Hátekjuskattur??

Núna er búið að ákveða að leggja gjöld á þá sem leggjast inn á sjúkrahús landsins. Sex þúsund krónur í hvert skiptið. Geir Harði sagði um daginn að ekki væri óeðlilegt að menn greiddu fyrir slíkt. Byggði hann skoðaun sína á því að fólk yrði svo sjaldan veikt að sex þúsund krónur af og til væri ekki of mikið. Að því gefnu að menn séu ekki alltaf að kveikja í sér mörgum sinnum á ári er þetta rétt hjá honum.

Ef hámark hvers einstaklings er 25 þúsund krónur á ári er mér til efs að tilgangi þessarar fjáröflunar í ríkiskassan verði nokkurn tíman náð. Þeir sem leggjast oft inn á sjúkrahús þurfa líka að nýta sér heilbrigðisþjónustuna á fleiri stöðum. Því mun hámarkinu vera náð mjög fljótlega.

Hvers vegna ekki hátekjuskatt. Sú skattheimta hefði bæði verið réttlátari og árangursríkari.

Plís Geir, leggðu á mig hátekjuskatt, samvisku minnar vegna.

Biskupsræða eða Gúttóslagur.

Það er ekki margt sem ég hef haft tíma til að skoða á netinu í dag. Ég lagði mig þó í framkróka við að lesa ræðu biskupsins okkar. Hún var mjög uppbyggileg og réttsýn og greinilega langbesta áramótaræðan um þessi áramót. Síðla dags meðan ég tók eina létta skák við Páfann varð mér illilega brugðið. Ekki vegna gyllinæðar minnar heldur að maður kallaði mótmælendur "kommúnistadrullusokka".  Þar var mættur vinnufélagi minn Guðmundur Klemenzson. Þar sem bókin á náttborði mínu þessa dagana er Gúttóslagurinn 1932 finnst mér eins og sagan sé að endurtaka sig. Því tel ég mjög mikilvægt að við öll vöndum okkur til hins ýtrasta að tjá skoðanir okkar. Við verðum öll að hafa það að leiðarljósi að þó við þolum ekki skoðanir annarra þá munum við sameinast um að allir geti tjáð og túlkað sýnar skoðanir. Bæði grjótkast á lögreglumenn eða rúðubrot í fyrirtækjum mótmælenda  minnir frekar á Þýskaland fyrir stríð.

Slíka niðurlægingu mannsandans verðum við að hafa þroska til að neita okkur um.

Mótmælendum ógnað á gamlársdag

Ingibjörg og þjóðin.

Ég viðurkenni fúslega að ég stal þessu úr Smugunni, en freistingin var of sterk.

Frelsi til athafna, flugeldar, bankar og afleiðingar alls þessa.

Meðan ég fylgdist með flugeldum springa og kökur tætast í kvöld fór ég að velta fyrir mér frelsinu til athafna. Það er almennt viðurkennt að einstaklingar eigi að hafa frelsi til athafna meðan þær skaða ekki aðra. Þrátt fyrir þessa meginreglu er hún brotin. Við vitum vel að um hver áramót slasast einhverjir sökum þessa háttalags. Við sættum okkur við að fólk skaði sig vegna ofneyslu áfengis. Við vitum að margur íþróttamaðurinn skaddast við íþróttaiðkun sína. Við ökum bílum alla daga þrátt fyrir að sú iðja kosti mörg mannslíf á ári hverju. Því virðist reglan vera frekar þannig að við höfum frelsi til athafna svo fremi að bara fáir skaðist af háttalaginu. Það sem hins vegar er augljóslega hættulegt fyrir einstaklinginn, einn eða fleiri, er bannað. Svona oftast eða þannig sko.

Þjóðin finnst að frelsi ákveðinna einstaklinga til athafna brjóti meginregluna um að eingöngu fáir skulu skaðast af verkum þeirra, sem nýta sér frelsið til athafna sinna. Almenningur er mjög ósáttur við að frelsið var nýtt til að gera bankana 12 sinnum stærri en þjóðarheimilið. Einnig það frelsi sem stjórnvöld tóku sér til að bregðast rangt við aðsteðjandi vanda. Að þegja þunnu hljóði um hvað er að gerast innanbúðar hjá stjórnsýslunni. Að taka sér það frelsi að sitja áfram, að afnema frelsi okkar til að hafa kosningar. Nýting valdhafa á frelsinu miðast við að þau komist sem best undan vetri. Slík notkun á frelsinu til athafna skaðar allt of marga til að þjóðin sætti sig við það.

Þegar mótmælendur trufluðu og komu í veg fyrir útsendingu hjá sjónvarpsstöð hér í bæ urðu viðbrögðin slík að skaði hlaust af. Að mótmæla samrýmist meginreglunni, að athafnirnar valdi litlum ásættanlegum skaða, eins og við umgöngumst frelsið á öðrum sviðum þjóðlífsins. Til samanburðar má geta þess að margir hafa orðið blindir vegna frelsisiðkunar þeirra sem elska flugelda og annað stórhættulegt dót um áramót.

Hvað um það, það sem ég ætlaði að segja var þetta; ef allir þessir lögreglumenn hefðu frekar takmarkað frelsi bankanna á sínum tíma hefði margt farið á annan veg.

Gúttó-Þjóðin og Palestína.

Ekki er laust við að maður verði hugsi vegna atburða dagsins og viðbrögðum við þeim. Það er greinilegt að mótmælin eru að stigmagnast. Ofbeldi var beitt. Að það takist að fá 250 manns til að stöðva útsendingu Stöðvar2 og leggja á sig slagsmál og piparúða er til marks um algjört virðingaleysi á valdhöfum. Þar sem margir landsmenn hafa misst traust á valdhöfum þessa lands eftir atburði liðinna mánaða hafa margir skilning á mótælunum. Kryddsíldin er tákn fyrir vald fjölmiðla, þingmanna og ráðherra. Einnig er síldin tákngerfingur flokkanna. Kryddsíldin hefur verið eintal þessara valdastofnana til þjóðarinnar. Hugmynd Steingríms að bjóða mótmælendunum inn í Kryddsíldina og taka þátt í umræðunni var góðra gjalda verð. Það hefði verið í anda lýðræðis að fólkið og valdhafarnir hefðu rætt málin milliliðalaust. Því miður voru liðlega 60 lögreglumenn á milli svo hugmynd Steingríms komst ekki á koppinn.

Gúttóslagurinn 1932 afsannar að atburðurinn í dag sé nýung á Íslandi. Aftur á móti er um tímamót að ræða í seinni tíma sögu landsins. Allir erlendir fjölmiðlamenn sem komið hafa til Íslands hafa lýst undrun sinni á að enginn hafi sagt af sér. Auk þess hafa þeir bent á að í öðrum löndum væru mótmælin mun harðari en hér og sum staðar væri búið að brenna borgir af minna tilefni.

Ekki tel ég að mótmælendur séu að svara kalli umheimsins um aukin mótmæli. Hitt er líklegra að algjört sinnu- og stefnuleysi stjórnvalda sé orsök harðnandi mótmæla. Ef Ingibjörg hefur samúð með Palestínumönnum ætti hún ef til vill að geta skilið bröltið í þjóðinni sem er enn jafn ósamþykkt sem þjóð og Palestínumenn.

Fólk slasað eftir mótmæli

Fyrir hvern er Ráðherrann?

Þetta er hreint með ólíkindum. Umboðsmaður Alþingis fer um málið silkihönskum. Hann telur til ýmsa meinbugi á vinnuferlum. M.a. hefði mátt óska eftir frekari rökstuðningi fyrir uppröðun matsnefndar. Reyndar var það þannig að matsnefndin raðaði umsækjendum í númeraröð, þið kannist við þetta form, númer eitt, númer tvö o.sv.fr. Það virðist hafa snúist töluvert fyrir dýralækninum okkar að túlka slíka niðurstöðu.Það sem þeir virðast sammála um að það þurfi að tvísegja Árna sömu staðreyndirnar tvisvar svo hann geti farið eftir þeim.

Þetta er í raun spilling og ekkert annað. Sjálfstæðisflokknum finnst sjálfsagt að koma sínu fólki að. Þeim finnst bara ónæði af svona athugasemdum frá umboðsmanni. Þessi spilling virðist vera nokkuð almenn því ef sjálfstæðismenn væru einir um hana væri umboðsmaður mun hvassyrtari. Kurteisi hans ber vott um að hann á  mikið verk fyrir höndum að koma ráðherrum í skilning um að þeir eru starfsmenn þjóðarinnar en ekki á einhverju prívat flippi.

Í raun held ég að í mörgum öðrum löndum væri búið að brenna hálfa miðborgina til kaldra kola en við Íslendingar ypptum bara öxlum.

 

Telur nýmæli í niðurstöðu umboðsmanns

Glöggt er gests augað!!

Það er ekki tekið út með sældinni að vera Íslendingur þessa dagana. Norðmenn okkar nánustu frændur og vinir gera stólpagrín að okkur. Í Aftenbadet í Noregi er þessi mynd. Auk þess er þar saga um okkur Íslendinga. Öll sagan hæðist að okkur sem þjóð. Það versta er að við erum varnarlaus gagnvart svona sögum.

 

Din e-post *

Emne *

Ditt tips *

Aftenbladet.no forsiden Lukk vindu

• 2

  • 2008-blogg

  A

  • Abonnement

  • Aftenbladguiden

  • Aftenbladkortet

  • Aftenblad-shoppen

  • Aktuelle lenker

  • Alt innhold

  • Annonser (sende inn)

  • Arbeidsliv

  B

  • Bedrift-kundesenter

  • Bildegallerier

  • Bil og Motor

  • Bolig og interiør

  • Bryne

  • Bryneblogg

  D

  • Dalane

  • Deadline

  • Debatt

  • Din Mat

  • Domkirken

  • DVD-anmeldelser

  E

  • Energi

  • Energipriser

  • English section

  • En CD for en mening
• F

  • Film

  • Filmanmeldelser

  • Filmblogg

  • Filmdatabasen

  • Film-kjøp

  • Filosofi

  • FINN-søk

  • Folk

  • Fotball

  • Fritid

  G

  • Gatecupen

  • Geocacher

  H

  • Helse

  • Hjelp oss å bli bedre

  • Hva skjer?

  • Håndball

  I

  • Innenriks

  • Ishockey

  J

  • Julesidene

  • Jæren

  K

  • Ka då ittepå-blogg

  • Kjøp og selg

  • Klepp fotball

  • Konkurranser
• • Konsertanmeldelser

  • Krigen mot terror

  • Kultur

  • Kundesenter

  • Kunst

  L

  • Lars Hertervig

  • Litteratur

  • Lokalfotball

  • Lokalt

  • Lydbildeserier

  M

  • Markedsforum

  • Mat

  • Medieblikk

  • Menneskerettsblogg

  • Mitt Aftenblad

  • Musikk

  • Musikk-kjøp

  N

  • NA24

  • Nettbutikk

  • Nettmøter

  • Nettradio

  • Nettspill

  • Nordfylket

  • Nyhetsoversikt

  • Næringsliv

  O

  • Oilersblogg
• • Omadressering av avisen

  P

  • Panoramabilder

  • PDF-kopi av avisen

  • Plateanmeldelser

  • Politikk

  • Presidentvalget i USA

  • Privatannonser

  Q

  • Quiz

  R

  • Reise

  • RSS-feed

  • Ryfylke

  S

  • Sandnes og Gjesdal

  • Sandnes Ulf

  • Sandnes Ulf-blogg

  • Selskapsinfo

  • Sidesprang

  • Sirdal og Agder

  • Siste 500 nyheter

  • Si din mening

  • Skattelister

  • Skipstrafikken

  • Skriv sjøl!

  • Sokkelkart

  • Sola og Randaberg

  • Spill

  • Spillblogg
• • Spill-anmeldelser

  • Sport

  • Spør redaktørene

  • Stavanger

  • Stavanger 2008

  • Søk i Aftenbladet.no

  T

  • Teater

  • Tegneserier

  • Test deg selv

  • Tips Aftenbladet

  • TV

  • TVGuide

  • TV Vest

  • TV Vest Direkte

  U

  • Utenriks

  V

  • Valbergtårnet

  • Viking

  • Vikingblogg

  • Vin

  • Været

  W

  • Webkamera

  • WebTV

  • Wikier

  Ø

  • Økonomi

Sentralbord: 05150 | Vaktsjef papir: 922 24 276 | Frontsjef nett: 454 20 136 | Abonnement | Annonser: bedrift - privat

Wall Street Journal skrifar nýlega stóra grein um okkur. Þeir eru kurteisari en dómurinn er ekki góður. Í raun tæta þeir okkur í sig. Það kemur fram í greininni að Mr. Oddson hafi ekki viljað tala við þá.

Í Financial Times er fjöldi greina um okkur. Fæstar auka hróður landsins okkar, þvert á móti.

Það er augljóst að við höfum glatað öllu trausti og trúverðuleika. Ríkisstjórn landsins hefur ekkert traust erlendis enda eru þau steinhætt að ferðast um heiminn. Allir blaðamenn sem koma hingað að kynna sér málin spyrja allir hvernig standi á því að enginn hefur sagt af sér enn þá.

Árið 2008, ESB og holræsin.

Uppgjör virðist mörgum hugleikið þessa dagana. Um er að ræða uppgjör við árið 2008. Ég mæli með pistli Rakelar Sigurgeirs bloggvinkonu minnar. Í þeim pistli er drepið á marga nytsama hluti og uppbyggilegar vangaveltur.

Í vefritinu AMX er deilt á nýjan ritstjóra Morgunblaðsins. Hann er ekki einarður andstæðingur ESB eins og Styrmir er. Hann vogar sér að taka undir hótanir Ingibjargar um aframhaldandi stjórnarsamstarf eða ESB. 

Ég verð nú að segja að þetta er nokkuð einfölduð mynd. Ef Sjálfstæðisflokkurinn vill ekki ESB eftir landsfundinn og Samfylkingin fer í fýlu þá geta Sjálfstæðismenn myndað nýja stjórn með Framsókn eða Vinstri grænum. Sjálfstæðisflokkurinn hefur í raun öll völd í hendi sér. Hann getur frestað kosningum út kjörtímabilið ef hann vill. Það skiptir engu máli hvað Samfylkingin vill eða vill ekki. Samfylkingin virðist bara vilja það heitast af öllu að liggja með Sjálfstæðisflokknum í bælinui. Síðan dreymir hana um að teyma okkur öll inn í ESB.

Þjóðin vill spillinguna burt og það stefnir í að bæði Samfylking og Sjálfstæðisflokkur skolist einnig niður í það holræsi.   

Flokkur allra landsmanna-eða hvað?

"Forsætisráðherra segir marga þeirra sem sækja þjónustu í heilbrigðiskerfinu við góða heilsu í grunninn, og geti staðið undir gjaldtökunni".

Hugmyndir eru um að allir þeir sem þurfa að leggjast inn á sjúkrahús greiði 4000 kr. Ástæða þess að viðkomandi "velur" að koma á sjúkrahús er langoftast sú að hann á engra annarra kosta völ. Viðkomandi getur illa hagrætt og sleppt því að mæta. Það má vel vera að viðkomandi hafi verið nokkuð hraustur í "grunninn", aftur á móti þegar heilsubrestur verður hjálpar það ekki nema Geir til að rukka gjaldið sitt.

Að rökstyðja þessa gjaldtöku á þeirri forsendu að einhverjir hraustir einstaklingar leiti sér læknishjálpar er fáránlegt. Í fyrsta lagi eru þeir í algjörum minnihluta og hitt að hvers eiga hinir sjúku að gjalda. 

Auðmenn sleppa aftur og aftur hjá honum Geira kallinum, en ekki þeir sem veikastir eru fyrir. Hver er það sem gefur Geira ráð, eða hafa auðmennirnir keypt hann líka. Hver veit, hann er kannski líka veðsettur.

Standa undir gjaldtöku

Að pissa í skóna sína.

Það ku vera skammgóður vermir, fyrst volgt en síðan enn kaldara.

Áramót eru tími uppgjörs. Þá horfum við afturábak og áfram. Pælum og metum. Reynum að komast að niðurstöðu, stillum kúrsinn og strengjum heit, allt í þeim tilgangi að næsta ár verði betra en það gamla.

Ef ég ætti að gefa árinu 2008 einkunnarorð þá yrði það "að pissa skóna sín". Þannig hafa valdhafar hagað sér allt þetta ár. Allir sem fylgdust með vissu að bankarnir voru gjaldþrota árið 2007. Allir sem fyldust með vissu eftir síðustu áramót að skuldir bankanna voru 12 sinnum fjárlög íslenska ríkisins. Og allir sem fylgdust með gerðu ekki nokkurn skapaðan hlut til að afstýra hruninu. Allir pissuðu í skóna sína.

Þegar horft er um öxl er vandséð hvernig valdhafar hefðu getað klúðrað þessu meir eða betur. Það hefur í raun allt klikkað sem bilað gat.

Síðast liðna 3 mánuði hafa valdhafar og skilanefndir bankanna verið að sortera úr haugnum. Í fyrsta lagi fer öll sú vinna á bak við luktar dyr. Það er mjög óheppilegt því þar með er komin forsenda fyrir trúnaðarbresti á milli valdhafa og almennings. Þegar einhverjar fréttir leka út er oftast um að ræða niðurfellingu skulda hjá vellauðugu fólki. Trúnaðarbrestur breytist í gjá. Þar að auki virðist sem þeir sem fóru á hausinn eftir allt sukkið verði endurreistir á ný með hjálp íslenskra skattgreiðenda. Núna held ég að gjáin sé að breytast í D-day.

Ef auðmenn og valdhafar ætla að tína bestu bitana handa sér og þátttaka almenning felst eingöngu í að borga brúsann er ekki von á góðu. Þá höfum við farið úr öskunni í eldinn. Göran Persson sagði að við ættum að sækja fjármuni auðmanna, hann manaði okkur til þess. Ekkert lífsmark er í þá veru hjá valdhöfum.  Rannsóknarnefndin sem skipuð hefur verið nýtur ekki trúverðugleika strax í upphafi og er það miður.

Niðurstaða almennings er sú að það eigi að hlunnfara okkur eina ferðina enn.