Gunnar Páll-KBbanki-Jómfrúeyjar-VR.

Gunnar Páll fær fullan stuðning sinna manna. Nú er bara að sjá hvað hinn almenni félagsmaður telur að sé heppilegast. Frétt Kastljóssins um lán til Jómfrúeyja er þvílíkt hneyksli að leitun er að öðru eins. Frásagnir af tregðu Sjálfstæðismanna til að taka til hendinni eru með ólíkindum. Manni er létt ofboðið. Ég tel að ástæður til að mótmæla hafi síst minnkað.

Við getum krafist opinnar stjórnsýslu strax. Allt sé upp á borðinu, þ.e. allar rannsóknir og verk séu á netinu. Við getum krafist að öll spilling skuli fundin og upprætt, án undantekninga. Við getum krafist að fjármunir "landráðamanna" verði endurheimtir. Við getum krafist endurskipulagningar í Seðlabankanum. Margt fleira má telja til en ég vek bara athygli á því að okkur hefur verið ágætlega ágengt í kröfum okkar. Núna þegar farið er að kvarnast úr múrum spillingarliðsins um að gera að láta hné fylgja kviði

Íslensk veðrátta á Alþingi, eða árátta...

Loksins eru stjórnmálin farin að líkjast íslensku veðri. Þrátt fyrir það er hægagangurinn augljós. Ég tel að vanhæf stjórnsýsla og Ríkisstjórn hafi afhjúpað sig á liðnum mánuðum. Reyndar er stjórnsýslunni vorkunn því ef valdhafar hefðu unnið vinnuna sína þá hefði stjórnsýslan virkað betur. En við núverandi aðstæður hefur getuleysi stjórnvalda orðið okkur almennum borgurum óþyrmilega augljós. Í mörgum starfsgreinum geta menn stytt verktíma framkvæmda um 80% þegar mikið liggur við. Slík viðbrögð í ætt við bráðavaktina virðist ekki vera til innan stjórnsýslunnar. Stjórnsýslan og valdhafar virðast vinna á svipuðum hraða og fornleifafræðingar.

Framtíðin?

Stjórnarslit? Ný Ríkisstjórn? Kosningar-hvenær? Ný stjórnarskrá? Aukið lýðræði?

Ríkisstjórnin hefur gert minnst lítið sem dugar venjulegu fólki. Almenningur fer á hausinn. Almenningur tapar stórfé vegna verðhækkana íbúðarlána. Almenningur tapar stórfé vegna verðfalls eigna þeirra. Almenningur tapar stórfé vegna svæsinnar rýrnunar á lífeyri þeirra. Almenningur tapar stórfé vegna síhækkandi verðlags. Almenningur tapar stórfé vegna þess að fjármunir þeirra gufuðu upp í bönkunum við hrunið. Almenningur tapar stórfé því hann missir vinnuna. Eigendur fyrirtækja tapa stórfé því almenningur getur ekki keypt eitt né neitt. Hvorki frjálshyggja né nokkuð annað virkar við þessar aðstæður. Reyndar virka svik og prettir.

Hvað knýr núverandi Ríkisstjórn til að lafa fram að kosningum í vor? Hvers vegna er Ingibjörg Sólrún reiðubúin til að verja stjórnina falli fram að óhjákvæmilegum kosningum. Er það ESB. Ég dreg það er í efa. Hvers vegna mega ekki Vinstri Græn ekki komast í valdastöðu. Er það andstaðan við AGS og ESB. Ég dreg það í efa. Það er ekkert ráðrúm til að leiða slík mál til lykta fyrir kosningar, enda hefur þingheimur öðrum hnöppum að hneppa.

Er hugsanlegt að margir þingmenn og Ráðherrar hafi eitthvað óhreint í pokahorninu? Er samtrygging með vanhæfum Seðlabanka og Fjármálaeftirliti ástæða. Er daður ýmissa við spillt auðmannagengi ástæðan. Er hugsanlegt að flest allir þingmenn okkar þoli ekki dagsljósið. Er því svona mikilvægt að grafa skömmina svo tryggilega að flest allir eigi möguleika að valdastólunum aftur eftir kosningar. Viljum við það??

Almenningur er valdalaus nema eitt andartak í kjörklefanum. Eftir hæfilegan heilaþvott kostaðan af fjársterkum aðilum kjósum við örugglega "rétt".

Hvernig bregðumst við þessari stöðu? Almenningur fær engar upplýsingar frá valdhöfum. Því grunum við valdhafa um græsku. Við verðum að breyta þjóðfélaginu okkar. Í raun þurfum við byltingu-friðsamlega nota bene.

Við verðum að færa völd frá flokkunum til almennings. Við verðum að uppræta alla spillingu. Við verðum að margfalda völd Alþingis. Minnka völd Ráðherra. Auka sjálfstæði dómara. Banna vinavæðingu.

Hvernig??  Við þurfum að koma okkur saman um leið og aðferð sem virkar fljótt og vel.

Umboðslausir valdhafar-gefist upp.

Hvað er í gangi þjóðfélagi okkar? Margir reyna eftir bestu getu að taka púlsinn. Ekkert einhlýtt svar er til. Það eru mjög margar tilfinningar sem bærast með þjóðinni. Hvort komið sé að úrslitastund er ekki augljóst en ég tel þó að hún nálgist óðfluga. Þegar gamall stjórnmálaflokkur eins og Framsóknarflokkurinn tekur u beygju í ESB málinu virðist manni eins og fjölmiðlamenn rembist við að vekja áhuga almennings á málinu. Samt er áhuginn takmarkaður. Verra er með Landsfund Sjálfstæðismanna. Þar eru menn nú þegar byrjaðir að skrifa í blöð hvað sá ágæti fundur komi okkur yfirleitt við, og fundurinn er ekki einu sinni hafinn.

Traust á valdhöfum landsins er búið. Okkar kjörnu fulltrúar hafa rofið sáttmálann sem gerður var í síðustu kosningum. Við treystum þeim fyrir vörnum lands og þjóðar. Þeir brugðust. Þeir kannast ekki við ábyrgð sína og ætla að halda áfram að þumbast. Í raun er eina spurningin sem eftir er, hvenær ætla núverandi valdhafar að víkja? Þjóðin bíður og vonar að þeir leggi frá sér völdin. Það sem gæti hugsanlega valdið óróa og látum í þjóðfélaginu er ef stjórnvöld skynja ekki vitjunartíma sinn og reyni að hanga á útrunnu umboði. Að mótmælum landsmanna linni er óskhyggja sem mun ekki rætast.