annan og kenna hinum um. Maður upplifir sig eins og leikskólakennara sem hlustar á hóp barna útskýra hvers vegna rúðan brotnaði. Á meðan sundrast fleygið okkar í spón á strandstað.

Austurrískir bankar gátu lesið rétt í spilin s.l. vor og gert viðeigandi ráðstafanir skjólstæðingum sínum til hagsbótar. Að okkar hálaunaðu gæslumenn voru staurblindir sökum eigin hagsmunagæslu er eins hallærislegt og hugsast getur. Þeir hefðu átt að gera viðeigandi ráðstafanir eins og þeir austurrísku og hindra frekari skaða. Það er ekki að undra að ráðamenn séu rúnir öllu trausti hér heima og erlendis.

 

 

 

Enn eitt neyslulánið??

Hann er góður þessi gaur í Chíkakó. Það sem er einna athyglisverðast í þessu sambandi er að hann telur okkur EKKI þurfa lánið. Það er afstaða sem ekki margir aðhyllast. Hitt sem er mjög merkilegt er að hann telur mikla hættu á því að lánið brenni upp í höndunum á okkur þegar við notum það til að verja krónuna okkar. Ef hann hefur rétt fyrir sér þá er niðurstaðan sú að við tökum lán sem við þurfum ekki og í þokkabót eyðum við þarflausu láni í vitleysu. Þar með hefur ekkert breyst á Íslandi, þ.e. eyðsla í tóma vitleysu...neyslulán.

Gætum hæglega sleppt IMF-láni

SKIPSROTTUR Á FÖRUM.

Staðan er grafalvarleg. Íslenska ríkið er nánast gjaldþrota. Íslenska ríkið fær ekki lán úti í heimi. Mannorð okkar er einskis virði. Við erum aðhlátursefni um allan heim. Fyrir nokkrum vikum vorum við rjómi alheimsins. Hvað gerðist?

Í dag er það augljóst að við vorum undanrenna en ekki rjómi.

Þeir sem seldu okkur undanrennu fyrir rjóma eiga að gjalda, því það eru svik.

Ríkisstjórnin sveik okkur því hún var bara að klæðast slæðum úti í löndum og safna atkvæðum fyrir kosningarnar hjá Öryggisráðinu. Hún var ekki að sinna innanríkismálum.

Seðlabankinn klikkaði nánast í öllu, hvaða gagn hefur hann gert? Ingibjörg Sólrún sat þar þangað til hún varð Utanríkisráðherra, hvað var hún að hugsa þar??

Fjármálaeftirlitið brást grunnskildum sínum. Þeir hefðu átt að ÖSKRA HÁTT þegar Landsbankinn fór til Hollands-eða hvað?

Fjárglæframennirnir sem hafa fjárfest í kross og selt hvor öðrum til að auka verðgildi félaga sinna skulda þjóðinni mikið. Afsökun, skýringar og endurgreiðslu.

Segja má að stjórnvöld hafi sofið á verðinum, það eru afglöp í starfi. Aftur á móti þegar menn eru að leika sér með hlutafé fólks og margselja sama hlutinn bara til að skrúfa upp verðgildi hans án innistæðu eru menn að brjóta af sér með ásetningi. Það er munur að brjóta af sér vegna vangá eða hæfnisleysis eða þegar menn framkvæma hluti sem lýsa má sem einbeittum brotavilja í þeirri von að brotið komist ekki upp. Því eru afbrot fjárglæframannanna eða óreiðumannanna mun alvarlegri. Á öllu þessu þarf að taka sem fyrst. Aftur á móti þarf ríkisstjórnin að taka sig taki og koma þjóðarskútunni á flot að öðrum kosti munum við skipsrotturnar koma okkur frá borði. Læknar eins og ég geta fengið vinnu hvar sem er. Ef valið er um huggulegt ævikvöld á erlendri grund eða í eymd á Íslandi er valið augljóst. Ef Ríkisstjórnin treystir sér ekki til þess að hreinsa til verðum við að fá nýja.

Staðan er grafalvarleg

Marað í hálfu kafi.

Umsókninni okkar hefur verið slegið á frest. Nágrannar gera grín að okkur. Íslendingar hafa einfaldlega verið slegnir út af borðinu. Fólk er farið að ræða um að flytja frá landinu. Ég veit til þess að skortur er á læknum í Lundi þar sem ég lærði á sínum tíma. Sennilega myndi eitt símtal duga.

Ríkisstjórnin er kolfallin í huga þjóðarinnar. Þorsteinn Pálsson segir í leiðara í dag það sem margir hugsa. Ef menn grípa ekki til aðgerða NÚNA þá sökkvum við til botns eins og steinn. Því erum við skipsrotturnar farnar að hugsa okkur til hreyfings.

Afgreiðslu umsóknar frestað