Sáttmáli Guðs og Jesús.

Ég var að mála heima í dag. Þegar maður málar inni eitthvert herbergið þá fyllist hugurinn ró og fer um leið í djúpa þanka.

Ég fór að velta fyrir mér Jesú Kristi. Hann var sendur af föður sínum til jarðarinnar. Hann fór frá öryggi föðurfaðmsins til þessarar jarðar. Þar átti  Guðson ekki upp á pallborðið. Þeir sem fyrir voru höfðu mun sterkari aðstöðu en Jesú. Helstu liðsmenn hans voru hvorki fugl né fiskur. Enda fór svo að þrátt fyrir góðan boðskap og mikilvægan þá krossfestu þeir hann og hann dó.

Það var nú ekki endilega þetta sem ég var að velta svo mikið fyrir mér. Heldur það að Guð hafði lofað Jesú eilífu lífi ef hann færi til Jarðarinnar og fórnaði sér fyrir málstaðinn. Ef Jesú færi til Jarðarinnar og boðaði fagnaðarerindið í nafni Guðs myndi hann rísa upp frá dauðum á þriðja degi. Þrátt fyrir að þeir feðgar gerðu sér grein fyrir að  framboð Jesú á Jörðinni yrði ekki vænlegt til árangurs þá afréðu þeir samt að haga málum sínum á þennan hátt. Auk þess vissi Jesú að hann myndi rísa upp á frá dauðum hvernig sem færi því Guð hafði lofað honum því.

Það sem ég var að velta fyrir mér meðan ég málaði veggina heima hjá mér sveppagráa var ef Guð hefði svikið loforð sitt við Jesú.

Það sló mig nefnilega að allt hefði orðið á annan veg við það. Þá hefði verkið bara verið hálfnað. Þá hefði engin Kirkja orðið og söfnuður. Meðlimir Kirkjunnar hefðu ekki fyllst heilögum anda sem gerði þeim kleift að boða trúna. Nýja Testamentið hefði ekki orðið til sem miðill fræðslu, útskýringa og trúarsetninga sem hinn almenni safnaðarlimur hefði getað nýtt sér í baráttunni.

Til allrar hamingju sveik Guð ekki son sinn. Guð vissi að án tilstuðlan Jesú hefði hann aldrei náð þeim árangri sem hann hefur náð. Þar að auki svíkur Guð ekki loforð. Betur væri að menn fylgdu fordæmi hans. 

Athugasemdir

[Gunnar Skúli Ármannsson, 9.9.2007 kl. 12:09]

Sæl Hanna Birna,

nei það er ekki eingöngu liturinn sem hefur þessi áhrif á mig. Á góðvirðisdegi í Vestmannaeyjum þegar sólin skerpir alla liti eyjanna þá get ég auðveldlega orðið uppnuminn og fyllst heilögum anda. Slík er fegurðin.