Eru þeir í vinnu hjá okkur?

Sjálfsagt finnst Sjálfstæðismönnum nýmæli í því að vera með málþóf. Þeir hafa yfirleitt verið í stjórn og þurft að sitja undir málþófi hinna flokkanna. Nú vill svo illa til fyrir Sjálfstæðismenn að sitjandi ríkisstjórn hefur klofið stjórnarandstöðuna í viðkomandi máli. Bæði Framsókn og Frjálslyndir styðja stjórnarflokkana í þessu máli. Venjulega er stjórnarandstaðan heil og óskipt í sínu málþófi. Þetta er í sjálfu sér aukaatriði þó það sýni hroka Sjálfstæðismanna í hnotskurn. Aðalástæðan fyrir því að hallmæla Sjálfstæðismönnum er að hingað til hafa menn stundað málþóf í góðæri. Núna er kreppa og þjóðin er á barmi gjaldþrots. Það er ekki bara að þeir séu að tefja fyrir nauðsynlegum málum sem bíða afgreiðslu heldur eru þeir greinilega á móti þeim breytingum til lýðræðisáttar sem unnið er að. Samantekið þá er Sjálfstæðismönnum meinilla við að vera ekki með völdin og vilja alls ekki deila þeim með þjóðinni á nokkurn hátt.

Enn langt í land eftir 36 tíma umræður

Hvernig nýtir maður þorskhausa?

Kosningabaráttan hófst í sjónvarpinu í kvöld. Að sjálfsögðu fannst mér minn maður flottastur, þ.e. Addi Kiddi frá Frjálslynda flokknum. Bjarni Ben og Sigmundur voru ekki neinar stjörnur. Tengdamamma sem horfði á þetta með mér skaut því að að feður þeirra tveggja ættu N1 saman. Silvurskeiðastrákar í pólitík. Greinilegt var á málfari þeirra að þeir hafa ekki í saltan sjó migið um langa hríð ef nokkurn tíman. Þeir gera sér enga grein fyrir hvað fólk er að berjast við. Þeir vilja álver þegar enginn vill kaupa ál. Halda þeir að vel menntaðir viðskiptafræðingar sem hafa misst vinnuna hjá bönkunum vilji endilega bræða ál. Þeir eru ekki í sambandi þessir guttar.

Guðjón vill veiða meiri fisk og er það fljótlegasta leiðin til að afla þjóðinni gjaldeyris. Við höfum allt til alls. Við þurfum bara leyfi til að veiða meira, fiskurinn bíður eftir að breytast í gjaldeyri. Sjálfdauður fiskur á hafsbotni gerir engum gagn.

HVER OG HVER OG VILL OG VERÐUR?

Þetta er grein sem birtist eftir mig í Morgunblaðinu í dag.

 

HVER OG HVER OG VILL OG VERÐUR?

 

Vorið 1961, snemma morguns, opnaði hjúkrunarfræðingur hurðina á 6 manna stofunni sem afi minn svaf í ásamt fimm öðrum. Hann hafði verið lagður inn á Landspítalann í Reykjavík með kransæðastíflu þremur dögum áður. 1961 fengu sjúklingar morfín við verkjum og húsaskjól, ekki mikið meira. Því var það eðlilegt í þá daga að sjúklingar með bráða kransæðastíflu svæfu eftirlitslausir á 6 manna stofum Landspítalans. Því var það einnig eðlilegt að einhver væri látinn að morgni sem hafði gengið til náða kvöldið áður lifandi. Þennan maí morgun var afi látinn, eðlilegasti hlutur í heimi, 55 ára gamall. Meðalaldur þeirra sem eru endurlífgaðir í dag eru 57 ára.

1961 voru ekki til sérstakar hjartadeildir með þráðlausum búnaði sem fylgist með lífsmörkum sjúklinganna. Ekki voru til lyf sem bætt geta ástand sjúklinganna. Ekki til hjartaþræðing, ekki til kunnátta í endurlífgun, ekki til gjörgæsla. Ekki til hámenntað og þrautþjálfað starfsfólk. Því má fullyrða að hver einstaklingur sem lifði af kransæðastíflu árið 1961 hafi kostað Landspítalann margfalt minna en í dag. Því væri það hreint rekstralega séð mun hagstæðara að hverfa aftur til baka og taka upp þá einföldu meðferð sem var í boði 1961. Þrátt fyrir augljósan rekstrarlegan hagnað vill enginn hverfa til gömlu tímanna. Munurinn á árangri þá og nú er svo augljós að ekki þarf að ræða málið.

Fyrirhugað er að loka bráðamótöku Landspítalans við Hringbraut. Allir bráðasjúklingar fari fyrst inn í Fossvog. Ef þar kemur í ljós að þú sért með bráða kransæðastíflu þá verður þú fluttur niðrá Hringbraut. Þar er öll aðstaða til að sinna hjartasjúklingum og ekki er hægt að flytja þá vinnuaðstöðu þaðan. Í dag koma hjartasjúklingar beint á Hringbrautina. Þar með er komin auka stoppistöð og auka flutningur fyrir hjartasjúklinginn ef þeir eiga að millilenda fyrst í Fossvoginum. Að skilja að greiningu og meðferð á bráðri kransæðastíflu í einu bæjarfélagi er nýmæli. Að greina kransæðastífluna í Fossvogi og meðhöndla sömu kransæðastíflu síðan á Hringbraut er ekki eingöngu nýmæli heldur afturhvarf til fortíðar.

Það hafa ekki komið fram nein gögn sem benda til þess að þetta nýja fyrirkomulag sé jafn gott eða betra fyrir sjúklingana. Aftur á móti sýna margar erlendar rannsóknir að þetta fyrirkomulag sem fyrirhugað er gefur af sér lakari árangur en það fyrirkomulag sem er núna til staðar. Við vitum í dag að meðferðin á Hringbraut er ein sú besta í heimi. Meginástæðan er að öll þjónusta er á einum stað. Lakari árangur hefur í för með sér að færri mannslífum er bjargað. Verri heilsu því margir munu koma seinna í hjartaþræðingu en nú og hver mínúta skiptir máli. Allt þetta leiðir á endanum til aukins kostnaðar. Hvati þessara breytinga er sparnaður í heilbrigðiskerfinu. Ég tel þessa sparnaðarráðstöfun mjög misráðna og hvet þá sem aðhyllast hana að nema staðar og hugsa sig vel um.

 

 

 

Baráttan við Chicago heilkennið.

G20 hópurinn ákvað mikla styrki til að stytta kreppuna. Um er að ræða ríkisstyrki. Þar að auki mjög hert eftirlit með öllu misjöfnu í viðskiptum. Aflétta bankaleynd og opna skattaskjól auðmanna. Sem sagt ríkisafskipti. Sumir segja að hér sé komið að endalokum frjálshyggjunnar. Frjálshyggjumenn mótmæla því og réttilega. Sannir frjálshyggjumenn bera ábyrgð á gjörðum sínum og miða fjárfestingar sínar við að geta staðið í skilum. Þ.e.ábyrgð í viðskiptum. Því fara þeir niður með sínum fyrirtækjum. Það er svolítið öðruvísi hér á landi.

Því er mjög athyglisvert að lesa pistil Styrmis á AMX í dag. Ég gerist svo ósvífinn að afrita hluta af honum hér því það er margt vel ritað hér annað en zetan.

 Um síðustu aldamót hóf Morgunblaðið í ritstjóratíð okkar Matthíasar Johannessen mikla baráttu fyrir því, að böndum yrði komið á stórar fyrirtækjasamsteypur, sem þá voru að verða til með löggjöf til þess að koma í veg fyrir að þær gætu eignazt Ísland allt. Við töluðum fyrir daufum eyrum. Þrátt fyrir ítrekuð skrif í langan tíma urðu viðbrögð nánast engin.

Slík löggjöf hefur aldrei verið vinsæl hjá þeim, sem starfa á vettvangi viðskiptalífsins. Í ljósi sterkra áhrifa þess innan Sjálfstæðisflokksins áttum við ekki von á miklum stuðningi þaðan. Hins vegar átti ég persónuleg samtöl við forystumenn Samfylkingar á þeirri tíð og benti á, að stuðningur þess flokks við þennan málflutning mundi skipta máli. Þann stuðning var ekki að fá og ég hef aldrei skilið og mun aldrei skilja hvers vegna.

Það er hins vegar ljóst, að ströng löggjöf, sem útilokar að nýjar fyrirtækjasamsteypur, sem leggi undir sig allar eignir, sem máli skipta á Íslandi, verði til og sterk löggjöf, sem setur bankakerfinu ákveðinn starfsramma áður en einkavæðing þess hefst á ný er alger forsenda fyrir því, að „nýtt Ísland“ geti risið á rústum þess gamla.

Styrmir trúir örugglega á heilbrigða samkeppni en ekki einokun. Í skjóli þess valds sem ritstjóri stærsta dagblaðs landsins hafði reyndi hann að koma böndum á einokunarverslun á Íslandi. Ráðandi öfl innan Sjálfstæðisflokksins og Samfylkingarinnar aðhylltust frekar einokun. Að minnsta kosti fékk hann ekki stuðning þaðan. Skýringin sem Styrmir vill ekki trúa er Chicago heilkennið.

Sjálfsagt er rétt hjá Styrmi að haftastefna vinstri mann muni setja einstaklingsframtakinu þröngar skorður. Sama má segja um Chicago einokunina. Sú stefna hefur kæft allt einstaklingsframtak í fæðingu. Á þetta heilkenni vill Styrmir koma böndum.Hann telur stranga löggjöf sem setur mönnum lífsreglurnar forsendu þess að hér rísi lífvænlegt samfélag manna.

Það sem er að valda mér heilabrotum er; að framansögðu getur það varla talist líklegt að Styrmir muni kjósa Sjálfstæðisflokkinn því að sögn Styrmis er honum stjórnað af einokunarsinnum. Viðskiptaráð Íslands hefur haft sitt í gegn með hjálp Sjálfstæðisflokksins. Því get ég ekki verið annað en sáttur við að hafa mann eins og Styrmi við hlið mér í baráttunni gegn Sjálfstæðisflokknum.

 

 

 

1,1 billjón dala í aðgerðir

Veruleikafirring Sjálfstæðisflokksins.

Á Alþingi Íslendinga er lítið frumvarp sem er 5 greinar og varla ein A4 síða. Oft veltir lítil þúfa stóru hlassi. Sjálfstæðismenn eru arfavitlausir og hafa uppi málþóf. Í frumvarpinu er rætt um að við Íslendingar eigum okkar eigin auðlindir. Við eigum að nýta þær á hagkvæman og sjálfbæran hátt. Síðan er rætt um rétt þjóðarinnar til þjóðaratkvæðagreiðslu. Auk þess stofnun Stjórnlagaþings sem semur nýja stjórnarskrá.

Sjálfstæðisflokkurinn vill ekki að við eigum okkar auðlindir. Hann vill að útvaldir gæðingar geti auðgast á  þjóðareign okkar. Afleiðing þessa er að Íslendingar verða leiguliðar í eigin landi.

Sjálfstæðisflokkurinn vill ekki þjóðaratkvæðagreiðslur né Stjórnlagaþing. Hann hefur setið að völdum í 18 ár og vill engar breytingar á því. Hann vill halda áfram að stjórna og stýra landi voru. Hann er valdasjúkur-fíkill.

Sjálfstæðisflokkurinn ber mesta ábyrgð á bankahruninu sem varð í október 2008. Hann hleypti út King Kong og kallaði það frelsi einstaklingsins. Hann gaf fiskikvótann sem menn síðan veðsettu. Þeir fjármunir settu rúllettuna í gang. The rest is history. Mér er algjörlega fyrirmunað að skilja þá firringu sem á sér stað innan Sjálfstæðisflokksins. Þeir röfla og rífast eins og fortíðin komi þeim ekki við. Þeir fara á Landsþing og Dabbi dópar liðið. Það er ekkert innsæi, engin ábyrgðarkennd algjör veruleikafirring bara ég um mig frá mér til mín. Vonandi vaknar þjóðin fyrir 25 apríl og áttar sig á orsökum og afleiðingum tilverunnar.

 

Frjálslyndir og Búsáhaldabyltingin.

Davíð Oddson er greinilega einn vinsælasti uppistandari landsins. Fátt er meira rætt en krossfesting hans. Allir bíða núna eftir upprisu hans. Mjög spennandi verður að fylgjast með þegar söfnuðurinn fyllist heilögum anda og fer að tala tungum. Látum þetta duga og snúum okkur að alvörunni.

Kosningabaráttan er að fara á fulla ferð þessa dagana. Frjálslyndi Flokkurinn hefur misst tvo þingmenn. Ýmsir hafa hætt í flokknum en á sama tíma hafa margir skráð sig í flokkinn. Summan er um það bil plús mínus núll. Ekki er um mikinn veraldlegan auð að ræða í kistum flokksins en þeim mun meiri andlegur. Nú höfum við á að skipa presti og goða, ekki slæmt.

Búsáhaldabyltingin er merkilegt fyrirbæri fyrir marga hluti. Við sem höfum aðhyllst stefnu Frjálslynda flokksins könnuðumst vel við margar kröfurnar sem komu fram þar. Gegnsæi og opin stjórnsýsla er gamalt baráttumál Frjálslyndra. Sama má segja um kvótamálið og þá spillingu sem það olli. Í málefnahandbók Frjálslyndra fyrir síðustu kosningar er stórlega varað við skuldsetningu þjóðarinnar. Einnig að auka áhrif Alþingis og hefur lýst sig andsnúinn ráðherravaldi, vill meðal annars að ráðherrar séu ekki þingmenn. Því hljómaði Búsáhaldabyltingin á margan hátt eins og stefnuskrá Frjálslynda flokksins. 

Dabbi, Darwin og aðrir Sjálfstæðismenn.

Dabbi kóngur grínast á Landsfundi Sjálfstæðismanna og þeir klappa geðveikt mikið honum til heiðurs. Dabbi er að verja sig og telur sig vera stikkfrí. 20.000 manns eru atvinnulausir. Er það eitthvað til að grínast með, samt klappa allir Sjálfstæðismenn. Sjálfstæðismenn trúa á kenningar Darwins, þeir hæfustu munu lifa. Því klappa þeir, því þeir lifa og álykta að það sé vegna þess að þeir séu  hæfastir. Hinir eru óhæfir sem hafa orðið atvinnulausir. Darwin. Gallinn er bara sá að ef einhver er hæfari þá skaðast einhver annar, þ.e. sá atvinnulausi, þeir deyja nefnilega ekki út. Það skilja ekki Sjálfstæðismenn.

Hverra HAGSMUNA var Geir að sinna í vinnunni?

"Við þurfum nú að verja þá einföldu hugmynd, sem ég tel að allir sjálfstæðismenn og langflestir Íslendingar, eigi sameiginlega: þá hugmynd að sköpun nýrra verðmæta, úrvinnsla nýrra hugmynda og öflun nýrra tækifæra muni ekki eiga sér stað á kontórum ráðuneytanna, í bakherbergjum stjórnmálaflokkanna eða í nefndum þingmanna," sagði Geir".

Þetta sagði Geir í dag. Sérkennilegt. Ýmislegt sem kemur upp í hugann við þessar vangaveltur hans. Sjálfstæðisflokkurinn hefur stjórnað Íslandi s.l. 18 ár og úr bakherbergjum. Bakherbergjum Valhallar. Þannig vilja Sjálfstæðismenn hafa hlutina. Þeir vilja sterkan leiðtoga sem sér um pólitíkina úr bakherbergjum. Venjulegir Sjálfstæðismenn vilja græða á daginn og grilla á kvöldin. Því á ég bágt með að skilja Geir í dag. Þeir hafa stjórnað Íslandi úr sína fálkahreiðri. Hvað eru þeir að blanda okkur hinum Íslendingunum í málið.

Stjórnmálaflokkar, ráðuneyti né þingmenn eiga ekki upp á pallborðið hjá Geira kallinum. Hljómar eins og fyrirbæri sem þvælast fyrir. Hvar er ást Geira á lýðræðinu, yfirveguðum ákvörðunum fagmanna eða pólitískri umræðu venjulegs fólks innan flokkanna.Hann gefur ekki mikið fyrir slíka gjörninga. Það undrar mig ekki að mistökin hans séu mörg.

Ég er enn ekki að skilja hvers vegna nokkur ætlar að kjósa flokk sem ber mesta ábyrgð á þeirri kreppu sem Ísland er komið í.

 

 

Mistök gerð við einkavæðingu

Aðgerðin tókst en sjúklingurinn dó.

Þar sem ég er læknir þekki ég til ýmissa ósiða sem fylgja starfinu. Sjálfsagt hafa ýmsir sem legið hafa inn á sjúkrahúsum upplifað þegar starfsfólkið talar yfir sjúklinginn um hann og batahorfur hans. Sjúklingurinn liggur flatur í rúminu og reynir að fylgjast með flókinni umræðu og skilja hana. Hann veit að þau eru að tala um sig en þau tala ekki við sig. Að lokum snýr doksi sér að sjúklingnum með flugfreyjubrosi og segir hughreystandi, þetta verður örugglega allt í þessu fína. Bætir jafnvel við,, vinurinn..Til allrar guðs lukku höfum við aðeins þroskast og erum byrjuð að fatta að sjúklingar eru fólk.

Ég held að atvinnulausum á Íslandi líði eins. Það eru allir spekingarnir sem tala kross og kruss í öllum fjölmiðlum, einhverja óskiljanlega latínu sem hinn atvinnulausi reynir að skilja. Þeir segja, við erum búin að skera upp kerfið og hreinsa ósóman út?? Hverju skiptir það hvort einhver ósómi sé kominn út í hafsauga eða ei-fæ ég vinnu já eða nei. Verðbólgan er að lækka-hitinn er að lækka. Lifi ég eða dey-fæ ég vinnu, já eða nei. 

Ég held að í öllu írafárinu hafi sjúklingurinn-hinn atvinnulausi ekki bara gleymst heldur steingleymst. Því verður að breyta. Það er slæmt að vera dissaður á banabeðinu, þ.e. vera sá síðasti sem vissi að maður væri að hrökkva upp af.

Grætt á daginn og grillað...

Fólkið brást en ekki stefnan segir Sjálfstæðisflokkurinn. Í raun stórmerkileg niðurstaða, augljóslega miklir gáfumenn þar á bæ. Boðorðin tíu eru góð og gild stefna. Sú stefna hefur líka liðið fyrir breyska einstaklinga. Biblían hefur löngum varað við því að við skulum ekki aðra Guði hafa. Einnig að mammons dýrkun og dans í kringum gullkálfum kunni ekki góðri lukku að stýra. Þrátt fyrir þessi grunngildi í okkar þjóðfélagi hafa Sjálfstæðismenn predikað ást á gullkálfinum. Græða á daginn og grilla á kvöldin. Ef maður græðir hlýtur einhver annar að tapa, ekki satt. Ekkert verður til úr öngvu. Ef maður boðar að hamingjan sé fólgin í því að græða sem mest, er maður þá ekki að segja að maður lifi á óförum annarra. Tilvera manns sé greidd af öðrum, maður sé á framfæri einhvurs. Er þetta ekki dæmigerður Sjálfstæðisflokkur-pilsfaldakapitalismi.Spurningin er hvar fólkið brást?