Fáþingi-aLÞINGi gÖTUNNAr-bylting

Það var hefðbundinn laugardagur hjá okkur hjónum í dag. aLÞINGi gÖTUNNAr var á dagskrá. Konan var reyndar fundarstjóri í fyrst sinn og tókst það með ágætum. Ekki er hægt að segja að það hafi verið margmenni en kjarninn mætti. Ég var nokkra stund í Kolaportinu fyrir fundinn og útbýtti dreifimiðum og hvatti fólk til að mæta á Austurvöll. Lang flestir vissu ekki af fundunum. Þar kom berlega í ljós skortur okkar á fjármagni því ekki getum við auglýst okkur eins og bankarnir með heilsíðuauglýsingum.

Þrjár góðar ræður voru á fundinum. Sjá má hluta þeirra hér, á althingigotunnar.is.

Ræða Evu Hauks var mjög beitt. Hún benti á að alþingi götunnar er valdalaust í samanburði við hið hefðbundna Alþingi, sem hún reyndar kallaði "Fáþingi". Hennar lausn var bylting. Bylting sem felst í því að við hættum að næra núverandi valdhafa, þ.e. bankana og stórverslanirnar. Hún spurði líka þeirrar áleitnu spurningar, hvað er fólk að gera, það er að versla í búðum valdhafanna svaraði hún sjálfri sér. A.m.k. var ekki fólk að mótmæla á Austurvelli þó flestir séu ósáttir við framþróun mála í þjóðfélaginu í dag.

Þjóðin siglir áfram og reynir eftir fremsta megni að halda upp hefðbundinni iðju eins og fyrir hrun. Þjóðin er ekki sátt. Þjóðin reynir samt ekkert til að takast á við ástandið sem það er ekki sátt við nema að hverfa til gömlu taktanna, að fylgjast ekki með og láta teyma sig áfram. Það er eins og enginn vilji breytingar, manni er jafnvel spurn, hvar eru allir róttæklingarnir, geta þeir ekki sameinast um nokkrar réttlætiskröfur.

Það er sérkennilegt að hugsa til þess að ef allt verður vitlaust í kjölfar skýrslunnar þá er það meira fýlukast þjóðarinnar vegna vanhæfni sem er löngu liðin en þess óréttlætis sem viðgenst í dag. Er okkur viðbjargandi?

AGS og skuldsett íslensk heimili

Þegar Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn endurskoðaði okkur síðast, haustið 2009, þá skrifuðu Jóhanna og Steingrímur bréf til sjóðsins. Þetta er svokölluð viljayfirlýsing. Þar kemur fram hvað stjórnvöld lofa að gera í stað hjálpar sjóðsins. Flestir nenna ekki að lesa svona texta, hann er þó á netinu.

Stefna okkar varðandi fjármálakerfið mun áfram lúta nokkrum meginreglum. Í fyrsta lagi er mikilvægt, frá þjóðhagslegu sjónarmiði, að komið verði á fót traustu bankakerfi
eins fljótt og unnt er. Þrátt fyrir að við leggjum áfram áherslu á að vernda innlendar innstæður höfum við, í öðru lagi, enga fjárhagslega getu til að taka á okkur tap einkageirans
vegna bankakreppunnar umfram það sem orðið er, hvort sem um væri að ræða bein framlög ríkisins eða að gengið væri óbeint á efnahagsreikning þess með aukinni áhættu. Í þriðja lagi
verður að tryggja að komið sé fram við innstæðueigendur og kröfuhafa á sanngjarnan hátt, án mismununar og í samræmi við gildandi lög. 

Ennfremur:

      Þegar hefur verið gripið til ýmissa ráðstafana fyrir heimilin og nú er lögð megináhersla á regluverk varðandi gjaldþrot einstaklinga.

Meðal markvissra aðgerða til að styðja við skuldsett heimili er: (i) setning laga um „tímabundna greiðsluaðlögun fasteignaveðkrafna á íbúðarhúsnæði“ sem veita heimild
til að lengja lánstíma hóflegra veðlána ef úrræði utan dómstóla hafa reynst ófullnægjandi, og (ii) breyting á gjaldþrotalögum til að einstakir skuldara og ótryggðir kröfuhafar geti samið sín á milli. Þar sem þessi lög hafa nú tekið gildi höfum við
aflétt óformlegri frystingu á afborgunum veðlána og heimild um að ekki sé hægt að ganga að veðum mun frá og með októberlokum renna út, og verða að fullu útrunnin í
janúarlok 2010.


Við erum að skoða gögn um tekju- og skuldastöðu heimilanna til að meta hvort þörf sé fyrir frekari aðgerðir á þessu sviði. Við munum einnig setja fram viðmiðunarreglur
í samræmi við bestu starfshætti á alþjóðavísu til að stuðla að skjótri endurskipulagningu á skuldastöðu heimilanna án aðkomu dómstóla, og það mun
tryggja að í öllum fjármálastofnunum verður unnið samkvæmt samræmdri áætlun, þar sem tekið er tillit til aðstæðna.

Auk þess hefur regluverk varðandi gjaldþrot einstaklinga verið endurskoðað í þeim tilgangi að meta hvort frekari lagabreytinga sé þörf, þar með talið hvort kveðið skuli á um ráðgjafarþjónustu í lögunum og að þau taki einnig til eigenda tryggðra
skuldabréfa í greiðsluaðlögunarferli einstaklings. Dómsmálaráðuneytið hefur gefið út skýrslu sem inniheldur helstu umbótatillögurnar og mun leggja fram frumvarp fyrir
Alþingi í nóvember 2009.

Nú verður hver og einn að meta hvort hann telji líklegt að íslensk stjórnvöld séu þess megnug að bjarga skuldsettum heimilum eftir að hafa lofað þessu s.l. haust.

 

 

Jóhanna, eldgos og rústabjörgun

Það er eldgos á Íslandi í dag. Menn höfðu grunsemdir um að slíkt gæti gerst og voru við öllu búnir. Þegar það hófst ruku menn til og unnu fumlaust eftir fyrirfram gerðum áætlunum. Hingað til hefur ekkert farið úrskeiðis. Jóhanna forsætisráðherra brá sér af bæ í dag og kynnti sér málin af eigin raun. Hún heitir hugsanlegum fórnarlömbum hamfaranna fullum stuðningi og bótum ef illa fer.

Jóhanna sat í ríkisstjórn í aðdraganda bankahrunsins. Engin plön, engin áætlun. Við bankahrunið varð uppi fótur og fit, fum og fát. Enginn brá sér af bæ til að kynna sér málin af eigin raun og hefur ekki gert enn. Fórnalömbin sitja ein og yfirgefin í rústum heimila sinna. Ríkisstjórn Jóhönnu bíður fórnarlömbum bankahrunsins að berjast í bökkum til æviloka. Ef fórnarlömbunum hugnast ekki það hlutskipti eða geta ekki annað ætlar Jóhanna og Árni Páll að hjálpa þeim að verða gjaldþrota á mettíma. Það kallast rústabjörgun, draga líkin út því þau lykta svo illa. Síðan getur nýtt fólk flutt inn í staðinn.

Að ljá Lyklafrumvarpi Lilju Mós liðsinni sitt er ekki inní myndinni hjá Jóhönnu. Hún tekur afstöðu með lánadrottnum þessa lands, enda hafa þeir fóðrað kosningajóði hennar.

Landsþing Frjálslynda flokksins

Við í Frjálslynda flokknum héldum landsþing núna um helgina. Þar sem allir voru vinir höfðu fjölmiðlar landsins lítinn sem engan áhuga á okkur. Því má segja að gæði á samkundum landsmanna séu í öfugu hlutfalli við fjölmiðlaathygli. Sem dæmi er útspil ríkisstjórnarinnar í vikunna um aðstoð við skuldsettan almenning. Tómur pakki sem fékk mikla umfjöllun, um umbúðir að sjálfsögðu því ekki er hægt að hafa umræðu um innihald sem er ekki til staðar. Grátlegast af öllu er sú staðreynd að lyklafrumvarp Lilju Mósesdóttur fékk ekki náð fyrir augum valdhafanna. Það segir manni að almenningur á enga raunverulega fulltrúa inn á Alþingi, nema þá Lilju.

Við slíkar aðstæður er þörf á breytingum og ef fólk kynnir sér málefni Frjálslynda flokksins mun það sjá að þar er margt gott og til framfara. Að málefnin verði að raunveruleika byggist á hversu spilltir menn eru því að öðrum kosti svíkja menn ekki kosningaloforð. Svikin byggjast á fyrirfram samningum við hagsmunaaðila, á bak við luktar dyr, sem almenningur hefur ekki aðgang að. Við þekkjum svikasögu Fjórflokksins. Það er komin tími til að senda Fjórflokkinn í aflúsun. 

Sjá nánar á XF.IS

Yfirlýsing Alþingis götunnar

Yfirlýsing Alþingis götunnar.

Við erum hér saman komin í dag til að stofna Alþingi götunnar.

Hagsmunir fjármagnseigenda og innanbúðarmanna hafa ráðið för á Íslandi eftir hrun eins og fyrir hrun. Hagsmunir almennings hafa ekki hljómgrunn hjá stjórnvöldum nema í aðdragenda kosninga.

Kjör aldraðra, öryrkja og fatlaðra voru skorin niður strax. Skuldsetning heimila og fyrirtækja er látin vaxa óáreitt, með gjaldþrotum og nauðungaruppboðum. Launakjör skorin niður, uppsagnir og skattahækkanir. Allt kunnulegir fylgifiskar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, þegar kemur að kreppulausnum.

Þeir sem djarfast spiluðu á útrásartímanum, halda gróðanum en tapið er lagt á herðar almennings.

Stjórnlagaþing, lýðræðið, rödd og vald almennings er haft að háðung og spotti.

Hingað og ekki lengra, okkur er nóg boðið. Öll helstu kosningaloforðin svikin. Hvers vegna erum við gleymd daginn eftir kjördag? Erum við engin ógn við notalega tilveru ykkar í glerhúsinu? Baksvipur ykkar finnst okkur kuldalegur.

Við fylkjum liði með almenningi sem flykkist út á göturnar víða um heim, í Grikklandi, í Lettlandi og höfnum því að gróði nýfrjálshyggjunnar sé einkavæddur en tapið þjóðnýtt.

Þess vegna stofnum við Alþingi götunnar, til að snúa ykkur við í roðinu, til að þið hlustið á okkur, okkur sem kusum ykkur á þing. Valdið er okkar, þegnanna. Þið starfið í umboði okkar. Þannig er lýðræðið, er einhver týra logandi hjá stjórnvöldum eða var enginn að gæta eldsins?

Við krefjumst þess að höfuðstóll lána sé leiðréttur, verðtryggingin afnumin, skuldir fyrnist við þrot, þeir sem bera ábyrgð á kreppunni axli líka birgðarnar en ekki bara við skilvísir Íslendingar, Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn sendur úr landi og manngildið sett ofar fjármagninu, auðlindir landisns verði í ævarandi eigu þjóðarinnar og að við fáum verkfæri til að hafa hemil á ykkur, þingmönnum okkar.

Þetta er hlutverk Alþingis götunnar. Ég set hér með Alþingi götunnar og lýsi yfir stofnun þess hér á Austurvelli 6. mars árið 2010. Alþingi götunnar er hér með sett. 

 

Declaration of the Parliament of the people.

We are gathered here today to assemble the Parliament of the people

Before and after the finance crash in Iceland, the interest, the needs of the finance world have been first priority of our governments. The politicians have not been looking after the interest of their employer, the people of Iceland, except in the time up to elections.

For the old and handicapped this has meant that all state support has been cut down drastically. Mortgages and loans on homes and smaller businesses have been growing out of proportions until an auction is the only solution. Wages are cut, taxes higher and layoffs are happening regularly. All those things are known consequences following the”help” that the IMF provides to nations in need.

The ones, who played the boldest game in the finance wonder, keep the profit while the loss rolls over on the shoulders of ordinary people.

Our hopes for a new constitution and a real democracy, the voice and the power of the people are only met with a sardonic grin.

Now we say stop, here and not further, we have had enough. All the promises of our politicians have been broken. Why are we forgotten the day after an election? Are we no threat to your being? We don’t like that you give us a cold shoulder.

We, like the people in Greece and Latvia, take the streets and say no to the privatization of neo libarism failures while the losses are pulled over the heads of ordinary people.

By that reason we conduct the Parliament of the people. We want you to listen to us, us the people who voted for you, your employers. The power lies by us. That is democracy

We demand that loans and mortgages will be lowered to a reasonable amount, that by a auction the rest debt is zeroed out, that the people who hold the main responsibility for the finance crash shoulder the burden of it, not with us who always worked and paied. We demand the departure of the IMF and that people will be valued higher than profit and money. We demand that our recourses will be forever the property of the Icelandic nation and that we will be given tools to keep you on track, our politicians.

Those are the goals of the Parliament of the people. I hereby declare the foundation of the Parliament of the people Austurvöllur 6th of March 2010.

 

Alþingi götunnar verður stofnað 6 mars

Fréttatilkynning frá grasrótinni, 4 mars 2010.

Nú hafa nokkrir grasrótarhópar ákveðið að standa fyrir kröfugöngu frá Hlemmi laugardaginn 6. mars kl 14. Gengið verður niður Laugarveginn og að lokinni göngu verður haldinn útifundur á Austurvelli kl. 15.

Ræðumenn verða Andrés Magnússon læknir, Héðinn Björnsson generáll heimavarnaliðsins og Júlíus Valdimarsson húmanisti. Á fundinnum verður Alþingi götunnar stofnað. Magnús Þór Sigmundsson mun syngja. Hljómsveitin Stjörnuryk mun flytja lag.

Helstu áhersluatriði Alþingis götunnar eru:

Leiðrétting höfuðstóls lána, afnám verðtryggingar, fyrningu lána við þrot, jöfnun ábyrgðar og að fjárglæframenn Íslands séu hvorki stikkfrí né endureistir, AGS í úr landi, manngildið ofar fjármagni, aukin völd til almennings, bættur neytendaréttur.   

Trommusláttur og lúðrablástur mun fylgja með niður Laugaveginn. Mælst er til þess að göngumenn taki með sér potta, pönnur, flautur eða annað sem getur framkallað hóflegan hávaða. Takið með kröfuspjöld.

Gerum næsta laugardag að sögulegum degi. Fjölmennum við formlega stofnun Alþingis götunnar. Gefum skýr skilaboð til umheimsins, lýðræðið er númer eitt, valdið er fólksins.

Gerum Alþingi götunnar að stórviðburði. Ekki láta þig vanta. Tölum einum rómi með samtökunum okkar. Látum það ekki fara neitt á milli mála hver vilji okkar er. Kjósum með fótunum í göngunni niður Laugaveg.

Hagsmunasamtök heimilanna,

Nýtt Ísland,

Attac samtökin á íslandi,

Siðbót,

Húmanistafélagið,

Rauður vettvangur,

Vaktin,

Aðgerðahópur Háttvirtra Öryrkja.

Samtök fullveldissinna.

 

Ræðan mín á Austurvelli í dag

Ræða á Austurvelli 27. febrúar 2010.

 

Eftir viku mun íslenska þjóðin greiða atkvæði um Icesave lögin.

Icesave er skuld einkabanka.

Icesave er skuld sem þröngvað var upp á íslenska þjóð, skuld sem við berum ekki ábyrgð á og eigum því ekki að greiða. En við vorum og erum beitt ofbeldi og þvingunum til að samþykkja skuldina.

 

Að ofbeldi og skuld fari saman er ekkert nýtt.

 

Upphaf hugtaksins skuld kemur frá þeim tíma þegar einstaklingar voru teknir herfangi. Þá urðu menn þrælar sigurvegarans.

Þess vegna er skuldin svo nátengd ofbeldi.

Hefur einhver skrifað undir skuldabréf án þess að fylgt hafi með nokkrar blaðsíður af hótunum um hvað muni gerast ef maður borgar ekki.

Skuld og ofbeldi eru tvíburar.

 

Saga skuldarinnar er saga ofbeldis.

 

Í sögu skuldarinnar eru einnig ljósir punktar.

Í Mesópótamíu áttu skuldir til að vaxa langt fram úr greiðslugetu bænda og til að koma í veg fyrir að lánadrottnar eignuðust allt,  var farið að afskrifa skuldir.

Þessi barátta milli skynsemi og græðgi hefur staðið allar götur síðan.

 

Á Íslandi í dag er sama vandamál.

Það er mikil hætta á að lánadrottnar eignist megnið af fasteignum landsins og erlendir aðilar eignist auðlindir okkar.

Munum við láta undan græðginni eða beita skynseminni?

 

Ísland, íslensk þjóð, ég og þú getum orðið herfang lánadrottna.

Kannski erum við nú þegar orðin þrælar, hver veit? 

Það skapraunar lánadrottnunum að við kunnum ekki að gangast við hlutverkinu.

Kannski er það það sem ríkisstjórnin á Íslandi er alltaf að reyna að segja okkur, að við séum þrælar og eigum bara að sætta okkur við það.

Kannski er vandamálið að við erum komin af ofvirkum Norðmönnum sem enginn réð við á þeim tíma,  því Rítalín var ekki komið á markaðinn  og það eina sem hægt var að gera í stöðunni var að senda okkur til Íslands.

 

 

 

 

 

Ríkisstjórn Íslands ætlar að skuldsetja okkur með Icesave skuldinni, sú skuld er engum Íslendingi til gagns. Skuld sem gagnast ekki þjóð en styrkir bara viðkomandi ríkisstjórn í sessi, slíka skuld ber þjóðin enga ábyrgð á og ber ekki að taka á sig.

Finna má slíkar dómsniðurstöður í sögu skuldarinnar.

Þannig er Icesave skuldin.

Þetta vita Bretar og Hollendingar mæta vel, þeir kunna sögu skuldarinnar manna best, þess vegna liggur þeim svona mikið á að hneppa okkur í skuldafjötra.

Ég segi Nei!! Ég vil ekki vera þræll!!

 

 

 

Skuldir voru afskrifaðar hér áður fyrr til að halda samfélögum saman eins og í Mesópótamíu. Á Íslandi er engin sátt í dag um skuldirnar. Sumir á íslandi fá skuldir sínar afskrifaðar.

Aðrir fá innistæður sínar bættar. Sáttin er rofin, það er ekki friður á Íslandi, það er ófriður því annars værum við heima að bóna bílana okkar. Þjóðin er sundruð, það erum við og þeir.

 

Íslenska ríkisstjórnin ætlar ekki bara að hneppa íslenska þjóð í skuldafangelsi vegna Icesave heldur einnig að bjóða upp fasteignir landsmanna og reka okkur út af heimilum okkar. Ríkisstjórnin er talsmaður lánadrottnanna, skuldir skulu innheimtar með öllum ráðum.

 

Hvers vegna er skjaldborgin fræga svona andsnúin almenningi, hvers vegna upplifum við bara skjaldborg um lánadrottna. Ástæðan er sú að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn vill hafa það þannig og ríkisstjórnin fylgir fyrirmælum hans í einu og öllu.

 

 

Þetta stendur allt skýrum stöfum í Viljayfirlýsing íslenskra stjórnvalda til Alþjóðagjadeyrissjóðsins 20 október 2009, þessi viljayfirlýsing er undirrituð af Jóhönnu og Steingrími:

 

Grein 7:

Þrátt fyrir að við leggjum áfram áherslu á að vernda innlendar innstæður höfum við, í öðru lagi, enga fjárhagslega getu til að taka á okkur tap einkageirans vegna bankakreppunnar umfram það sem orðið er,

 

Er einhver hér sem á mikið af innlendum innistæðum??

Er einhver hér sem á eign sem hefur helmingast í verði og skuldin tvöfaldast?? Þeas svokallaður einkageiri, það erum ég og þú.

 

 

Tökum grein 15 núna;

Þessi kafli sem grein 15 er í Viljayfirlýsingunni heitir Endurskipulagning skulda.

 

Markviss endurskipulagning á skuldastöðu heimila og fyrirtækja er mikilvægur liður í því að stefnan um endurskipulagningu fjármálakerfisins nái fram að ganga

Semsagt svo að fjármálakerfið lifi þá þarf að endurskipuleggja skuldastöðu heimila og fyrirtækja. Það á að fórna þeim sem skuldar, það á að fórna heimilum landsmanna fyrir fjármálakerfið.

 

Hvernig á það að ganga fyrir sig?

Í lok 15 greinar segir og ég vitna í AGS;

 

”auðvelda markaðnum að greina milli áreiðanlegra lántakenda sem njóta skulu greiðsluaðlögunar og óáreiðanlegra lántakenda sem rjúfa skal öll fjárhagstengsl við”

Það á að láta markaðinn ákveða hverjir skulu fara í gjaldþrot og hverjir ekki.

Er þetta skjaldborg að hætti norræna velferðakerfisins eða er þetta meir í ætt við hinn alræmda Alþjóðagjaldeyrissjóð.

 

 

 

 

 

Grein 16;

Þegar hefur verið gripið til ýmissa ráðstafana fyrir heimilin og nú er lögð megináhersla á regluverk varðandi gjaldþrot einstaklinga.

Þetta segja þau í október s.l. , þau segja að það sé búið að hjálpa heimilunum en vinnan í kringum gjaldþrotin sé framundan. Þá vitum við það og bara til að minna ykkur á hverjir eru þau þá eru það Jóhanna og Steingrímur sem skrifa undir þessa Viljayfirlýsingu.

 

Þetta er skjaldborg Jóhönnu og Steingríms, skjaldborgin er smíðuð í Whasington USA, skjalborg AGS er neytt upp á okkur, þau hafa skrifað undir að þau munu fylgja stefnu strákanna frá Whasington, þau hafa samþykkt þetta, þau eru að framkvæma stefnu AGS í einu og öllu.

 

Það erum við, við hér á Austurvelli, sem viljum ekki sætta okkur við að samlandar okkar verði settir á götuna. Við sættum okkur ekki heldur við að borga skuldir einkabanka.

Við neitum að vera einhver björgunarhringur fyrir glatað fjármálakerfi sem fer aftur og aftur í kreppur.

Við neytum því að samborgarar okkar verði gerðir gjaldþrota til að fullnægja hvötum fjármagnsins.

Ef við samþykkjum allar þessar skuldir þá erum við orðin þrælar.

 

Við viljum réttlæti, við viljum réttlæti, við viljum réttlæti, þarf ég að segja það aftur?

 

 

 

 

Í mannréttindaryfirlýsingu Sameinuðu Þjóðanna kemur skýrt fram að allir eiga rétt á lífskjörum sem eru nauðsynleg til að vernda heilsu og vellíðan.

Einnig segir í mannréttindaryfirlýsingu Sameinuðu Þjóðanna að allir eigi rétt á fæði, klæði, húsnæði, læknishjálp, félagslegri þjónustu og rétti til atvinnu eða öryggi vegna atvinnumissis.

 

Vill þjóðin það sama og ríkisstjórnin. Vill þjóðin að fólk sé neitt til að velja á milli þess að greiða af húsnæðislánum eða að eiga fyrir mat. Ef ríkistjórn Íslands vill þetta þá eru þau að framkvæma mannréttindarbrot í boði Alþjóðagjaldeyrissjóðsins. Það er hræsni af verstu sort að skrifa fyrst undir mannréttindaryfirlýsingu og síðan undir skilmála AGS. Þetta tvennt fer ekki saman, það getur aldrei blandast, ekki frekar en fita og vatn.

 

 

 

 

Félagar, Austurvellingar, núna er komin tími til að laukarnirnr fari að sýna sig.

Stöndum saman og mótmælum órétti og mannréttindabrotum á okkur.

Að greiða skuld hvað sem það kostar er rangt.

Lánadrottnarnir ganga eins langt og við leyfum þeim að ganga.

Það er okkar að setja þeim mörk, hingað og ekki lengra segi ég.

Ef við stöndum saman getum við hvað sem er     og þeir óttast það.

Stöndum nú upp og mótmælum segjum hingað og ekki lengra,

Segjum mannréttindi framar fjármagni.

 

Eftir helgina.....

Stjórnvöld eru alltaf að segja að eitthvað jákvætt gerist "eftir helgina". Þannig hefur það verið síðan Jóhanna og Steingrímur tóku við. Síðan gerist ósköp fátt. Er þjóðin of óþolinmóð?

Óþolinmæðin á rætur sínar í forsendubresti sem varð öllum augljós haustið 2008. Þá kom það skírt fram að kjörnir fulltrúar sem treyst hafði verið fyrir stjórn landsins höfðu brugðist. Afleiðingar mistakanna voru sendar til þjóðarinnar. Þjóðin kaus nýja stjórn sem lofaði öllu fögru en er líka að senda afleiðingarnar til þjóðarinnar. Það er að renna upp fyrir þjóðinni að stjórnvöld, hvaða nafni sem þau nefna sig, eru bara senditíkur auðvaldsins við að koma reikningnum til almennings. Vandamálið hjá stjórnvöldum er að þrællinn er hugsi.

Við, þrælarnir, viljum frelsi frá valdi auðmagnsins. Hljómar eins og kommúnistaávarpið en er ljósár frá því fyrirbæri. Almenningur er farinn að gera sér grein fyrir eðli hlutanna. Fólk er að átta sig á því að ekki er sjálfgefið að greiða skuld hvað sem það kostar. Að leggja fjölskyldur og efnahag einstaklinga í rúst er of mikið til að greiða einhverja skuld. Skuld sem var búin til í tölvu, tölur á skjá sem voru fluttar frá einni bankabók í aðra bankabók og síðan að lokum í bankabók bankans. Er slíkt talnaflakk nægur grundvöllur fyrir uppboði á heimili, ævistarfi, almennings á Íslandi.

Þarna greinir þjóðina og stjórnvöld á. Forvitnilegt verður að fylgjast með því hvort þau öfl sem vilja hag almennings sem mestan beri gæfu til að snúa bökum saman. Þá þurfum við ekki að bíða neitt fram yfir helgi.

 

Face-saving Icesave

Icesave virðist ætla að verða minnisvarði um allt hið aumasta og versta í mannlegum samskiptum.

Hin tæra snilld Landsbankans einkenndist af græðgi og taumlausu ábyrgðarleysi. Icesave, sparifé almennings, var hugsað sem bjarghringur gjaldþrota banka og friðþæging spilltra matsfyrirtækja. Fjármálaelítan með Gordon Brown í fylkingarbrjósti hafði gert eftirlitsstofnunum ókleift að hemja hina tæru snilld. Allir gerðu hvort eð er ráð fyrir því að skattgreiðendur greiddu tapið þegar carnivalinu lyki.

Svavar, Steingrímur og Indriði hafa allir beðið þess lengi að komast að völdum. Icesave var kjörið til að sýna fram á að Sjálfstæðisflokkurinn og Davíð hefðu fylgt rangri pólitík. Þjóðin þarf ekki Icesave til þess því annars hefði Sjálfstæðisflokkurinn verið endurkjörinn. Steingrímur og félagar virðast þurfa Icesave. Mér finnst það harla aum réttlæting á tilvist þeirra við stjórnvölin.

Þremenningarnir telja sig hafa gert besta hugsanlega samning. Íslenska þjóðin er þeim ósammála. Við sjáum ekki að við séum ábyrg fyrir afglöpum einkabanka eða gölluðu regluverki ESB. Þeir telja svo vera og gleðja því Gordon Brown og elítuna í City of London. 

Neitun Forseta Íslands hefur sameinað alla þessa aðila, því vilja þeir semja nú. Það sem sameinar alla þessa ólíku aðila er að þeir mega ekki verða sér til skammar, verða að halda andlitinu og ekki má sannast á þá vanhæfni né mistök. Það kallast "Face-Saving" á ensku,(preserving or intended to preserve one's dignity, self-respect, or good reputation).

Þremenningarnir verða að hafa gert góðan samning þó nýr betri komi fram. Bretar og Hollendingar verða að sýna fram á sömu niðurstöðu, þ.e. hafa gert góðan samning og síðan betri þó hann sé verri en þeir gömlu.

Fjármálaelíta ESB vill bjarga Evrunni-andlitinu og ætlar að hjálpa Grikkjum þegar skattgreiðendur þar hafa borgað eins mikið og þeir geta upp í carnival skuldina. Sami lyfseðill er notaður á Íslandi. Íslensk stjórnvöld fylgja þeirri forskrift af alúð. Í þessu forréttindaapóteki vilja sumir búa eins og margur fíkillinn.

Eldhússkápar eru rangar íverur búsáhalda, því fyrr sem við gerum okkur grein fyrir því, því betra.

 

 

Hver er Þrándur í Götu

Einhver staðar í þessu spili er Þrándur í Götu. Ég hef nú dvalið hér í Noregi í rúma 2 daga og átt fundi með norskum þingmönnum og verkalýðsleiðtoga eins stærsta verkalýðsfélags Noregs. Það er smá saman að renna upp fyrir mér ýmislegt. Það er mjög mikill velvilji hér í Noregi til að aðstoða okkur. Þeim finnst sjálfsagt að nota hluta af olíusjóð sínum til þess. Þetta á við þá sem hafa engan sérstakan áhuga á ESB. Hinir hér í Noregi sem vilja að Noregur og Ísland gangi í ESB vilja að íslendingar greiði Icesave möglunarlaust. Því má segja að hugsjónir Norðurlandasamstarfsins hafi verið rústaðar af ESB.

Ég tel að Norðurlandasamstarfið hafi verið byggt á samhjálp og bræðralagi. ESB ástin byggist á einhverju allt öðru því ef það að íslendingar taki á sig skuld einkabanka og muni þjást fyrir það árum saman sé hluti af hugsjónum ESB þá er ESB bara stórt dæmi um pilsfaldakapítalisma.

Þar með hafa Samfylkingamenn á Íslandi og systurflokkur þeirra í Noregi sameinast um að koma í veg fyrir að Noregur hjálpi Íslendingum. Það getur ekki verið nein önnur skýring á þeirri staðreynd að íslensk stjórnvöld hafa ekki ennþá farið fram á aðstoð Norðmanna með formlegum hætti. Margir Norðmenn bíða eftir þeirri ósk.

AGS vill ekki tengja Icesave við lán