Nýja Ísland.

Jólin sjálf eru oft góður tími. Ef vel tekst til tekst manni að hægja örlítið á atburðarrásinni. Venjulega er maður svo upptekinn í sínu daglega amstri að ekki gefst ráðrúm til að hugleiða. Jólin sjálf gefa manni kost á því að lesa kannski eina góða bók og hugleiða málin. Afleiðingin gæti orðið að það örlaði á gagnrýnni hugsun. Því hljóta jólin að vera þyrnir í augum allra sem vilja óbreytt ástand.

Með því að troða öllum uppákomum sem nöfnum tjáir að nefna í desembermánuð auk alls þess undirbúnings sem jólahaldið sjálft krefur gerir allt venjulegt fólk uppgefið og örmagna. Síðan koma útsölurnar eftir flugeldasýninguna. Það sem skiptir öllu máli er að landinn hafi enga dauða stund til að íhuga tilveruna. Hann gæti orðið gagnrýninn. Þá er voðinn vís.

Mér tókst þó að lesa bókina "Nýja Ísland" eftir Guðmund Magnússon sagnfræðing. Mjög góð bók og skyldulesning í dag. Hægt er að gagnrýna eitthvað smotterí í bókinni en aðalatriðin yfirskyggja þau. Ég tel að sem flestir ættu að verða sér út um þessa bók og lesa hana vel og vandlega.

Árið 2009 veldur mér hugarangri. Ég óttast að fjárlögin haldi engan veginn og þau verði margskrifuð á næsta ári. Heilbrigðiskerfið verði einkavætt í auknu mæli með vaxandi gjaldtöku þeirra sem síst mega við því. Okkur verði troðið inn í ES án þjóðaratkvæðagreiðslu, bara si svona. Auðmenn munu halda sínu en við hin borgum brúsann. Það virðist ekki nein fær leið innan okkar lýðræðiskerfis til að koma í veg fyrir þessa þróun. Ef ekkert markvert gerist óttast ég að fólk muni grípa til örþrifaráða, það væri mjög bagalegt, en eina lausnin, eða hvað?

55 milljarðar út um gluggann.

Margir eru að undirbúa jólin og reyna að gleyma tilvist kreppunnar, það er í sjálfu sér gott og blessað, en munum það að lýðræðið tekur sér aldrei frí. Ýmsir aðrir eru einnig á yfirvinnu þessa dagana. Um helgina fréttist það að fyrirtækið Milestone sem datt inn í ríkisbankann okkar hefði gert samning við skilanefnd skipuð af okkar mönnum. Sem sagt okkar banki og okkar skilanefnd gerði upp fyrirtækið Milestone. Niðurstaðan er sú að þeim voru gefnar upp skuldir upp á 55 milljarða. Við áttum kröfu á þá en af einhverjum orsökum ákveða okkar menn að sleppa þeim við að greiða skuld þeirra við OKKUR.

Ef þú fellir niður kröfu ertu að sjálfsögðu kröfunni fátækari.

Við erum 55 milljörðum fátækari.

Við þurfum því að greiða 55 milljarða meira í skatt.

Hvað er hægt að gera við 55 milljarða, t.d. byggja nýjan Landspítala.

Kreppuvísur.

Fann þessar vísur á bloggsíðu Guðrúnar Jónínu.

 Hrein snilld, finnst ykkur ekki?

 

Glitnisgaur kom fyrstur,
gráðugur í öll bréf.
Hann laumaðist í vasana
og lék með fólksins fé.

Hann vildi sjúga þjóðina,
þá varð henni ekki um sel,
því greyið var sko afæta,
það gekk nú ekki vel.

2.
Björgúlfsaur var annar,
með gráa hausinn sinn.
Hann skreið úr skipi hafsins
og skaust í bankann inn.

Hann faldi sig í Rússlandi
og froðunni stal,
meðan bjórmeistarinn átti
við Yeltsín gamla tal.

3.
Bjármann hét sá þriðji,
böðullinn sá.
Hann krækti sér í milljarða
þegar kostur var á.

Hann hljóp með þá til Noregs
en hirti ekki um sjóðina,
sem féllu hver af öðrum
við sjáum núna slóðina.

4.
Sá fjórði, Bændasleikir,
var fjarskalega sljór.
Og ósköp varð hann leiður,
þegar bankadruslan fór.

Þá þaut hann eins og Welding
og þotuna greip,
og flaug með henni í London
því krónan var svo sleip.

5.
Sá fimmti Smárasnefill,
var skrítið fjármagnsstrá.
Þegar hinir fengu í nefið
hann barði dyrnar á.

Þeir ruku'upp, til að gá að
hvort gestur væri á ferð.
Þá flýtti' ann sér að pokanum
og fékk sér góðan verð.

6.
Sá sjötti Sigjónárna,
var alveg dæmalaus.-
Hann framundan rústunum
rak sinn ljóta haus.

Þegar fólkið vildi skýringar
á auralausum reikningum,
hann slunginn var að afsaka
og skyldi ei neitt í hlutunum.

7.
Sjöundi var Heiðarmár,
sá var sjaldan sýndur,
ef fólkið vildi tal af 'onum
hann var alltaf týndur.

Hann var ekki sérlega
hnugginn yfir því,
þó þjóðarskútan maraði
þá hálfu kafi í.

8.
Baugabur, sá áttundi,
var skelfilega þver.
Hann hluta keypt'af bönkunum
með hluta úr sjálfum sér.

Svo lánaði hann sér milljarða
og yfir öðrum gein,
uns hann stóð á blístri
og stundi og hrein.

9.
Níundi var Nógafaur,
næmur á fé og snar.
Hann hentist út um heiminn
og hluti keypti þar.

Á enskum bita sat hann
í símaleik
og át þar hluti drjúga,
enga Breta sveik.

10.
Tíundi var Skallakjaftur,
tungulipur mann,
sem hamaðist á landslýð
og æsti upp hann.

Ef vammlegt var hvergi
né ósiðlegt að sjá,
hann oftast nær seinna
í það reyndi að ná.

11.
Ellefti var Stjórnaskelfir
aldrei fékk sá kvef,
og hafði þó svo hláleg
og heljarstór eyru og nef.

Ef fnyk af féhyggju
ekki hann fann,
þá léttur, eins og reykur,
lyktina upp spann.

12.
Sólráður, sá tólfti,
kunni að spinna vef.-
Hann þingmannasveitina
sveigði í kosningaþref.

Hann krækti sér í fylgi,
þegar kostur var á.
En stundum reyndist enginn
akkurinn hans þá.

13.
Þrettándi var Kreppugeir,
þá var komið kvöld,
alltaf kom hann síðastur
á bankahrunsöld.

Hann blekkti litlu börnin sín,
sem mótmæltu prúð og fín,
og trítluðu um bæinn
með spónaspjöldin sín.

Höfundur óþekktur

 

SKORTSTAÐA-?!??

Ég á sætan rauðan jeppa. Nonni vinnufélagi minn fær hann lánaðan í 3 mánuði. Hann greiðir mér 50 þúsund krónur fyrir að fá bílinn minn lánaðan í 3 mánuði. Nonni selur svo bílinn minn strax á 3 milljónir, sem er sem sagt núvirði bílsins. Nonni ætlar að sjálfsögðu að skila mér aftur bílnum að þrem mánuðum liðnum, ÞVÍ ÉG Á BÍLINN ENNÞÁ. Það er að segja á milli mín og Nonna á ég bílinn ennþá, annars væri hann ekkert að hugsa um að afhenda mér bílinn MINN aftur. Auk þess er Nonni strangheiðarlegur maður, er reyndar örlítið gefinn fyrir skjótfenginn gróða. Hann hefur nefnilega hugsað sér að kaupa bílinn mitt aftur til baka áður en þriggja mánaða lánstímanum er lokið. Nonni er að vonast til að bíllinn minn hafi fallið í verði á þessum þremur mánuðum. Ef hann Nonni minn er heppinn þá kaupir hann sæta jeppann minn á 2 milljónir og græðir næstum því eina milljón á bröltinu. Sniðugt, ekki satt?

Bröltinu fylgir viss áhætta og í því felast vandamálin. Ef bíllinn minn hækkar í verði tapar Nonni. Það er ekki verst af öllu. Það sem er verra er ef allar bílasölur landsins fara á hausinn í einu. Þá getur Nonni ekki keypt aftur bílinn minn. Síðan munu lánadrottnar sem bílasölurnar skulduðu taka bílinn minn upp í skuldir bílasölunnar. Þá á ég 50 þúsund kallinn frá honum Nonna en engan bíl. Nonni er horfinn eins og jörðin hafi gleypt hann.

Ég vona bara að eins sé ekki komið fyrir lífeyrissjóðnum mínum og bílnum mínum því þá er ég virkilega í djúpum skít, eða þannig sko.

 

 

 

 

Fiskur í dagblaði.

Reynir Traustason ætlar ekki að segja af sér eftir afhjúpunina í gærkveldi. Í upptökunni kom fram mikill ótti hjá Reyni ef frétt blaðamannsins yrði birt. Maður sá fyrir sér Síkakó gæja með fiðlukassana, handan við hornið, að minnsta kosti í huga Reynis. Það virðist sem Reynir hefði mátt búast við að lenda á hafsbotni steyptur í bala og sennilega götóttur sem sigti. Spurningin er hvort þessi inngreypti ótti Reynis við að fá fisk sendan til sín, innvafinn í dagblað, geri hann einmitt svo hæfan til að halda áfram sem ritstjóri að mati stjórnar Dagblaðsins.

 

Kató gamli.

Núna er ég farinn að endurtaka mig. Þannig var Kató gamli líka, endurtók sömu vísuna aftur og aftur í lok hverrar ræðu sagði hann "svo legg ég til að Karþagó verði lögð í eyði". Honum varð lokum að ósk sinni.

Ég vil taka upp Evru einhliða strax. Ástæðan er eigingirni mín og ekkert annað. Ég tel það fljótvirkustu leiðina til að afnema verðtrygginguna af húsnæðislánunum mínum. Á þann hátt tekst mér að halda í lífeyrir minn í húsinu mínu sem ég hef þrælað fyrir í 30 ár. Sennilega er allur annar lífeyrir komin í ryksugu fjárglæframanna.

Svo er það þetta með EU og Samfylkinguna. Það er að sjálfsögðu algjört prinsipp mál að kolfella fyrsta samninginn sem við gerum við EU. Semja svo upp á nýtt og fá betri díl. Algjör heimska að taka fyrsta tilboði, eða hvað?

Hvert eigum við að sigla skútunni? Í örugga höfn að sjálfsögðu. Hvaða höfn?

Hvernig þjóðfélag bjuggum við í og hvernig viljum við hafa þjóðfélagið í framtíðinni. Við getum huggað okkur við að okkur mun ekki gefast mikið ráðrúm til að velta fyrir okkur gamla þjóðfélaginu okkar. Fyrir því eru tvær ástæður, við megum engan tíma missa við nýsköpunina og hitt að gamla þjóðfélagið hefur nú þegar á liðnum vikum rúllað í gegnum pappírstætarana og er því ekki til frásagnar.

Hvað viljum við, það er augljóst að mjög margir vilja breytingar. Sú pólitíska biðstaða sem þjóðinni er boðið upp á er hneyksli. Að bíða eftir því hvort þessi eða hinn armurinn í Sjálfstæðisflokknum verði undir er tímasóun. Að verða meðlimir í EU tekur minnst 3 ár og að ganga inn í myntbandalagið krefst aga og laga sem fyrirfinnast ekki á Íslandi. Því er öll umræða um EU eingöngu til að tefja tímann frá nauðsynlegri umræðu um það sem skiptir máli.

Það sem skiptir máli í öllum hamförum er að lágmarka skaðann. Annað hvort gerir maður það á staðnum eða forðar sér. Okkur liggur á því annars verður enginn eftir á strandstað til að taka til hendinni. Ýmsar hugmyndir eru ræddar manna á millum en fást ekki ræddar af viti því það þóknast ekki valdhöfum. Ein hugmynd er að taka upp evru einhliða. Enn hefur engum tekist að sannfæra mig um að við verðum ver staddir eftir slíkan gjörning en fyrir. Því finnst mér það vel þess virði að fara þá leið. Annar kostur er sá að þá hættum við að jarma um inngöngu í stóra sérhagsmunaklúbbinn EU.

Síðan þurfum við að endurskoða allan aðgang að upplýsingum í þjóðfélagi okkar. Allt á alltaf að vera upp á borðum, nema hernaðarleyndarmál Íslands sem komast fyrir á einni örk. Ef við óskum upplýsinga þá eigum við að fá þær strax og umbúðalaust. Þannig vil ég hafa nýtt Ísland.

Auk þess vil ég geta kosið flokk og raðað sjálfur upp listanum á þeim flokki sem ég kýs. Jafnvel kæmi til greina að kjósa Forsætisráðherrann sjálfan beinni kosningu. Samhliða myndum við leggja Forsetaembættið niður. 

Að lokum þetta, að Íslendingar séu á hraðferð, hugsunarlaust inn í EU með tilstuðlan Samfylkingarinnar er mér mjög á móti skapi. Ég vil ekki fara þangað inn vegna þess að ég verð, vegna þess að Samfylkingin var svo heppin að allt fór á hausinn og henni gefst þannig tækifæri á að leiða okkur þangað inn eins og hverja aðra þræla. Forfeður mínir herjuðu Evrópu, þannig kann ég bara betur við mig.

Hvað gerum við nú?

Fékk útreikning frá Lífeyrissjóðnum mínum í dag. Gerðum ráð fyrir 15% verðbólgu. Liðlega tuttugu milljónir eru orðnar rúmlega fjörutíu milljónir 2014, þ.e. eftir bara fimm ár. Miðað við þetta verð ég orðinn eignalaus maður árið 2014. Þessi fórn mín vegna bankahrunsins bætist ofaná allar skuldirnar sem við Íslendingar erum að taka á okkur. Ég á ekki að vera að kvarta, það eru margir í þessari stöðu í dag. Mitt dæmi bendir þó til þess að mjög margir verði komnir í algjör þrot eftir nokkur ár. Hækkun á bensíni og áfengi eykur enn á vandann, en það var samþykkt í gærkvöldi á Alþingi.

Verkalýðsforustan segir að það sé ekki sitt hlutverk að taka pólitíska afstöðu til málanna!! Það er eins og allir séu sammála um það að valta yfir þá sem minna mega sín í þjóðfélaginu. Það er eins og það sé stjórnvöldum ofviða að finna sanngirni í stöðunni. Þau geta ekki einu sinni sett á hátekjuskatt þeirra sem þó gefa upp réttar tekjur. Ég hefði verið sáttur við að lenda í slíkum skatti miðað við núverandi aðstæður í þjóðfélaginu.

Hvernig er staðan hjá okkur núna? Það eru ekki kosningar í vændum því stjórnarflokkarnir hafa ekki hug á því og meðan þeir sammælast um að halda stjórnmálasamstarfinu áfram, verða engar kosningar. Jafnvel þó að Sjálfstæðismenn gefi skít í Evrópusambandið mun Samfylkingin liggja utan í þeim því aðrir flokkar ætla ekki inn í EU. Verkalýðsforustan ætlar ekki að taka afstöðu, bara að jarma, því hún er sammála Samfylkingunni. Sjálfstæðisflokkurinn ætlar að láta þá sem minna mega sín borga kreppuna og Samfylkingin ætlar að ganga inn í EU. Niðurstaðan er sú sama. Við borgum alltaf að lokum, eða hvað? 

Spurningin er hvort maður eigi að skrá sig í VinstriGræna eða flytja bara til útlanda og gleyma því að maður hafi verið Íslendingur.

Persson löðrungar okkur enn.

Á Eyjunni í dag er sagt frá viðtali sem Morgunblaðið hefur við Göran Persson. Við fyrstu sýn virðist hann vera að mæra núverandi Seðlabankastjóra. Sjálfsagt er hann að gauka að honum hlýjum orðum eftir öll hanastélin sem þeir hafa stundað saman í henni Evrópu sinni. Sænskur húmor er oft nokkuð langsóttur, jafnvel torskilinn. Á köflum getur hann verið sársaukafullur. Það sem einkennir Svía fram yfir ýmsa aðra er að segja mönnum aldrei til um grundvallaratriði, þ.e. þegar vitað er að hlustandinn ætti að hafa fulla þekkingu á þeim. Aftur á móti þegar Svíi fer að segja manni til um það sem maður átti að hafa lært í barnaskóla er hann að hæða mann, þannig er það bara. Sem Íslendingar verðum við bara að kyngja þessu, því við klikkuðum á þessu og sér í lagi þeir sem við réðum til að forða okkur frá vitleysunni.

"Persson leggur áherslu á gildi heilbrigðrar skynsemi þegar efnahagsmál eru annars vegar. „Ef menn bara gæta þess að sjá til að tekjurnar séu hærri en útgjöldin standa þeir sig ágætlega.“

Vonandi klikkum við ekki í framtíðinni, ef hún finnst þá einhversstaðar.

 

Siðareglur endurskoðenda á Íslandi.

Það kemur fram á Smugunni í dag að félag endurskoðenda hefur verið að þýða siðareglur á þessu ári, þ.e. 2008. Þessar siðareglur munu ganga í gildi 1. janúar 2009. Mér er spurn, hafa endurskoðendur ekki haft neinar siðareglur fyrr en núna? Hvernig er þetta hægt? Ég trúi þessu tæpast, leiðrétti mig hver sem betur getur. Var bara áður farið eftir sannfæringu hvers og eins. Sannfæringu hefur hingað til verið hægt að kaupa án mikilla vandræða. Hvað er í gangi?