Hurð skall nærri hælum.

Hjúkrunarfræðingar virðast sáttir. Það er bara að óska þeim til hamingju. Vonandi heldur þessi samningur vatni og færir hjúkrunarfræðingum góðar kjarabætur.

Hitt er aftur á móti umhugsunarefni hvers vegna þarf að nauðga ríkinu til samninga við fólk sem gerir kraftaverk á hverjum degi. 

Hjúkrunarfræðingar semja

Bókaþjófur á jeppa.

Merkilegt hvernig hlutirnir ganga fyrir sig. Ef ég stel bók í búð og það kemst upp, er það tilkynnt til lögreglunnar strax. Í kjölfarið verð ég að skila þýfinu, greiða sekt og er síðan skráður í sakaskrá ríkisins.

Fyrrum forstjóri Orkuveitu Reykjavíkur lét af störfum fyrir skömmu. Hann var leystur út með 30 milljón krónum að skilnaði. Eitthvað fannst honum það naumt skammtað því hann tók jeppa og mikilvæg skjöl traustataki. Sjálfsagt hefur hann þurft jeppann undir skjölin. Fyrrum samtarfsmenn hans hafa verið að hringja í hann undanfarið og falast eftir því að hann skili aftur eigum Orkuveitunnar. Hann neitar og kemst upp með það. Hvað er í gangi? Hver á Orkuveituna, við eða Gummi? Hvar er löggan?

 

 

BLEIUSKIPTI OG LANDAMÆRI.

Nú erum við komin heim. Vorum í Tyrklandi í tvær vikur, í Marmaris. Það var lítið sjávarþorp sem breyst hefur í ferðamannabæ. Mjög góður staður til að slaka á og njóta lífsins. Sit núna við lifandi eld úti á palli í blíðskaparveðri.

Áður fyrr hnepptu Tyrkir menn í ánauð og fluttu nauðuga til Tyrklands. Nú er öldin önnur. Nú hópumst við þangað sjálfviljug. Aftur á móti kemst venjulegur Tyrki ekki út úr sínu eigin landi nema með verulegri fyrirhöfn.

Þegar einn saklaus Kenía maður vill skipta á bleium á barni sínu á Íslandi er hann rekinn frá landinu með harðri hendi. Fyrir hvern eru eiginlega þessi landamæri? 

GESTIR OG "TÚRISTANIÐURGANGUR".

Það er ekki alltaf tekið út með sældinni að vera gestkomandi á framandi slóðum. Í mínu tilfelli virðist meltingarvegurinn hafa fengið óvelkomna gesti. Síðan í morgun hef ég einbeitt mér að losa mig við þá, endurtekið. Í sjálfu sér get ég lítið gert til að hindra að þetta gerist. Þegar slík padda kemst í gegnum allar varnir mínar og kemst alla leið í meltingarveginn minn þá fer í gang sjálfvirkt ferli sem sér um að tæma görnina og paddan fer burt þannig. Í sjálfu sér eru þessir gestir ekki sérstaklega hættulegir í sjálfu sér. Veikindi mín stafa mun frekar af ofsafengnum viðbrögðum líkama míns sem byggja á þeirri hugmyndafræði að allir framandi gestir séu mér hættulegir. Meltingarvegur mannsins er talinn frekar vanþróaður því hann er þróunarlega gamalt fyrirbæri.

Því er það ákaflega sorglegt þegar Útlendingastofnun Íslands og Dómsmálaráðherra haga sér eins og frumstæð görn og fá bullandi niðurgang þegar gestir eru ekki alveg þeim að skapi.

Ferlega "primitíft" enda er öll æðri hugsun ekki í þörmunum okkar. 

 

 

Köfun í Tyrklandi.

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hver er sinnar gæfu smiður.

Mér finnst augnablikið eitthvað svo merkilegt. Sjálfsagt eru allir tímar merkilegir. Þessa stundina er ég að velta fyrir mér ægivaldi ríkisins gagnvart viðsemjendum sínum um launakjör. Hver samtökin á fætur öðrum koma tómhent frá því samningaborði. Þetta flokkast víst undir þjóðarsátt.

BHM samdi greinilega illa um daginn. Var þar um að ræða að andstæðingurinn var óvinnandi. Vantaði styrk, samheldni og vilja hjá félagsmönnum. Ekki veit ég.

Þegar tekist er á skipta kænska og aflsmunir miklu máli og í raun þurfa báðir þættir að fá að njóta sín. Núna ætla hjúkrunarfræðingar að reyna að ná góðum samningum við ríkið. Eftir að símsvari Árna hefur sagt nei við öllu hafa hjúkrunarfræðingar ákveðið að grípa til aðgerða. Ég óska þeim alls hins besta og hvet þá áfram í baráttu sinni.

Árna vil ég benda á að til er hlutur sem heitir arðbær fjárfesting. Vel mannaðar heilbrigðisstofnanir af hjúkrunarfræðingum ná betri árangri en illa mannaðar. Þar sem við Árni erum nú báðir komnir af léttasta skeiði gæti það skipt sköpum þá og þegar maður fellur í faðm hjúkrunarfræðinganna. 

The Godfather prúttar ekki.

Niðurstaða þessa kjarasamnings er mjög sérkennileg. Ríkið hefur hér fullnaðarsigur. Ég er núna staddur í Tyrklandi og menn stunda mikið prútt í viðskiptum. Niðurstaðan verður alltaf sú að ef viðskipti takast eru báðir sáttir, einfalt og þægilegt. Því virðast menn ekki prúttað mikið á þeim nótunum í karphúsinu.

Þeir sem sáu myndina The Godfather í den muna sjálfsagt eftir senunni þegar hann gerði einum manni svohljóðandi tilboð; annað hvort fer undirskrift þín á skjalið eða heilinn þinn- hann beindi nefnilega skammbyssu að hnakkanum á náunganum. Í þessu dæmi er ekki mikið um prútt. Aftur á móti fellur slíkur viðskiptamáti frekar undir ofbeldi. 

Samið til loka mars 2009

Tyrkland-2.

Hér í Tyrklandi er fyrst og fremst gaman. Afslöppun, sól, hiti og góður matur-það er að minnsta kosti ekta. Tyrkir selja með bros á vör falsaða vöru til hægri og vinstri. Við prúttum pínulítið og kaupum síðan vöruna, vitandi að hún er fölsuð en ánægð samt. Hér get ég keypt heilt Rolex úr á verði einnar leðurólar á úrið mitt í Reykjavík.

Ég er að velta því fyrir mér hvort okkur heima á Fróni er ekki eins farið. Sjálfsagt rennur samskonar blóð í æðum tyrkneskra kaupmanna og íslenskra kaupahéðna. Á Íslandi kaupum við sí og æ falsaða verðlagningu með bros á vör. Að minnsta kosti kannast maður við röksemdir sölumannanna" only for you my frind....."

Skítt að Rússar töpuðu en Spánverjarnir voru miklu betri. 

Tyrkland-1.

Þá erum við komin aftur til Tyrklands. Marmari er það og aftur sama hotel-Foum. Við höfum aldrei áður farið tvisvar á sama stað og það segir nokkuð um hvað við kunnum að meta þennan stað. Íbúðirnar eru stórar og þægilegar, góð loftkæling og veðrið frábært. Sundlaugin hrein unun þegar sólarkremið er farið að krauma á kroppnum.

Í kvöld er stór dagur. EM í fótbolta. Tyrkland-Þýskaland. Nú ætlum við að gata þýska stálið. Ég er vel undirbúinn. Stórir flatskjár tilbúnir á sundlaugabakkanaum á hotelinu. Ég er búinn að kaupa eldrauða tyrkneska treyju sem ég verð í. Svo einn tyrkneskur öl og allt er redí. 

Get ég forðað börnum frá nauðgun?

Hvað fær heilan ráðherra til að rífa sig upp, fresta ferðalagi erlendis og ferðast norður í land? Er það hrun íslensku krónunnar um fjórðung? Er það alkul íslensk fasteignamarkaðar? Er það stöðvun í nýbyggingum og yfirvofandi atvinnuleysi fjölda byggingaverkamanna? Er það mannréttindabrot íslenskra stjórnvalda á sjómönnum? Er það megn óánægja kvennastétta með kjör sín? Nei það er ekki svo heldur ísbjörn. Ísbjörn sem vilst hefur yfir hafið til Íslands frá Grænlandi.

Ég er svo gamaldags og óendanlega nýtinn að fyrir mér er ísbjörn bara matur. Þar sem hann getur verið mönnum hættulegur finnst mér það sjálfsagt að aflífa hann sem fyrst. Sjálfsagt má reyna að gera það fljótt og án mikilla þjáninga fyrir dýrið. Að standa í einhverju veseni til að forða Norðlendingum frá góðri búbót finnst mér út í hött.

Mitt vandamál er að sjá glóruna í því að elska bjarndýr meira en menn. Í Darfur héraði í Súdan er búið að nauðga svo til öllum konum af óvinahermönnum. Þegar fyrrum kvennalistakona, Þórunn, hleypur út um víðan völl til að bjarga gömlu lífsþreyttu bjarndýri í stað þess að sinna því umhverfi sem er okkur kærast, þ.e. dætrum okkar sem verið er að nauðga á skipulegan hátt í Súdan er manni nóg boðið

Meðan íslenskur ráðherra reynir að hlaupa upp grænlenskt bjarndýr bjargar hann ekki dætrum okkar frá nauðgunum í Súdan. Mér er spurn, finnst Samfylkingarfólki hefðbundinn grænlenskur matur mikilvægari en meydómur dætra okkar? Komumst við ekki í Öryggisráðið fyrr en við höfum bjargað einu bjarndýri?

Svona eru sögurnar frá Sudan: 

Hundreds of people in Khartoum have been rounded up because they are from Darfur, and brutally beaten and thrown into overcrowded jails where some have died. The Sudanese authorities should account for every individual and charge them with a cognizable crime or immediately release them.

Georgette Gagnon, Africa director at Human Rights Watch