MH STÚDENTAR 1978 OG 1979, 30 ÁRA STÚDENTAR

Í gær héldum við upp á 30 ára stúdentsafmælið okkar. Ótrúlegt hvað tíminn líður bla bla....

Hittingurinn var mjög vel hepnaður og þau sem undirbjuggu hann eiga mikla þakkir skyldar. Það var mjög gaman og vonandi eigum við eftir að hittast aftur seinna. Hér eru nokkrar myndir sem ég tók í gær.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við eigum ennþá val-afkomendur okkar munu ekki hafa sama val

Taglhnýtingum heimsvaldasinna hér á landi finnst mikið til fréttar Financial Times koma. Þeim finnst við vælukjóar eða full drambs í garð nágrannaþjóðanna. Ástæður okkar sem erum andsnúin skuldasöfnun eru margvíslegar. Hollt er að hugsa hlutina út frá sínum eigin heimilisrekstri.

Við óttumst mjög að við getum ekki staðið í skilum. Ef það gerist er þjóðin gjaldþrota. Þar með breytist Ísland í þrotabú. Þá þarf að skipa þrotabúsnefnd og þrotabússtjóra. Þá verða eignir landsins notaðar til að greiða skuldirnar, það er venjan ekki satt. Þá munu auðlindir okkar verða seldar á brunaútsölu eins og venjan er þegar um þrotabú er að ræða. Að taka lán við slíkar aðstæður er brot á lögum. Það flokkast einnig undir landráð ef það leiðir til skerðingar á sjálfstæði íslensku þjóðarinnar. Þessi ástæða er í raun nægjanleg.

Ef við höfum rangt fyrir okkur og Ísland getur staðið í skilum þá er það skárra en gjaldþrot. Flest allir eru sammála um að það verði mjög erfitt að greiða þennan skuldabagga. Heildartekjur þjóðarinnar eru liðlega 350 milljarðar á ári. Það stefnir í 140 milljarða afborganir af þessum lánum á ári. Fróðir menn telja að við getum skorið niður um 30 milljarða á ári án þess að allt fari á annan endann í þjóðfélaginu. Næstu tvö ár eigum við að skera niður um 150 milljarða samkvæmt áætlun Ríkisstjórnarinnar, sem sagt 75 milljarða á ári næstu tvö árin. Það er augljóst að ef þessi niðurskurður gengur eftir verður fjandinn laus á Íslandi. Flest allir núlifandi Íslendingar hafa aldrei kynnst slíkum aðstæðum. Þeir munu ekki sætta sig við það og flytja af landi brott. Ef niðurskurðurinn mistekst, sem allt bendir til, þá getur Ísland ekki staðið í skilum og er þar með komið á hausinn. Þrotabú-þrotabústjóri-auðlindir þið skiljið, pottþétt svikamilla.

Ýmislegt er ekki til þess að einfalda stöðuna. Til að mynda eru margir sem telja að Sjóður innistæðutrygginga á Íslandi beri einn ábyrgð á innistæðum því ríkisábyrgð á bönkum er bönnuð í Evrópusambandinu, nema að sjálfsögðu á Íslandi. Hitt er að Alþjóða Gjaldeyris Sjóðurinn er til trafala eðlilegum viðbrögðum Íslendinga við kreppunni. Sjá mjög góða bloggfærslu Marinós um þá hlið mála.

Því finnst mörgum að leynt og ljóst sé unnið að því að koma íslenskri þjóð á vonarvöl. Koma okkur í þá stöðu að lánadrottnar okkar eigi alls kostar við okkur og geti þar með hirt af okkur eignirnar. Þeir sem hallir eru undir erlend yfirráð hafa ekki geta fært nein haldbær rök fyrir því að við eigum auðvelt með að standa í skilum. Samfylkingin heldur að umsókn um ESB aðild sé einhver skiptimynt við greiðslu á skuldum okkar. Við getum eingöngu greitt skuldir okkar með gjaldeyri, ekki umsóknareyðublöðum.

Við erum fiskveiðiþjóð, meðan Hafrannsóknarstofnun þykir vænna um fiska en menn munum við ekki auka tekjur okkar í gjaldeyri. Það er eina leiðin til að auka tekjur okkar. Hin leiðin í efnahagsreikningi okkar er að minnka skuldir. Við eigum bara að borga IceSave eins og okkur ber. Við þurfum ekki tífaldan gjaldeyrisforða miðað við það sem við erum vön. Við verðum að losa okkur við AGS. Sá félagsskapur skiptir sér af öllu hér á landi lánadrottnum okkar til framdráttar. Svei mér þá ég held að bylting sé nauðsynleg.

 

Íslendingar kenni Hollandi og Bretlandi um allt slæmt

Það er ekki í askana látið-eða hvað?

Var að vinna síðastliðna viku í Neskaupstað, Litlu-Moskvu, og hef því ekki verið mikið að netast. Þessa dagana eru gömlu flokkarnir að undirbúa sig fyrir næstu kosningar. Markmiðið er að sjálfsögðu að ná sem bestum árangri. Sá árangur er metinn eftir þeim völdum sem mönnum tekst að innbyrða. Völdum til að stjórna. Margur hefur það á tilfinningunni að þörfin til að breyta sé takmörkuð hjá gömlu flokkunum. Sérkennilegt var að heyra Katrínu menntamálaráðherra Vinstri-Grænna ákveða að halda áfram með Tónlistarhúsið. Var þar um að ræða sameiginlegan kosningarundirbúning hjá VG og íhaldinu? Ég hef ekkert á móti listum en þær eru bara ekki látnar í askana. Við erum á því stiginu núna-sorry. Við verðum að forgangsraða. Ef við erum að skera niður í heilbrigðis- og menntamálum þá getum við ekki byggt Tónlistarhús, ekki í kreppu. Nær væri að byggja nýjan Landspítala, ólíkt Tónlistarhúsinu vitum við að mikil þörf verður fyrir hann til langrar framtíðar. Hann er semsagt í askanna látinn, eða þannig sko.

LÝÐVELDISBYLTINGIN.IS

Það er ekki beint lognmollan hér á skerinu þessa dagana. Mikill fjöldi einstaklinga hefur tjáð sig síðan kreppan hófst í haust. Athyglinni er beint að grunnstoðum þjóðfélagsins og er umræða um lýðræði og lýðveldið Ísland mikil þessa dagana. Finnst mörgum að nú sé lag að betrumbæta það stjórnkerfi sem við höfum búið við undanfarna áratugi. Sumir ganga svo langt að hér þurfi að stofna lýðveldi, því þeir standa í þeirri meiningu að aldrei hafi verið lýðveldi á Íslandi.

Kreppan kristallaði fram alla agnúa íslenska stjórnkerfisins og getum við þakkað fyrir það. Íslensk stjórnsýsla virðist spillt því mikið er um vinaráðningar. Því er augljóst að krosseignatengsl eru ekki eingöngu í viðskiptalífinu. Það virðist vera mjög sterk tilhneiging til að safna valdinu á fáar hendur. Það kemur valdhöfum vel því þá þarf símaskráin í gemsanum ekki að vera svo stór.

Almenningur er ekki að vonum sáttur með hlutskipti sitt. Við höfum ekki aðgang að nauðsynlegum upplýsingum til að geta myndað okkur eigin skoðun á málum og mönnum. Það eina sem við getum er að kjósa sama fólkið aftur og aftur. Það er ekki einu sinni tryggt að það verði í sama flokki í næstu kosningum en við getum þó treyst því að alltaf er sama fólkið á einhverjum lista. Við höfum ekkert vald til að raða á listana, það sér flokkseigendafélagi um.

Kreppan hefur afhjúpað algjört Ráðherravald og um leið fullkomið valdaleysi Alþingis.

Þrátt fyrir sívaxandi mótmæli og mjög almenna kröfu í þjóðfélaginu um nýjar kosningar er almenningur hunsaður.

Því er ekki að undra að umræðan sé lífleg. Í gær var stofnuð Wikipediu síða sem heitir lýðveldisbyltingin.is Hún virkar þannig að allir geta skrifa á hana. Þar er hugmyndin að safna öllum hugmyndum saman um lýðræði og svipuð efni. Úr verður vonandi tunna full af góðu efni. Því fleiri sem tjá sig því betra. Vonandi mun tunnan verða okkur leiðarljós til betri framtíðar. Það væri mun verra ef hún myndi springa í höndunum á okkur.

 

Lýðveldi 2.

Ef maður á að vera jákvæður þá lifum við spennandi tíma. Núna er mikið lífsmark með stórum hluta þjóðarinnar. Andstæða þess er sú ládeyða sem umlykur Ríkisstjórnina. Eina undantekningin er Heilbrigðisráðherra og mælast aðgerðir hans misvel fyrir. Sem fyrrverandi starfsmaður St. Jósefsspítala vona ég innilega að þau mál muni öll leysast farsællega.

Sá hluti þjóðarinnar sem er ekki þjóðin er í valdabrölti. Þjóðin vill fá völd. Við viljum breytingar. Eins og Guðlaugur Þór getur vitnað um eru breytingar oftar en ekki óvinsælar. Því munu hugmyndir okkar mæta mjög mikilli andstöðu þeirra sem halda um völdin núna.

Við verðum að sameinast um nokkur einföld markmið og koma þeim á koppinn.

Njörður P var í Silfri Egils í dag og tjáði sig um sínar hugmyndir sem ég get verið sammála. Auk þess hafa ýmsir bloggarar sett fram svipaðar hugmyndir, Egill Jóhannsson Jakobína, og ýmsir fleiri.

Mjög góðar og þarfar hugmyndir, núna er bara verklegi þátturinn eftir.

Siðareglur endurskoðenda á Íslandi.

Það kemur fram á Smugunni í dag að félag endurskoðenda hefur verið að þýða siðareglur á þessu ári, þ.e. 2008. Þessar siðareglur munu ganga í gildi 1. janúar 2009. Mér er spurn, hafa endurskoðendur ekki haft neinar siðareglur fyrr en núna? Hvernig er þetta hægt? Ég trúi þessu tæpast, leiðrétti mig hver sem betur getur. Var bara áður farið eftir sannfæringu hvers og eins. Sannfæringu hefur hingað til verið hægt að kaupa án mikilla vandræða. Hvað er í gangi?

Skyldulesning-ræða Viðars á Austurvelli í gær.

Sjá hér ræðu Viðars á Austurvelli í gær. Algjör skyldulesning, auk hinna ræðanna sem voru mjög góðar

 

.

BURT MEÐ SPILLINGARLIÐIÐ.

Það má reyna að sjá jákvæða þætti í þeim miklu erfiðleikum sem blasa við okkur Íslendingum þessa dagana. Ég ætla ekki að draga úr því á neinn hátt að staða okkar er mjög alvarleg, í mörgu tilliti ef ekki flestu. Aftur á móti hafa þessir erfiðleikar leyst úr læðingi ýmislegt hjá okkur sem hefur ekki verið svo áberandi langa lengi. Fólk er farið að hugsa og það á gagnrýninn hátt. Ég sjálfur upplifi það þannig að svo miklar breytingar hafa átt sér stað að maður verður að endurskoða flest allar skoðanir sem maður hefur haft hingað til. Mörgum er eins farið. Því er mikil gerjun í gangi. Það spretta upp grasrótahreyfingar út um allan bæ, nánast úr engu. Það gleður mig. Ástæðan er sú að virkt borgaralegt lýðræði byggir á virkum, afskiptasömum borgurum sem láta ekki vaða yfir sig. Við getum öll verið sammála um það að ef virkt borgaralegt lýðræði hefði verið til staðar á Íslandi undanfarin ár hefði margt farið öðruvísi.

Núna krefst fólk upplýsinga, staðreynda. Það er forsenda þess að við getum myndað okkur sjálfstæða skoðun. Það virðist vera djúpt á öllum slíkum upplýsingum. Allt sem skiptir máli virðist makkað í bakherbergjum í dag. Okkur er ekki treyst fyrir viðkvæmum staðreyndum, við gætum komist að "rangri" niðurstöðu. Hugsanlegt er einnig að einhverjir gætu orðið að sakamönnum ef við vissum allan sannleikann.

Hvernig bregðast valdhafar við því að þjóðin er vakna. Spunameistarar reyna að finna ódýrasta samnefnarann hjá þjóðarsálinni og stefna flokkum sínum þangað. Það er gert í einum og bara einum tilgangi. Að halda völdum með eins litlum tilkostnaði og hugsast getur. Gleggsta dæmið er nefndarskipan Sjálfstæðisflokksins um ESB. Brauðmolar til almúgans í þeim eina tilgangi að tolla í stólunum. Af þessu er augljóst að valdið er óttaslegið, hestar bakka yfirleitt ekki. Það í sjálfu sér er sigur.

Stóra vandamálið er að valdhafar og þeirra nánustu er að þeir eru afruglaralausir, þeir sjá ekki myndina skýrt. Við viljum Ríkisstjórnina burt. Við viljum toppana í Seðlabankanum burt. Við viljum nýtt fólk í Fjármálaeftirlitið. Við viljum Kaþólskan rétttrúnaðarrétt yfir útrásarliðinu. Við viljum upplýsingar og réttlæti. Við viljum, BURT MEÐ SPILLINGARLIÐIÐ.

 

Ábyrgð okkar.

Í mínu starfi fylgist ég með lífsmörkum einstaklinga sem eru í skurðaðgerðum. Ég þekki til hvernig líkaminn bregst við ýmsum lyfjum sem ég gef einstaklingnum. Ég veit einnig hvernig mismunandi einstaklingar bregðast við sömu lyfjum og haga mér í samræmi við það. Einnig er ég viðbúinn hinu óvænta. Ofsablæðing í skurðaðgerð er í raun mjög óvænt atvik, sjaldgæft en möguleiki. Þrátt fyrir að þetta gerist mjög sjaldan þá erum við alltaf undir það búnir. Við höfum alltaf tiltæka vökva og neyðarblóð. Við höfum stóra og góða aðganga til að gefa slíkt. Oft er sagt að við svæfingalæknar séum allt of stressaðir og sjáum stórslys í hverju horni. Reynslan hefur einfaldlega kennt okkur að það borgar sig að hafa bæði belti og axlabönd. Ástæða þessa er að sjálfsögðu umhyggja okkar fyrir skjólstæðingum okkar. Einnig og ekki síður orðspor okkar því það er mjög auðvelt að draga hvern og einn okkar til ábyrgðar.

Í bankamálum þjóðarinnar virðast ekki vera neinir sökudólgar. Aftur á móti fullt af fólki sem hvítþvær hendur sínar eins og Seðlabankastjóri okkar. Allir virðast hafa bent á hætturnar, hættuna af of mikilli fjárfestingu bankanna og hættuna af of veikum Seðlabanka með tilliti til þessara miklu fjárfestinga bankanna. 

Ég stöðva skurðlækni sem vill skera upp sjúkling sem er á fullri blóþynningu því honum mun blæða. Ef sjúklingur fer í aðgerð sem getur blætt mikið á ég nóg af blóðvarasjóð í hann svo hann lendi ekki í blóðþurrð því þá gæti hann orðið fyrir varanlegum skaða. Ég er Seðlabankinn. Skurðlæknirinn er útrásarbankinn því ef vel teks til þá mun sjúklingurinn læknast, en því fylgir viss áhætta. Hver er ábyrgur, sjúklingurinn(kaupandi hlutabréfa), skurðlæknirinn(bankinn) eða svæfingalæknirinn(Seðlabankinn). Allir en það er eins og svæfingalæknirinn ætli að sleppa.

Er múrinn rofinn?

Nú hefur sáttasemjara þótt nóg komið og lagt fram miðlunartillögu. Samninganefnd ljósmæðra ætlar að mæla með þessari tillögu Ásmundar. Það hljómar mjög spennandi. Ef til vill ætlar Ásmundur á endasprettinum að hygla verkalýðnum, svona hálfgerður svanasöngur sáttasemjara áður en hann hættir. Hitt er líka möguleiki að ríkið hafi verið búið að rífa tennurnar svo úr ljósmæðrum að þær sætta sig við hvað sem er. Það sem gerir þennan kafla svo spennandi er hvort ljósmæðrum tekst að rjúfa múrinn. Tekst þeim að ná fram réttlátri leiðréttingum á sínum kjörum. Tekst þeim sem kvennastétt að fá kjarabætur sem er í einhverju samræmi við kaup og kjör slöngustrákanna í bönkunum. Ábyrgð ljósmæðra er mikil því mikið er í húfi. Ekki bara fyrir þær heldur fleiri kvennastéttir. Þetta er einnig fordæmisgefandi að menntun sé einhvers metin en ekki bara að raða síld eða peningum í tunnur til útflutnings.

Ég er í Berlín þessa dagana. Berlínarmúrinn og sú frelsisskerðing sem fólst í honum var ekki brotin á bak aftur á einni nóttu. Sama á við þann múr sem umlykur kjör kvenna á Íslandi. Í dag er Berlínarmúrinn horfinn. Allir eru sáttir, líka þeir sem byggðu hann og sjá núna hversu mikil mistök hann var. Vonandi munu múrararnir í Fjármálaráðuneytinu skynja sinn vitjunartíma.

Verkfalli aflýst