Stórmerkileg frétt á Vísi í dag.

 Tók þessa frétt af Vís.is. Hér er fjármálaráðherra Hollands sammála Íslendingum um Icesave málið, þ.e. að við eigum ekki að borga. Sjálfsagt hefur hann samt viljað kanna möguleikann að rukka Íslendinga. Ætli hann hafi ekki orðið hissa þegar Svavar og Steingrímur sögðu bara ok. 

 

"Fjármálaráðherra Hollands tekur undir það sem talin eru ein helstu rök fyrir því að Íslendingum beri ekki lagaleg skylda til að taka á sig Icesave skuldbindinguna. Í ræðu fyrr á þessu ári sagði hann að evrópska innistæðutryggingakerfið hafi ekki verið hannað til að takast á við kerfishrun heldur einungis fall eins banka.

Wouter Bos, fjármálaráðherra Hollands, flutti ræðu um fjármálakreppuna á ráðstefnu í mars á þessu ári en hana má finna á vef hollenska fjármálaráðuneytisins. Í ræðunni vék hann meðal annars að evrópska innistæðutryggingakerfinu. Í ræðunni segir orðrétt:

Evrópulönd þurfa að skoða gaumgæfilega hvernig innistæðutryggingakerfið er uppbyggt. Það var ekki hannað til að takast á við kerfishrun heldur einungis við fall einstaka banka.

Svipuð túlkun kom fram í skýrslu sem franski seðlabankinn gaf út árið 2000. Þá eru þessi ummæli í takti við túlkun nokkurra íslenskra lögfræðinga á tilskipun Evrópusambandsins um innistæðutryggingar.

Það verður vart um það deilt að á Íslandi varð kerfishrun banka í október í fyrra.

Rök sem þessi hafa því oft heyrst áður en það sem vekur athygli er að hér er það einn helsti viðsemjandi Íslendinga sem viðurkennir meinta galla innistæðutryggingakerfisins.

Þremur mánuðum eftir þessi ummæli Wouter Bos skrifuðu hollensk stjórnvöld undir samkomulag við íslensk stjórnvöld um Icesave skuldbindinguna.

Hollenski fjármálaráðherrann tekur með ummælunum undir það sem talin eru helstu lagalegu rök Íslendinga í Icesave málinu. Samt sem áður sækist hann hart eftir því að þjóðin viðurkenni lagalega ábyrgð á innistæðunum.

Önnur umræða um ríkisábyrgð vegna Icesave-skuldbindinganna hefur staðið yfir á Alþingi síðan í morgun og óljóst er hvenær henni líkur."

Óttinn og Samfylkingin

Það er mjög sérstakt að VinstriGrænir ætla að samþykkja Icesave. Það er í raun andstætt stefnu þeirra. Icesave færir okkur nær ESB aðild og það er andstætt stefnu VG. Því kemur það ekki á óvart að sumir í þeim flokki setji spurningamerki við Icesave. Samfylkingamenn styðja Icesave vegna þess að það færir okkur nær ESB. Því fellur það vel að stefnu Samfylkingarinnar að Íslendingar gangist við skuldum óreiðumanna. Það vaknar sú spurning hvort óreiðumenn séu vinir Samfylkingarinnar. Ekki eru Samfylkingarmenn vinir íslensku þjóðarinnar sem þau vilja að borgi skuldir óreiðumannanna, vina sinna, eða hvað?

Sannfæring Samfylkingarmanna fyrir Icesave helgast ekki bara á ást þeirra á ESB og óreiðumönnum. Einnig er sá mikli ótti að ef Icesave fellur á þingi þá standa þau þar með allt niðrum sig. Völd Samfylkingarinnar helgast af ótta VG að stjórnin falli. Ef Icesave verður fellt af VG, þá situr Samfylkingin úti í horni, valdalaus, eins og nemandi í skammarkróknum. Samfylkingin situr þá uppi með skömmina að hafa verið handlangarar Evrópuvaldsins og lánadrottnanna. Aðrir þingmenn munu þá taka höndum saman við að verja land og þjóð.

Hvar Steingrímur karlinn passar inn í þessa mynd er vandséð. Honum hefur að minnsta kosti tekist að koma flokkssystkinum sínum út í forarpytt, þannig að þeim verkjar illilega í sálina. Honum virðist þó vel líka ástandið. Hann passar þess vegna ekki vel inn í grasrót VG. Aftur á móti finnst honum hann passa vel í ráðherrastólinn sinn.

Óttinn ræður ríkjum. Óttinn við að vinstri stjórnin falli og því skal Icesave samþykkt. Þessi ótti þaggar niður í mörgum. Óttinn við að missa vinnuna heldur enn öðrum á mottunni. Óttinn við að Samfylkingin nátti hjá Sjálfstæðisflokknum virðist vera límið. Ég óttast Samfylkinguna af þeirri ástæðu að ef hún er tekin út úr jöfnunni þá verður lausnin einfaldari. 

Austurvöllur kl 15 á morgun, allir að mæta og hana nú!!!!!

 Hvet alla til að mæta, sjáumst hress og baráttuglöð!!

Kæru íslendingar! Ekki gera Ekki neitt.

Í tilefni af greiðsluverkfallinu sem nú stendur yfir frá 15.nóv-10.des vilja Hagsmunasamtök heimilanna ásamt Nýja Íslandi boða til útifundar á
Austurvelli laugardaginn 28.nóv. kl. 15.

Allir eru velkomnir til að sýna samstöðu í verki.

Kjarabarátta 21. aldarinnar snýst um lánakjör, í henni er
greiðsluverkfallið vopn fólksins rétt eins og vinnuverkföllin eru vopn
verkalýðsbaráttunnar. Til þess að knýja á um breytingar þarf að
myndast öflugur þrýstingur og hann verður einungis til með samstöðu
fólksins.

Kröfur Hagsmunasamtaka heimilanna eru skýrar og framkvæmanlegar;
1. Engar afskriftir – eingöngu réttlátar leiðréttingar
2. Lán sem hvíla á íbúðarhúsnæði með viðmiðun við
gengi erlendra gjaldmiðla verði leiðrétt og yfirfærð í íslenskar
krónur frá lántökudegi á gengi þess tíma.
3. Verðtryggð húsnæðislán leiðréttist þannig að
verðbætur verði að hámarki 4% á ári frá 1.1.’08.
4. Lög um að ekki verði gengið lengra í innheimtu veðlána
en að leysa til sín veðsetta eign.
5. Lög um að við uppgjör skuldar fyrnist eftirstöðvar innan
5 ára og verði ekki endurvakin.
6. Gerð verði tímasett áætlun um AFNÁM VERÐTRYGGINGAR lána
hið fyrsta og vaxtaokur verði aflagt.

Heimilin í landinu eru engin afgangsstærð. Þau eru undirstaða
þjóðfélagsins og vissulega þess virði að berjast fyrir. Kerfið breytist ekki af sjálfu sér. Þess vegna vilja Hagsmunasamtök heimilanna hvetja alla til að mæta á Austurvöll kl. 15 á laugardaginn og krefjast réttlætis og sanngirni í lánakjörum.

Er þetta "Nýja Ísland" Jóhanna?

Því var lofað fyrir síðustu kosningar að allt ætti að vera upp á borðum, gagnsæi o. sv.fr. Við höfum upplifað  hið gagnstæða síðan þá. En er það ekki full langt gengið þegar það varðar þjóðarhag? Að Gordon kætist yfir niðurlægingu okkar Íslendinga skil ég vel. Að hann hrósi íslenskum samstarfsmönnum sínum innan ríkisstjórnar íslenska lýðveldisins finnst mér óviðeigandi.

Það hefur verið á allra vitorði að Gordon hafi ekki svarað bréfi Jóhönnu. Við trúðum að svo væri raunin. Síðan kemur í ljós að hún fékk svar fyrir 2 vikum. Er það heiðarlegt að sitja á svarinu? Er svarið ríkisleyndarmál eða ríkisstjórnarleyndarmál? Er hugsanlegt að forsætisráðherra Íslands hafi sagt okkur ósatt? Hvar er þetta nýja Ísland Jóhanna?

Getum við haft ríkisstjórn sem vinnur gegn hagsmunum íslenskrar þjóðar, eða eigum við ekki betra skilið?

Brown álítur Icesave bindandi

Skúbb-Norska lánið ekki háð Icesave!

 Utanríkisráðherra Noregs segir Íslendinga ekki þurfa að samþykkja Icesave til að fá lán frá Noregi.

Í fyrirspurnartíma í Stortinget í Noregi í dag segir utanríkisráðherra Noregs að lán Noregs í AGS pakkanum séu Íslendingum til reiðu núna, þar sem endurskoðun AGS sé lokið. Því sé það á valdi Íslendinga að nýta sér lánið, og þá strax ef það hentar. Mikilvægast af öllu, án nokkurrar tengingar eða hótunar um hvort Icesave sé samþykkt eða ekki.

Hér fylgir með orðaskiptin í norska þingin í dag:

 

In the Stortinget today, following ble said from Peter N. Myhre, member of Fremskrittspartiet:

 

”Island er rammet av en bankkrise som ikke helt og fullt har sammenheng med den internasjonale, verdensomspennende finanskrisen. Islands sammenbrudd ville nok ha kommet uansett. Det er stor oppmerksomhet rundt de nordiske landenes hjelp til Island. Utenriksministeren sa i sin redegjørelse tirsdag, at de nordiske landene i år har underskrevet – og jeg gjentar underskrevet – låneavtaler med Island for et samlet lånebeløp på ca. 1,8 milliarder euro, hvorav den norske andelen er 480 mill. euro.

Men det hersker uklarhet om hvordan denne låneavtalen er blitt håndtert fra norsk side. Gjennom media har vi forstått det slik at lånene ikke blir utbetalt før det er gitt et slags klarsignal fra Det internasjonale valutafondet (IMF). Forutsetningen for utbetalingen skulle være at den islandske staten skulle påta seg ansvaret for britiske og nederlandske kunders tap på kundeforhold i islandske banker. Først da skulle den såkalte Icesave-avtalen tre i kraft. Og mandag denne uken kom det ifølge ABC Nyheter meldinger om at den islandske sentralbanken derfor fremdeles ikke har mottatt pengene fra Norge.

Men samtidig kom det klar beskjed fra direktøren i IMF, Dominique Strauss-Kahn, om at det ikke var nødvendig med en slik ansvarsovertakelse. Han opplyste at IMF allerede har utbetalt sin del av kriselånspakken, som skal bestå av de nordiske landenes bidrag og IMFs bidrag.

Dette skaper uklarhet. Når statssekretæren i finansdepartementet, Roger Schjerva, i går antydet at Strauss-Kahn tar feil, gjør ikke det situasjonen noe enklere. Det vil derfor være betryggende om utenriksministeren kunne benytte den anledningen han har her i dag til å klargjøre følgende: Har Norge utbetalt sin del av kriselånet til Island? I tilfelle dette ikke er gjort, hvorfor ikke? Og hvilken rolle har IMF spilt i denne forbindelse?”

Foreign minister Jonas Gahr Støre (Arbeiderpartiet) answered:

”Når det gjelder Island og nordiske lån, kan jeg si til representanten Myhre at det er nå tilgjengelig for Island å trekke på norske lån. Det har vært slik for de nordiske landene at vi har stilt en vesentlig ressurs til disposisjon, med lengre nedbetalingstid enn det som er IMF-reglene. Men det hele var skrudd sammen slik at dette ble gjort tilgjengelig når IMF kunne ta sitt vedtak. Brevet fra IMFs leder, Strauss-Kahn, kan man tolke begge veier: Er det slik at den ene har holdt igjen den andre? Men realiteten er at denne pakken til Island var klar da IMF hadde behandlet den på sitt styremøte. Det skjedde 28. oktober, og da ligger det til rette for det.”

 

Norðmenn ósáttir við orð Strauss-Khan og framgöngu Norðmanna við að hjálpa Íslendingum

Margir Norðmenn eru reiðir sínum stjórnmálamönnum fyrir að styðja ekki Íslandinga. Athyglisvert er að lesa athugsemdir í norskum fjölmiðlum um svar Strauss-Khan við bréfi sem við sendum honum, nokkrir Íslendingar. Þar segir Strauss-Khan að það sé Norðurlöndum að kenna að AGS hafi ekki endurskoðað áætlun sína fyrir Ísland fyrr en núna um daginn. Töfin sé Norðurlöndunum að kenna ekki AGS. Ráðuneytisstjórinn í norska fjármálaráðuneytinu segir þetta vera ósannindi hjá Strauss-Khan, sem sagt Strauss-Khan er lygari. Norðmenn eru að vonum ekki sáttir við sitt hlutskipti.

"Det er pinlig å lese om Stoltenberg/Halvorsens svik mot vårt broderfolk
Islendingene ! Men de har jo feil kulør, ikke sant Jens/Kristin !? Hadde de
vært mørkere i huden/Muslimer så hadde det nok stillet seg annerledes!
Rød/Grønn vidrighet ! "

"Et tankekors kan det jo også være, at dersom det hadde vært Palestina som hadde vært i samme situasjon som Island, så hadde pengene vært utbetalt for lenge siden.
Uten noen krav om tilbakebetaling."

"Stoltenberg bløffer og spiller et svarteperspill for at Island skal bli mer avhengig av eu og etterhvert at Island kapitulerer og gir bort forvaltningen av sin nasjon til unionsmakten i europa. Slikt vil hjelpe Stoltebergs ønske om å legge Norge under fremmed makt(eu).
Dette er et klassisk eksempel på at det er mange måter å vise at en i den store sammenhengen er en "sviker". Ikke bare i eget land, men han sviker også andre land i skandinavia."

"I statsbudsjettet for 2010 er det foreslått å bruke over 27 MILLIARDER Kr. i bistand/uhjelp. Nå blir det vel slik at en brøkdel når frem til de som virkelig trenger det og mye havner vel i lomma på korrupte ledere i diverse land. Koranskoler i Pakistan og diverse diktaturstater og terrororganisasjoner skal vel også ha sitt i tråd med den rød/grønne politikken. Hadde Island vært ei lita øy utenfor Afrika og med et styresett i diktatorstil så hadde nok økonomisk bistand allerede vært gitt. AP og SV hever ved passende anledninger ord som solidaritet. Nåværende ledere i AP og SV er bløffmakere, det eneste dere ser ut for å prioritere er egen makt og egen vinning."

"Slik behandles ett broderfolk ! Synd for Island at de ikke har regnskog.., eller subsahara lignende tilstander. Da hadde nok milliardene drysset ned over dem, fra Jens og Co."

"Men, Island er kun ett hardt arbeidende nordisk folk, som har bygget opp et velferdsamfunn på et av verdens tøffeste og karigste steder. Europas eldste demokrati.
Nå trenger de hjelp, glem det, det får dere ikke av oss.
Jeg skammer meg."

 

 

Gunni Sig, Bjartur og hinir í Sumarhúsum fengu svar frá Strauss-Khan, á heimsíðu AGS!

Letter from IMF Managing Director to Open Civil Meetings

November 12, 2009

Open Civil Meetings
c/o Gunnar Sigurðsson
Holmgaroi 27
108 Reykjavik
Iceland

Dear Mr.Sigurðsson

Thank you for writing to me about your concerns on behalf of the group that you represent. I couldn’t agree more that the current economic crisis is the most serious challenge that Iceland has had to face in recent memory. I also agree that we all—including us here at the IMF—need to do a better job of explaining what is being done to address it. So let me offer a few reflections on the points you raise.

First, on the Icesave dispute. Resolution of this dispute has never been a condition of the IMF-supported program. The IMF is not supposed to involve itself in bilateral disputes between its member countries and did not do so in this instance. However, the Icesave dispute did indirectly affect the timing of the program’s first review since it held up needed financing from Nordic countries (for whom resolution of this dispute was a condition). I am sure you will agree that the government’s program must be internally consistent—it makes no sense to agree on a macroeconomic framework if the money is not available to finance those policies.

Second, on the more general point about Iceland’s indebtedness. The IMF and the Icelandic authorities recognized from the beginning that Iceland’s post-crisis level of indebtedness would represent a huge challenge to the country. That is why we agreed, as a key principle, that the government should not absorb creditor losses. As I am sure you are aware, investors and creditors have in fact sustained very large losses due to this crisis. Despite repeated appeals for bail outs, the government has not stepped in to shield them.

Third, regarding the origins of Iceland’s crisis. I agree that they lie in the financial sector. Banks took outsized risks, and supervision and regulation failed to rise to the challenge. Privatization did set the stage for this, but this was not a matter of following IMF policy: we did not then and do not now have any policy which requires countries to privatize banks. I want to assure you that the IMF-supported program recognizes that this tragedy cannot be allowed to repeat itself. This is the key reason why there is a focus on reforms to strengthen banking regulation and supervision.

Looking back over the last year, I am certain that the cooperation between the IMF and Iceland has been to Iceland’s benefit. The financing provided by the IMF, together with loans provided by countries within the context of the IMF-supported program, is exceptional relative to the size of Iceland’s economy. This massive assistance has helped stabilize Iceland’s exchange rate, protecting citizens who were exposed to foreign exchange and inflation-indexed debt from enormous increases in their debt service burden. It has also made it possible for the government of Iceland to run a large fiscal deficit that has cushioned the impact of the crisis on the economy. And while I realize it may not seem that way for many of Iceland’s citizens, Iceland’s economic contraction has in fact been milder than what many other countries that have been hit hard by the crisis have gone through to date.

Looking ahead, the IMF will continue to support Iceland’s efforts to extricate itself from this crisis for as long as your government requires it. Without wanting to minimize the hardship your country is going through right now, we are confident that the policies and financing now in place are in Iceland’s best interest and will continue to ease the burden of adjustment.

I regret that I will not be able to meet with your group in person, but I hope that this letter has helped clarify the IMF’s stance on some of the challenges facing Iceland. The IMF’s resident representative in Iceland, Mr. Rozwadowski, whom some of you have already met, would be happy to meet with you to further clarify the Fund’s role in Iceland.

Yours sincerely,

Dominique Strauss-Kahn
Managing Director

"Bréf til Láru"....

Við nokkur, sæmilega klikkuð, ákváðum að senda framkvæmdastjóra Alþjóðagjaldeyrissjóðsins bréf. Við erum ekki sannfærð um að aðferð AGS til að rétta okkur við sé líkleg til árangus. Við viljum fund með Strauss-Kahn. Vonandi komum við af þeim fundi sannfærð um ágæti stefnu AGS. Vonandi er þetta bara misskílningur hjá okkur. Við óttumst þó hið gagnstæða.

Okkar áhyggjur snúast mikið um skort á greiðsluáætlun hjá þjóðarbúinu. Það sem af er á þessu ári er vöruskiptajöfnuður jákvæður um 5 milljarða á manuði. Það er met.  Það er samt allt of lítið til að standa í skilum. Hvað um það, hér er bréfið okkar á ensku;

 

 

Reykjavík, November 2^nd, 2009

Mr. Dominique Strass Kahn

Managing Director

The International Monetary Fund

Washington, d.C, 20431U.S.A. 

The current economic crisis is the most serious challenge Iceland has ever faced. Iceland‘s problems are partly due to the ongoing global economic upheaval. Further reason for the depth of this crisis in Iceland, is that the banks which were privatised - in accordance with IMF policy - early this century, were much too risk-seeking.

It is reprehensible that the Icelandic government did not intervene to halt this development. Following the collapse of the banking system, the Icelandic government sought IMF assistance in October 2008.We, the signees of this letter, seriously doubt that the cooperation between Iceland and the IMF is for the benefit of the Icelandic nation.

It is becoming clear to us that the agenda of the IMF is primarily to indebt the Icelandic nation in order to protect the interests of investors. We, the Icelandic People, take on an enormous  responsibility, and it is our obligation to ensure that future generations will not be mired in debt beyond their capacity to pay. As Icelandic citizens we are entitled to clear answers to our burning questions.

Resent surveys have shown that a clear majority of the Icelandic People is against further cooperation with the IMF. A key factor here is that the IMF put the Icelandic goverment up against the wall to protect the interests of UK and Holland in the Icesave dispute. It is unacceptable that an international organization should conduct its business in such a manner, and this has seriously undermined the credibility of IMF in Iceland.

As the fundamental interests of a whole nation and our future generations are at stake, we request a meeting with you, the Managing Director of the IMF. We would like to discuss with you the economic program for Iceland and ask you to explain certain components of it. We will present careful criticism based on official data. The meeting can take place in Reykjavík, Washington or any other location of your choice. It is essential that this meeting take place as soon as possible and no later than December 15^th 2009.

We, the signees of this letter, are citizens of Iceland. We are of all ages, both genders, and have different political views. After the banks collapsed last fall we organised civil meetings where government ministers and members of Parliament appeared and answered questions from the public – face to face. We believe that you, as the Managing Director of the IMF, should consider it an honour to follow in the footsteps of members of the oldest parliament in the world, Alþingi,and meet us in an open and honest discussion.

Agnar Kr. Þorsteinsson, IT technician,

Ásta Hafberg, Project Manager

Elías Pétursson, Managing Director

Einar Már Guðmundsson, Author

Gunnar Skúli Ármannsson, MD

Gunnar Sigurðsson, Artistic Director

Guðmundur Andri Skúlason, Marine Engineer

Halla Gunnarsdóttir, MA in International Relations

Haraldur L. Haraldsson, Economist

Heiða B. Heiðarsdóttir

Helga Þórðardóttir, Teacher

Herbert Sveinbjörnsson, Filmmaker

Lára Hanna Einarsdóttir, Translator and Tourist Guide

Lilja Mósesdóttir, Member of the Icelandic Parliament

Ólafur Arnarson, Author and Columnist 

Please respond to:

Open Civil Meetings

c/o Gunnar Sigurðsson 

 Hólmgarði 27

108 ReykjavíkIceland

Email: [e-mail]

Lilja tekur afstöðu-hún hefur trú á Íslandi.

Lilja Mósesdóttir gaf það upp í Silfrinu í dag að hún styddi ekki Icesave frumvarpið. Hún byggði skoðun sína á því að hún hafði lesið frumvarpið gaumgæfilega. Betur væri að fleiri þingmenn færu að dæmi hennar og kynntu sér málin sjálfstætt en mæti ekki bara inn í þingsal eins og hverjar aðrar stimpilmaskínur. Henni finnst frumvarpið allt of einhliða, þ.e. ekki okkur Íslendingum í hag. Í raun er búið að þurrka út alla fyrirvarana frá því í sumar. Það má segja að erlendir embættismenn með íslenskum hafi dissað þessa fyrirvara og þar með alla vinnu Alþingis frá því í sumar. Því er það eina raunhæfa í stöðunni að fella frumvarpið, annað væri mjög óeðlilegt.

Ég tel Lilju hafa sýnt af sér mikið hugrekki í dag. Það hefði verið mun auðveldara og léttara að bara fljóta með straumnum og samþykkja frumvarpið. Síðan hefðu hún bara flutt úr landi og fylgst með þjóðinni sökkva til botns úr fjarlægð. Eftir daginn í dag er það augljóst að hún ætlar ekki að gera eins og hinir þingmenn stjórnarinnar. Vonandi verða fleiri þingmenn sem hafa hug á því að búa með okkur hinum hér á landi til frambúðar.

Getur ekki samþykkt Icesave

Bréf frá Gunnari Tómassyni um núverandi gjaldþrot Íslands.

Ágætu bloggvinir, fékk sendan tölvupóst sem Gunnar Tómasson hagfræðingur sendi upp á Íslands strendur. Gunnar hefur verið mjög gagnrýninn á að stjórnvöld hafa þverskallast við að horfast í augu við vandann og hagað sér að hætti okkar 2007.

Í þessu bréfi tjáir einn virtasti hagfræðingur Bandaríkjanna sig um stöðu Íslands. Hann segir blákalt að við séum gjaldþrota. Þrátt fyrir að allar helstu fréttastofur landsins hafi fengið bréfið frá Gunnari s.l nótt sjá þau enga ástæðu til að fræða okkur almenning um það. Þetta kallast þöggun og stríðir gegn upplýstri umræðu sem er almenningi nauðsynleg. Hverjum gagnast þessi þöggun?

Hér er bréf Gunnars;

 

Ágætu alþingismenn.
Í fyrradag spurði ég James Galbraith, einn virtasta hagfræðing Bandaríkjanna, um álit hans á því mati AGS (sjá IMF Survey 21. október sl.) að erlend skuldsetning Íslands að jafngildi 310% af vergri landsframleiðslu væri þjóðarbúinu ekki ofviða.
Galbraith svaraði um hæl (í minni þýðingu; enskur texti að neðan):
„Það segir sig sjálft: það er fáránlegt að ímynda sér að Ísland eða eitthvað annað land geti tekið á sig gjaldeyrisskuldir sem jafngilda 300 eða 400 prósent af vergri landsframleiðslu (VLF) og forðast greiðsluþrot.  Ef skuldir væru 400 prósent og vextir aðeins þrjú prósent þyrfti afgangur á viðskiptajöfnuði og hliðstæður samdráttur innlendrar neyzlu að vera 12 prósent af VLF án nokkurrar greiðslu af höfuðstól.  En auðvitað myndi enginn vilja eiga lágvaxta íslenzk skuldabréf vegna áhættunnar á vanskilum.

Ef stjórnvöld reyndu að axla slíka skuldabyrði myndu vinnufærir einstaklingar flytja af landi brott.  Útkoman yrði lýðfræðileg eyðilegging Íslands að viðbættu greiðsluþroti.  Staðan er því ekki síður alvarleg en sú sem kom upp vegna stríðsskaðabóta í Versalasamningnum eða Morgenthau áætluninni fyrir Þýzkaland 1945.  Samningurinn leiddi til óðaverðbólgu en áætlunin var ekki lögð til hliðar fyrr en ljóst varð að hún myndi leiða til brottflutnings eða útrýmingar mikils hluta þjóðarinnar sem lifði af stríðið.

Eins er það augljós skrípaleikur að leggja slíka skuldabyrði á litla þjóð, fyrst með svikum og síðan með hótunum.

Eins og málum er háttað er það siðferðileg skylda Íslands gagnvart alþjóðasamfélaginu að sækja svikahrappana til saka eftir því sem landslög leyfa.  Hitt er fyrir stjórnvöld erlendra ríkja, sem brugðust skyldum sínum við bankaeftirlit, að ákveða hvernig deila skuli tapinu sem af því hlaust milli reikningshafa og skattborgara sinna.

Þér er heimilt að koma þessum skoðunum mínum á framfæri við aðra.”
Virðingarfyllst,
Gunnar Tómasson, hagfræðingur