Núna er ég ekki lengur "Kommúnistadrullusokkur" heldur....

Viðbrögð Evrópusinna við hugsanlegri neitun forseta á Icesave-II lögunum vekur upp gamlar minningar. Ég batt vonir við að búsáhaldabyltingin hefði urðað slíkan þankagang.

Þannig var það að eftir hrun tók ég virkan þátt í grasrótarstarfinu. Mætti á Austurvöll, vann með Opnum Borgarafundi, Lýðveldisbyltingunni, tók þátt í stofnun Borgarahreyfingarinnar ofl ofl. Þá kölluðu þáverandi stjórnarsinnar mig, skríl, útsendara VG og síðan var það toppað með því að ég væri ekki þjóðin. Skárra er þá að vera kommúnistadrullusokkur, mun meira lýsandi og fúnktíónelt hugtak. Þið skiljið hvað ég á við, ég var drullusokkurinn sem losaði um stífluna þannig að kommúnisminn flæddi óhindrað.

Er orðspor mitt betra í dag?

Núna míg ég utan í Sjálfstæðisflokkinn, er gengilbeina hans eða ég hef selt sálu mína Framsóknarflokknum. Allt vegna þess að ég vil ekki samþykkja Icesave-II og mætti á Bessastaði. Ég er semsagt íhaldsdrullusokkur og voðinn er vís.

Þeir flokkar sem ég hef kosið hingað til hafa aldrei lent í ríkisstjórn að loknum kosningum. Sá síðasti sem ég kaus þurrkaðist út. Því ber ég að enga ábyrgð, samkvæmt viðtekinni skilgreiningu, á öllu sem gerst hefur á Íslandi.

Það er mér nokkuð þungbært að fá ekki að vera þjóðin, hversu oft sem við skiptum um ríkisstjórn. Það er erfitt að vera gegnsýrður skítlegu eðli að mati stjórnvalda á hverjum tíma. 

Byltingin breytti þessu ekki enda át byltingin börnin sín sem kalla mig í dag "ekki þjóðin". Þess vegna næ ég sennilega ekki þessum frasa að vera þjóð á meðal þjóða. Hvað veldur, að þeir sem voru ekki þjóðin með mér í fyrra, skilja þetta svona vel í dag og virðast vera þjóðin í dag.

 

 

 

Segir forsetann taka undarlegan pól í hæðina

Fjárhag heimilisins borgið!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eiginkonan tók þátt í sundmóti Garpa um helgina. Um var að ræða Norðurlandamót. Hún stakk sér ekki í laugina án þess að fá verðlaunapening. Hún fékk fjögur silfur verðlaun og eitt gull. Því er konan mín Norðurlandameistari í 50 m bringusundi Garpa. Miðað við atburði dagsins í dag hafa bankarnir ekki tileinkað sér hæfileika eiginkonu minnar að vinna en ekki að tapa. Betur hefði hún stjórnað einum eða tveimur bönkum á Íslandi. Til að ná settu markmiði þarf mikla elju og samviskusemi og virðist sem konan mín hafi það í ríkum mæli. Aftur á móti hafa bankarnir verið þaulsetnir af fólki sem heldur að allt verði til af öngvu. Eins og Fagin sagði í Oliver Tvist og orð hans eru eilíf; aflaðu 20 pensa og eyddu 19, því þá áttu afgang. Það átti konan mín og vann en bankarnir töpuðu um helgina.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ragga Run og Helga að taka við GULLI.

Nú er bara að bræða peningana og fara með þa í Seðlabankann og bjarga Þjóðarskútunni.

 

 

 

 

 

 

 

 

Þarna er Sigurjón bróðir Helgu búinn að synda 1500 m skriðsund og fékk Brons. Flottur.

ÞEIR SIGRUÐU ÞVÍ ÞEIR UNNU SILFRIÐ-TAKK, ÞIÐ ERUÐ FRÁBÆRIR.

 

 

Botnlaus gleði hvernig sem fer.

Að sjálfsögðu er gullið skárra, eða þannig sko. 

Tyrkland-myndir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tyrkland-2.

Hér í Tyrklandi er fyrst og fremst gaman. Afslöppun, sól, hiti og góður matur-það er að minnsta kosti ekta. Tyrkir selja með bros á vör falsaða vöru til hægri og vinstri. Við prúttum pínulítið og kaupum síðan vöruna, vitandi að hún er fölsuð en ánægð samt. Hér get ég keypt heilt Rolex úr á verði einnar leðurólar á úrið mitt í Reykjavík.

Ég er að velta því fyrir mér hvort okkur heima á Fróni er ekki eins farið. Sjálfsagt rennur samskonar blóð í æðum tyrkneskra kaupmanna og íslenskra kaupahéðna. Á Íslandi kaupum við sí og æ falsaða verðlagningu með bros á vör. Að minnsta kosti kannast maður við röksemdir sölumannanna" only for you my frind....."

Skítt að Rússar töpuðu en Spánverjarnir voru miklu betri. 

Tyrkland-1.

Þá erum við komin aftur til Tyrklands. Marmari er það og aftur sama hotel-Foum. Við höfum aldrei áður farið tvisvar á sama stað og það segir nokkuð um hvað við kunnum að meta þennan stað. Íbúðirnar eru stórar og þægilegar, góð loftkæling og veðrið frábært. Sundlaugin hrein unun þegar sólarkremið er farið að krauma á kroppnum.

Í kvöld er stór dagur. EM í fótbolta. Tyrkland-Þýskaland. Nú ætlum við að gata þýska stálið. Ég er vel undirbúinn. Stórir flatskjár tilbúnir á sundlaugabakkanaum á hotelinu. Ég er búinn að kaupa eldrauða tyrkneska treyju sem ég verð í. Svo einn tyrkneskur öl og allt er redí. 

Kastljós-II

Nú get ég ekki bara orða bundist. Þegar ríkisstjórn Íslands tekur eina stærstu og afdrífaríkustu ákvörðun seinni tíma um sjávarútvegsmál þá fjallar kastljós um fótbolta. Það er fyrst rætt örstutt um sjávarútvegsmál og meðal annars er íþróttafréttamaður fyrir svörum, með fullri virðingu fyrir honum. En augljóst var að ekki átti að ræða sjávarútvegsmál að neinu ráði. Eftir örfár mínútur var farið að ræða eitthvað mark í knattspyrnuleik sem olli því að fullorðnir menn fóru að haga sér eins og smástrákar. Enda varð öll umræðan sem fylgdi eins og hjá krökkum sem eru að saka hvert annað um mismunandi ódæði og röksemdafærslan á svipuðu plani.

Knattspyrna er leikur og skemmtun. Sjávarútvegur og þær ákvarðanir sem teknar voru í dag eru dauðans alvara.

Kastljós á ekki lengur að tilheyra fréttastofu sjónvarpsins heldur vera hluti af skemmtidagskrá þess eins og spaugstofan. 

Kvennabolti.

Það hefur verið umræða um hversu mikið kvenna vs karlalandsliðið í fótbolta fái greitt. Merkileg umræða í sjálfu sér. Ef ég ræki þessi tvö lið og annað klúðraði öllu og hitt ynni alla leikina sína væri ég ekki lengi að gera upp hug minn hvoru ég myndi launa betur og  frekar. Þ.e.a.s. ef bæði liðin væru karlalið. En nú vill svo vel til að betra liðið er kvennalið og þær eru bara svo glaðar að vinna og finnst boltinn svo voðalega skemmtilegur að ég slepp við að borga þeim nokkuð sem heitið getur. Að sjálfsögðu nýti ég mér slíka aðstöðu, annars væri ég ekki bísnismaður. 

Þegar stúlkurnar fatta að þetta er bísnis en ekki bolti þá fara þær kannski að fá laun alls erfiðisins. 

Landsleikur.

Nú er aftur landsleikur í beinni. Dásamlegt, þá fæ ég frið. Allir "grýttir" fyrir framan kassann. Ég get leikið lausum hala og gert það sem mér hugnast. M.a. að blogga. Ég verð að láta mér lynda að heyra í þulnum, stundum er það hrein skemmtun. Hann sagði áðan þegar Svíar skoruðu " þetta vildum við alls ekki" Hvernig datt manninum í hug að það væri keppikefli okkar að Svíarnir skori, hann veit sennilega ekkert um fótbolta.