15 MILLJARÐAR KRÓNA.

 Það kom fram í Kastljósi í gær að landbúnaðurinn á Íslandi fær 15 milljarða á ári í opinbera styrki. Hlutfall af tekjum bænda er um 66% og er eitt það hæsta sem um getur. Ég hrökk við því ég hafði ekki gert mér grein fyrir að um svo stórar fjárhæðir væri að tefla. Rekstur Landspítalans er um 33 milljarðar á ári þannig að niðurgreiðslur til landbúnaðarins eru u.þ.b. hálfur Landspítali á ári. Það er búið að leggja til hliðar 18 milljarða til að byggja nýjan Landspítala fyrir landsmenn og hafa sumur farið á límingunum yfir þeirri upphæð. Enginn virðist æsa sig jafn mikið yfir 15 milljörðum á hverju ári til landbúnaðarins.

 Ég fór aðeins að reyna að finna út á netinu hvert þessir 15 milljarðar fara. Mjólkurframleiðsla fær um 5 milljarða. Sauðfjárræktun fær 3,6 milljarða. 15-5-3,6 er 6,4 milljarðar sem virðast vanfundnir. Sjálfsagt fer eitthvað í menntun, eftirlit og þess háttar. Ég auglýsi samt eftir mismuninum. Er hugsanlegt að milliliðir séu afætur á Ríkinu? Ekki lifa bændur neinu bankastjóralífi. Hvar eru peningarnir okkar?? 

Athugum aðeins hvað Sjálfstæðisflokkurinn segir um Landbúnaðarmál. 

Sjálfstæðisflokkurinn leggur áherslu á að stundaður sé fjölbreyttur landbúnaður á grundvelli einkaframtaks og frelsis til athafna.

Íslenski Sjálfstæðisflokkurinn dælir peningunum okkar í landbúnaðinn, er það einkaframtak? Jafnvel er hugsanlegt að allir aðrir en bændur fái alla þessa peninga.

Ég tel að sleppa eigi einkaframtaki bænda lausu og losa um þessa fjötra ríkisafskipta sem viðgangast núna. Ég treysti íslenskum bændum vel til að reka landbúnað, eða hverjir ættu að kunna það betur?

Það virðist ekki vera slíku trausti til að dreifa hjá íslenska Sjálfstæðisflokknum. 

Aftur á móti treystir hann einkaframtakinu til að selja erlenda landbúnaðarframleiðslu í formi áfengis í Bónus. 

 

 

 

 

 

T

Athugasemdir

[Sigurður Baldursson (IP-tala skráð) 26.10.2007 kl. 23:58]

Þessir meintu styrkir til landbúnaðar eru sífellt þrætumál. Þú segir réttilega að það séu u.m.þ.b. 6.4 milljarðar sem finnst ekki skyring á og ekki verða skýrðir með beinum framlögum ríkisis, til búgreinana .Þetta er þessi svokallaði reiknaði stuðningur í formi innflutningsverndar.

Tökum dæmi: Í búð á Íslandi kostar kjúlli 1000 kr/kg. en lægsta mögulega verð er t.d. á Siri Lanka þar kostra Kjúllinn 100 kr/kg. Mismunurinn 900 kr/kg reiknast því sem stuðningur við alifuglarækt á Íslandi. Síðan er margfaldað með heildar sölu í landinu kannski4000 tonn og fæst þá einhver tala t.d. 3,6 millj sem síðan er farið með í fjölmiðla sem þann kostnað sem neytendur bera af því að ekki er leyfður frjáls innflutningur. Vitanlega er hvergi hægt að kaupa kjúkling og flytja hingað inn fyrir 100 kr en það er ekki málið heldur er þetta reiknuð tala.

Síðan er kostnaðurinn við landbúnaðarskólana sem eru reknir af ríkinu eins og flestir aðrir skólar í landinu líka reiknaður sem stuðningur við landbúnaðinn, það mætti með sömu rökum segja að allir lögfræðingar, viðskiptafræðingar, rafvirkjar eða bara allir þeir sem hafa farið í skóla hér á landi séu ríkisstyrktir að einhverju leiti. En ég held að við verðum að gera okkur grein fyrir því að við búum á Íslandi og það er ekki og verður aldrei hagkvæmasta landið fyrir landbúnaðarframleiðslu. En allstaðar í hinum ríkari löndum er landbúnaður niðurgreiddur.

Sigurður

[Gunnar Skúli Ármannsson, 27.10.2007 kl. 21:11]

Sæll Sigurður,

takk fyrir góða athugasemd.

Ég tek undir með þér að skólakostnaður ætti ekki að vera inni í þeirri tölu sem kölluð er stuðningur við landbúnaðinn.

Þetta dæmi sem þú nefnir um kjúklingana, þá færðu út 3,6 milljónir. Þetta er reiknuð tala segir þú en er hún raunveruleg? Hvert fer hún? Hver fær hana? 

[Halla Rut , 28.10.2007 kl. 13:35]

15 miljarðar. Aldrei hefði mér dottið í hug að þessi tala væri svona há.

[Halla Rut , 28.10.2007 kl. 13:51]

Ég hefði viljað sjá hversu nauðsynlegt er fyrir okkur að halda þessu uppi. Hvað er fengið með því og hvað tapast ef við styrkjum landbúnaðinn ekki. Sú stefna að hafa blómlegan landbúnað út um allt land er greinilega ekki rökrétt og því ætti ein atvinnugrein að fá styrk frá ríkinu ef hún gengur ekki upp frekar en önnur. Við verðum samt að framleiða okkar mat sjálf og sýnist mér að hagstæðast væri að hafa 4  til  5 stór framleiðslu bú á landinu. Með því gæti verið svo einhverskonar sér framleiðsla á smærri búum sem bændur mundu selja sjálfir beint til endursölu aðila eða beint til neytandans. 

En þetta er mikið tilfinningamál og erfitt að framkvæma. Svo kemst ég ekki hjá því að hugsa, þegar ég horfi á þessa tölu, 15 miljarðar, að börnin okkar fá ekki nægilega góða kennslu vegna skorts á kennurum vegna lágra launa og vegna þess að það eru alltof mörg börn í hverjum bekk. Börn með sérþarfir fá mörg ekki þá aðstoð sem þau þurfa og svo framvegis. 

Eru svona hára niðurgreiðslur nauðsynlegt eða er þetta vitleysa. Gaman væri að heyra í fólki sem hefur mikla innsýn inní þessi mál. 

PS: Af hverju eru landbúnaðarvörur þá svona ansk.... dýrar ef þær eru greiddar niður um 15 miljarða á ári. 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 28.10.2007 kl. 15:12]

Ég er alveg sammála þér um að það þarf að lyfta hömlum af landbúnaðinum, og gera bændum kleyft að selja sjálfir afurðir sínar beint frá búunum.  Það er líka hræðilegt að hugsa sér meðferðina á sláturdýrum, sem eru flutt um langan veg í sláturhús, í tveggja til þriggja hæða trukkum með tengivagn með álíka.  Hvar eru dýraverndunarsamtök núna ?  En ég segi eins og þú ég treysti bændum vel til að sjá um að auka arðsemi búanna, ef þeir bara fá að vera frjálsari.

[Rúna Guðfinnsdóttir, 28.10.2007 kl. 20:51]

Aldrei spáð í þetta svona...hugsa sér..hálfur Landspítali...það er slatti.

[Gunnar Skúli Ármannsson, 28.10.2007 kl. 21:48]

Sæl öll sömul og takk fyrir athugasemdirnar.

Niðurgreiðslur til landbúnaðarins er greinilega málaflokkur sem þarf að kanna nánar. Hér er um mjög mikla fjármuni að ræða. Við þurfum að fá að vita hverjir eru að fá alla þessa fjármuni. Ef um bruðl er einhvers staðar að ræða þarf að stöðva það. Eins og Halla Rut nefnir þá kreppir skórinn verulega að í uppeldismálum og þar væri fjármununum betur varið til eldis barna en fjár. Ég get ekki séð það sem neina nauðsyn að við framleiðum okkar mat sjálf. Hér á öldum áður átum við myglað og maðkétið mjöl en lifðum samt. Ef eitthvað það ástand skapast sem torveldar flutninga þá getum við lifað á dósamat. Eina ástæðan fyrir íslenskum mat er sú að hann er svo fjandi góður.