15 MILLJARÐAR KRÓNA.

 Það kom fram í Kastljósi í gær að landbúnaðurinn á Íslandi fær 15 milljarða á ári í opinbera styrki. Hlutfall af tekjum bænda er um 66% og er eitt það hæsta sem um getur. Ég hrökk við því ég hafði ekki gert mér grein fyrir að um svo stórar fjárhæðir væri að tefla. Rekstur Landspítalans er um 33 milljarðar á ári þannig að niðurgreiðslur til landbúnaðarins eru u.þ.b. hálfur Landspítali á ári. Það er búið að leggja til hliðar 18 milljarða til að byggja nýjan Landspítala fyrir landsmenn og hafa sumur farið á límingunum yfir þeirri upphæð. Enginn virðist æsa sig jafn mikið yfir 15 milljörðum á hverju ári til landbúnaðarins.

 Ég fór aðeins að reyna að finna út á netinu hvert þessir 15 milljarðar fara. Mjólkurframleiðsla fær um 5 milljarða. Sauðfjárræktun fær 3,6 milljarða. 15-5-3,6 er 6,4 milljarðar sem virðast vanfundnir. Sjálfsagt fer eitthvað í menntun, eftirlit og þess háttar. Ég auglýsi samt eftir mismuninum. Er hugsanlegt að milliliðir séu afætur á Ríkinu? Ekki lifa bændur neinu bankastjóralífi. Hvar eru peningarnir okkar?? 

Athugum aðeins hvað Sjálfstæðisflokkurinn segir um Landbúnaðarmál. 

Sjálfstæðisflokkurinn leggur áherslu á að stundaður sé fjölbreyttur landbúnaður á grundvelli einkaframtaks og frelsis til athafna.

Íslenski Sjálfstæðisflokkurinn dælir peningunum okkar í landbúnaðinn, er það einkaframtak? Jafnvel er hugsanlegt að allir aðrir en bændur fái alla þessa peninga.

Ég tel að sleppa eigi einkaframtaki bænda lausu og losa um þessa fjötra ríkisafskipta sem viðgangast núna. Ég treysti íslenskum bændum vel til að reka landbúnað, eða hverjir ættu að kunna það betur?

Það virðist ekki vera slíku trausti til að dreifa hjá íslenska Sjálfstæðisflokknum. 

Aftur á móti treystir hann einkaframtakinu til að selja erlenda landbúnaðarframleiðslu í formi áfengis í Bónus. 

 

 

 

 

 

T

Þorskar hér og þar og einnig sumstaðar.

Í Morgunblaðinu í dag er frétt frá aðalfundi smábátaeigenda. Þar er ræða framkvæmdastjórans tíunduð. Í henni gagnrýnir hann vinnubrögð Hafrannsóknarstofnunar. Þegar landkrabbi eins og ég les svona greinar er ekki laust við að maður tapi þræðinum fljótt. Ég reyndi þó. 

Hann bendir á að þorskur sem var 11 ára árið 2004 var þá 10,8 kg en er í dag þremur árum seinna  6,9 kg. Þar sem ég var að koma úr ræktinni og allir voru þar að púla til að tapa þyngd þá væri þetta bara góður árangur, svona í prósentum talið. Þetta er um 40%. Ef ég hefði verið 108 kg árið 2004 og væri 69 kg í dag þá væri það met árangur í "Fitness skurði". Það hefði eingöngu tekist með stálvilja sem hefði fengið sænskt stál til að blikna í samanburðinum eða þá að ég hefði farið í  magahjáveituaðgerð á Landspítalanum.

 

 

Þar sem venjulegir þorskar keppa ekki í Fitness né sækja þeir það mjög stíft að komast í fyrrnefndar aðgerðir á Landspítalanum þá sæta þessar niðurstöður Hafró undrun.

Ef Lýðheilsustofnun myndi halda því fram að allir Íslendingar hefðu lést um 40% frá árinu 2004 og byggði það álit sitt á vísindalegum "röllum" hingað og þangað um þjóðfélagið myndi ég mótmæla. Ég myndi benda Lýðheilsustofnun á að ég sæi jafn marga ef ekki fleiri feita í dag en þá. Ég yrði sennilega ansi súr ef mér væri svarað með þeim rökum að ég hefði ekki vit á þessu og hefði auk þess hagsmuna að gæta því ég vildi fá sem flesta í "aðgerð" á Landspítalanum.

Ekki furða að sjómönnum sé misboðið.

 

Lesið Laugardags Lesbók Moggans!!!!

Það jaðrar við að það sé mér óljúft að auglýsa Morgunblaðið. Sjálfsagt er þeim ekkert frekar mislagðar hendur en öðrum í þessum bransa. Sönnun þess er mikill gullmoli sem birtist í Lesbók Morgunblaðsins núna laugardaginn 20. október. Þar veltir Jón Ólafsson fyrir sér manngildum. Dygðir og lestir eru á dagskránni. Ég mæli eindregið með því að allir hugsandi menn lesi greinarkorn hans. Ekki stór grein en segir mikið.

Fólk sem hugsar um fólk en ekki fjármuni.

 Nú hafa skólastjórar tjáð sig. Oft hefur ástandið verið slæmt en nú er það verra en nokkru sinni fyrr. Þeir kennarar sem eru í vinnu eru látnir vinna eins mikið og hægt er því auglýsingum er ekki svarað. Kennaraskortur er staðreynd og þeir sem sinna börnunum okkar eru yfirhlaðnir vinnu svo kerfið hökti einhvernvegin.

Sama staða er í leikskólamálum og hefur verið mikið í fréttum í töluverðan tíma.

Skortur á hjúkrunarfræðingum er vel þekktur og er hver dagur á sjúkrahúsum barátta stjórnenda í því að ná að manna næstu vakt.

Umönnunar- og menntastéttir eru á skammarlega lágum launum, vinna allt of mikið og það er stöðugt verið að þrýsta þeim í meiri vinnu gegn vilja þeirra. Á þann hátt tekst að halda uppi því þjónustustigi sem við höfum í dag.

Þegar haft er í huga að hægt er í vissum verslunum að fá kaup fyrir að draga strikamerkingar yfir skynjara fyrir sama kaup og kennari eða hjúkrunarfræðingur fær eftir 25 ára starf þá er eitthvað að. Það er ekkert rangt við það á fá þokkalega greitt fyrir að vinna í verslun, það er hið besta mál og ekki víst að allir sem vinna við það prísi sig svo sæla af sínu kaupi.

Það sem er að er verðmætamat okkar Íslendinga.

                                              Ef ég sel einhverjum eitthvað þá er það gott. Um leið og ég sel þá verður til fjárhagslegur gróði, að öðrum kosti ganga viðskiptin ekki upp. Í dag er þessi gróði orðin aðalsmerki, sá sem græðir sem mest er flottastur. Ef einhver græðir þá hlýtur einhver annar að tapa, það hlýtur þá líka að vera flott.  Einu sinni fór maður inn í guðshús og velti um borðum slíkra gróðrarpunga. Honum fannst þeir ekki neitt flottir. Hann varð síðan krossfestur og dó.     

 

 Í dag í okkar þjóðfélagi er ekki flott að vera kennari eða hjúkrunarfræðingur ef mið er tekið af launum. Hvernig breytum við því?

Oftast þegar rætt er um þessar stéttir eru framlög þeirra flokkuð sem kostnaður og byrði á þjóðfélaginu sem er að sliga heiðvirða skattgreiðendur. Tilvist þeirra er nánast bruðl. Þegar enn ein Kringlan rís úr jörðu er hún snjöll fjárfesting.

Hvað er til ráða?

Er það ekki fjárfesting að koma fólki aftur til betri heilsu? Er það ekki fjárfesting að mennta börnin okkar?

Er ekki heilsan og börnin okkar það dýrmætasta sem við eigum, ég bara spyr. 

 

Skólastjórar segja ekki lengur hægt að halda úti lögboðinni kennslu

Vilhjálmur og Bjarni.

Það var mjög sérkennilegt Kastljósið í kvöld. Bjarni staðhæfði að viss mál hefðu verið rædd en Vilhjálm rak ekki minni til þess. Ætli við verðum ekki að fara að taka alla fundi upp á band til að fyrirbyggja það að menn gleymi svona hratt.

Að Vilhjálmur mæti í Kastljósið sýnir ákveðið hugrekki, hann er greinilega að berjast fyrir tilvist sinni og æru. Eru samflokksmenn hans sáttir við framvindu mála. Eru vinnubrögð, þar sem minnisleysi er aðal vörnin Sjálfstæðisflokknum sæmandi? Eru Sjálfstæðismenn upp til hópa rænulausir á fundum. Við ætlumst til þess að kjörnir fulltrúar okkar séu vakandi á fundum og beiti gagnrýninni hugsun, en kokgleypi ekki allt sem  sagt er við þá. 

Sérkennilegir þessir Sjálfstæðismenn, það er gott mál að taka vinnuna frá venjulegu fólki á landsbyggðinni þegar menn eru að skutla kvóta á milli sín og á sama tíma að afhenda fjöregg þjóðarinnar í hendur fárra sérvaldra auðmanna. 

Hvellhettan Svandís Svavarsdóttir-II

Núna heyrum við veikan óm eftir að hvellhettan sprakk. Allir bíða með öndina í hálsinum eftir næsta leik. Hvað gerir Svandís. Gekkst hún við verkefni sem er henni ofviða, hversu sterk er sannfæring hennar.

Nú bíðum við öll. 

HVELLHETTAN SVANDÍS SVAVARSDÓTTIR.

Svandís Svavarsdóttir er orðin mjög merkileg kona. Eins og allir vita sem fylgst hafa með stjórnmálum undanfarin ár að þar fer sterk kona með munninn fyrir neðan nefið.  Stjórnarmenn í Orkuveitunni skynjuðu það einnig að hluta. Þeir treystu henni að minnsta kosti ekki fyrir dagskrá stjórnarfundar eina nótt. En eins og á daginn hefur komið þá gerðu þeir sér öngva grein fyrir að hún var hvellhetta í púðurtunnu. Enda sprakk tunnan með hvelli.

Ef það er rétt að Björn Ingi hafi slitið sambandi sínu við Sjálfstæðisflokkinn vegna stjórnmálaskoðana sinna þá eru það tíðindi. Að sannfæringin ráði för er góð tilbreyting.  Ef rétt reynist þá eru það  nýmæli í íslenskri stjórnmálasögu að menn fylgja sannfæringu sinni og gjaldi fyrir það. Björn Ingi hefur óneytanlega minni völd núna en áður og geldur á þann hátt fyrir ákvörðun sína. Annars held ég að Vilhjálmur fyrrverandi Borgarstjóri gjaldi mestu.

Hann lék af sér, á því leikur enginn vafi. Aftur á móti þá gerði hann sér ekki grein fyrir að samstarfsmenn hans í Sjálfstæðisflokknum myndu misreikna sig svona herfilega. Þeirra hugmynd var að fá allt fyrir ekkert. Særa Vilhjálm til ólífis þannig að hann væri auðsigranlegur í næsta prófkjöri innan Sjálfstæðisflokksins. Tukta Björn Inga til hlýðni við stefnumál sín. Hafa að auki fullan sigur og koma sínum einkavæðingar"prinsippum" á koppinn. Menntaskólanýfrjálshyggjan sem sumir ætla aldrei að vaxa upp úr hefur greinilega ekki tamið sér hófsemi og vonandi gerir aldrei.

Ef niðurstaðan verður sú að auðlyndir okkar allra haldast í eigu okkar þá er þetta gott mál. 

Sjalftökuréttur á laun og verðmætamat.

Sjálftökuréttur á laun er hugtak sem gengur út á það að starfsmaðurinn sjálfur skammtar sjálfum sér laun. Þetta hefur verið rætt stundum innan míns hóps í vinnunni. Það er þannig að við notum stimpilklukku. Þrátt fyrir að stimplunin sýni að við höfum unnið fram yfir hefðbundinn dagvinnutíma þá fáum við það ekki greitt. Ástæðan er sjálftökuréttur. Samkvæmt því þá á starfsmaðurinn ekki að geta skammtað sér laun með því að hanga fram eftir og fá þannig yfirvinnu. Eins og við séum leika okkur að því hanga í vinnunni, maður hefur nóg annað að sýsla.

Þegar kemur að Orkuveitunni í Reykjavík þá gilda allt önnur lögmál. Þar skammta menn sér laun og kaupauka, sennilega í takt við væntanlega eyðslu. Ákaflega hentugt. Samkvæmt kvöldfréttatíma sjónvarpsins þá virðist þetta hafa valdið mönnum innan OR/REI einhverjum smá heilabrotum. Fyrst áttu margir að fá mjög mikið. Svo rifa menn seglin óvænt og aðeins færri fá aðeins minna en ráð var fyrir gert. Hvaðan siðferðisvitundin kom er mér hulin ráðgáta. A.m.k. var hún ekki jafn sterk og þjóðarinnar. Þeim til mikillar undrunar varð fjandinn laus.

Það er umhugsunarefni þetta verðmætamat í þjóðfélaginu. Fólk sem er að hugsa um manneskjur fær nánast ekkert greitt fyrir sína vinnu. Það væri kannski ráð að setja peninga inn í skólastofur landsins í stað barnanna okkar. Að setja peninga í rúmin á sjúkrahúsunum í stað sjúkra Íslendinga. Það yrði strax mun fínna job. Launin hlytu að hækka. Ég bara spyr.

Plottið-Landráð.

Hinn venjulegi Íslendingur hefur engin tök á því að átta sig á því hvað er að gerast í einkavæðingu á orkuauðlyndum þeirra. Ef maður er ekki innanbúðarmaður þá fylgist maður ekki með. Ástæðan er sú að venjulegir Íslendingar hafa í allt of mörgu að snúast dags daglega til að fylgjast með slíkum málum. Það er í raun hluti af plottinu. Að láta okkur hafa svo mikið fyrir lífinu að við tökum ekki eftir þegar topparnir ráðstafa eigum okkar. Auk þess segjast þeir vera að gera Reykvíkinga forríka á útrás samtímis og þeir færa þurfandi þjóðum nauðbjargir í formi þekkingar á beislun orku. Hvernig er hægt að bæði Reykvíkingar og þróunarlönd verði rík samtímis. Sennilega er það ástæðan fyrir aðkomu manna úr viðskiptaheiminum til að gera það mögulegt að tveir skipti einni köku þannig að báðir fái heila.

Vonandi fær Svandís Svavars mildari móttökur vegna aðkomu sinnar að þessu máli en andstæðingar Pútíns.

Línurnar virðast hafa verið lagðar fyrir löngu. Geysir græni er stofnaður og kaupir í Hitaveitu Suðurnesja og Jarðboranir. Það erum við sem seljum Geysi græna Hitaveitu Suðurnesja, þ.e.a.s. "ríkið", þau 15% sem við áttum þar. Auk þess selur Árni Sigfússon hluta af eigu Reykjanesbæjar til græna Geysis.  Um miðjan júlí gera menn samkomulag um eignaskiptingu innann H.S. Þannig er staða mála í dag. Til að ná þessari niðurstöðu fór fram mikið plott sem fæstir tóku eftir vegna sumarleyfa. Niðurstaðan var eftirfarandi eftir það:

Eignarhlutir í HS skiptast á eftirfarandi hátt:

 

Reykjanesbær:                        34,75%

Græni Geysir:                          32,00% 

Hafnafjarðabær:                     15,42%

Orkuveita Reykjavíkur:            16,58%

Aðrir:                                        1,25% 

 

Allir hafa ályktað sem svo að "við" ættum 68% og "þeir" 32%. Eftir síðustu hundakúnstir hafa hlutirnir breyst svo um munar. Nú á REI 48,5% í Hitaveitu Suðurnesja, ef einhver selur þeim nokkur prósent eiga "þeir" meira en "við". Það ætla Sjálfstæðismenn í Borgarstjórn Reykjavíkur að gera. Plottinu lokið.

Síðan er eignahlut viðkomandi aðila seldur hæstbjóðenda til að lögmál peningahyggjunnar sé fullnægt, þ.e. hámarka gróðann með öllum tiltækum ráðum. Kaupendur geta þess vegna verið erlendir aðilar og þá er búið að selja frá okkur auðlyndir okkar. Er það þetta sem Íslendingar vilja?

 

Að færa gróðavænleg viðskipti til viðskiptamanna virðist vera heilög kú. Hið opinbera á ekki að sýsla með slíka hluti segja þeir. Hvað er svona merkilegt við það að eignast Hitaveitu Suðurnesja og selja síðan einhverjum. Ekki neitt. Hitaveita Suðurnesja er fyrirtæki sem situr á gullnámu í formi óendanlegrar orku í formi gufuaflsvirkjana. Það er ekkert mál að selja slíkan hlut. Það er ekkert mál að selja eftirsóttan hlut. Núverandi borgarstjórnarmeirihluti telur það forgangsverkefni að koma eigum Hitaveitu Suðurnesja í sölu á vegum einkaaðila. Það er svo fínt og gott segja þeir. Einkaaðilar eiga að sjá um slíkan áhætturekstur segja þeir. Þetta er ekki nein áhætta, menn slást um að kaupa. 

 

Ef niðurstaðan verður slík að auðlyndir okkar Íslendinga komast í hendur erlendra auðhringa er þá ekki þeir sem stuðluðu að þeirri þróun landráðamenn, ég bara spyr. 

 

 

 

 

Stefna Sjálfstæðisflokksins og Orkuveitan.

 Nokkur áheyrsluatriði úr stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins.

 

Sjálfstæðisflokkurinn vill halda fullveldisrétti íslensku þjóðarinnar yfir náttúruauðlindum óskoruðum. Sjálfstæðisflokkuinn telur að skynsamleg og hagkvæm nýting náttúruauðlinda Íslands verði best tryggð með því að nýtingar- og afnotarétturinn sé í höndum einstaklinga.

 

Sjálfstæðisflokkurinn telur tímabært að leysa úr læðingi krafta einkaframtaksins svo að íslensk sérþekking og hugvit fái notið sín í útrás orkufyrirtækjanna. Sjálfstæðismenn vilja skoða kosti þess að færa eignarhald ríkisins á orkufyrirtækjum til einkaaðila.

 

Er ekki Vilhjálmur að framkvæma stefnu flokksins síns, ég bara spyr. Hvers vegna stökkva ekki allir samflokksmenn hans fram og hrósa honum fyrir framtakssemina. Hvers vegna mótmæla þeir honum með þögninni. 

Það stendur þarna að við megum eiga auðlindir okkar, EN einstaklingar eigi afraksturinn af auðlindunum. 

Nú er allt vitlaust að verða í þjóðfélaginu, enginn vill kannast við króann. Getur hugsast að einhverjir sem kusu X-D í síðustu kosningum hafi yfirsést þetta atriði í stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins. Sjálfsagt héldu menn þessu ekki mikið á lofti sem kosningaloforði.

Fólki er greinilega misboðið, ekki nema von og sjálfsagt munu sumir hugsa sér til hreyfings innan hins pólitíska litrófs.