HJÁLP, ÞARF TALNAGLÖGGAN MANN ÞVÍ ÞETTA SKIL ÉG EKKI.

 Erlendar skuldir okkar samkvæmt Seðlabanka Íslands þann 4 des 2008 eru samtals

11 þúsund milljarðar og 500 milljónir (11.490.606)

Það er 800% af vergri þjóðarframleiðslu.

Það er 2000% af útflutningstekjum.

Afsakið mig en þetta eru upplýsingar sem eru öllum aðgengilegar á heimasíðu Seðlabankans. Ég hlýt að vera að misskilja eitthvað. Þetta eru svo geggjaðar tölur að við getum aldrei borgað þetta. Ég óska eftir einhverjum sem getur huggað mig og sagt mér að þetta sé bara slæmur draumur og ég muni vakna á nýjan leik í borg Davíðs.

 

Fyrsti í Jóhönnu.

Jajæ, þau mátuðu stólana í dag. Jóhanna sendi bréf til Dabba og bað hann að hypja sig, svona sem almenna greiðasemi við þjóðina. Ögmundur strokaði út Guðlaugsskattinn á þá sem þurfa að leggjast inn á Sjúkrahús. Steingrímur sér til þess að hvalir drepist drottni sínum á náttúrulegan hátt án tekna fyrir ríkissjóð. Í raun nokkuð gott miðað við einn dag. Sjálfstæðismenn eru búnir að töfra fram tvö þingmál og munu mæla fyrir þeim á næstunni. Hvar munu Framsóknarmenn staðsetja sig? Munu þeir leka til hægri eða vinstri?

Kosningar 25 apríl. Gott fyrir þá flokka sem hafa skorað vel í skoðanakönnunum undanfarið. Verra fyrir hina flokkana. Verst fyrir ný framboð. Ekki beint lýðræðislegt. Vonandi tekst grasrótinni að koma einhverju góðu á koppinn innan tilskilins tíma. Mér finnst að við þörfnumst þess.

Vonin.

Hvað viljum við að Jóhanna geri sem Forsætisráðherra?

Innst inni viljum við að hún reddi málunum þannig að við getum öll haldið áfram að vera smáborgarar. Þá er stærsta vandamál mitt hvort viðri svo vel næstu helgi að ég geti þrifið bílinn minn utandyra. Því miður verður mér ekki að ósk minni og ég verð að halda áfram að vera virkur borgari og bíllinn minn skítugur. Spurningin er nefnilega hvort börnin mín eiga að erfa hreinan óryðgaðan bíl eða land sem þó flýtur. Seinni kosturinn virðist öllu mikilvægari. Öllum þeim öflum í þjóðfélaginu sem er í nöp við gagnrýna hugsun borgaranna munu reyna að stefna almenningi að bílaþvotti um helgar eða að horfa á íþróttir eða önnur afþreyingarefni sem hafa enga pólitíska skírskotun. Ég tel að stór hluti þjóðarinnar sé sama um bílana sína þessa dagana. Flestir munu fylgjast vel með Jóhönnu og Companí.

Við viljum opið, gegnsætt þjóðfélaf Jóhanna. Við viljum vera með. Við viljum að ekki bara þingfundir séu opnir almenningi heldur einnig allir aðrir fundir þar sem örlög okkar eru ráðin séu opin öllum.

Við viljum getað raða upp frambjóðendum í kosningunum og það sé bindandi svo að flokkurinn sem við kjósum sé skipaður því fólki sem við höfum trú á en ekki flokkseigendafélagið.

Við viljum að þeir sem stofnuðu til skuldanna borgi þær-engar refjar.

Við viljum að birgðunum sé deilt eftir getu.

Við viljum spillinguna burt.

Við viljum nýtt Ísland með nýjum gildum.

Við viljum réttlæti.

Aldrei áður hefur nein Ríkisstjórn haft meiri möguleika á því að gera raunverulegar breytingar. Jóhanna, ekki klúðra þessu tækifæri.

Sjálfstæðismenn og aðrir kerfiskarlar, liggið lágt, Austurvöllur er á vaktinni.

Alþingi götunnar mun halda vöku sinni eftir sem áður!!

Þá er Ríkisstjórnin komin á koppinn. Ég er viss um að stór hluti þjóðarinnar er nú þegar búinn að lesa stjórnarsáttmála þessarar Ríkisstjórnar. Svo mun þjóðin fylgjast með og haka við uppfyllt loforð eftir því sem dagarnir líða. Væntingarnar eru mjög miklar og refsingin við vanefndum verður kolbrjáluð þjóð á Austurvelli. Því tel ég að stjórnarandstöðunni verði ekki kápan úr klæðunum ef þau ætla að reyna að eyðileggja fyrir Jóhönnu. Ef Alþingi Íslendinga hefur ekki manndóm í sér til að verja almenning fyrir holskeflu kreppunnar verðum við Austurvellingar að spúla dekkið í eitt skipti fyrir öll.

Steingrímur er skemmtilegur karl og ótrúlegur í tilsvörum. Þegar blaðamaður spurði hann út í sjávarútveginn, og var að velta fyrir sér mannréttindabrotum og framsali kvóta, þá fer hann að tala um fullvinnslu sjávarafurða. Maður sér fyrir sér fínan pinnamat sem engin hefur efni á kaupa, hvorki hér eða erlendis. Spillingin í kringum kvótann, framsal hans og veðsetning hefur verið þjóðinni hugleikin í allt haust. Þjóðin mun ekki sætta sig við neitt annað en að þessi spilling verði krufin og leiðrétt. Vonandi skilur Steingrímur það. Þar sem Steingrímur studdi framsal á sínum tíma á Alþingi má segja að hann sé upphafsmaður að þeirri spillingu sem að lokum leiddi til bankahrunsins nú í október. Nú er gullið tækifæri fyrir Steingrím að snúa við blaðinu og verða minnst sem maður að meiri fyrir vikið.

Nú skuluð þið standa ykkur, þjóðin mun fylgjast með.

Við lifum á spennandi tímum og það er orðið svo mikið að gera í pólitíkinni að sunnudagarnir eru lagðir undir stjórnarskipti. Tími Jóhönnu er komin og Steingríms líka. Það verður spennandi að fylgjast með hvernig þeim mun takast að koma áformum sínum á koppinn. Viðbrögð andstæðinganna verða mjög athyglisverð og lærdómsrík. Munu Sjálfstæðismenn gera allt sem í þeir geta til að koma í veg fyrir áætlanir nýju Ríkisstjórnarinnar. Sjálfsagt munu þeir berjast fyrir sinn mann,Davíð Oddsson, svo hann komi ekki aftur í pólitík. Það reyndar gæti verið ákaflega skemmtileg uppákoma.

Annað sem mér er hugleikið er hvernig nýja Ríkisstjórnin mun starfa. Verður um að ræða opna og gegnsæja stjórnsýslu. Það skiptir mun meira máli en margt annað.  Hvernig mun breytingum á stjórnarskránni verða hátta? Vonandi fáum við MJÖG SKÝR OG AFDRÁTTARLAUS SVÖR.

Hitt þykist ég vita að Ríkisstjórnin mun ekki komast upp með neinn moðreyk, Austurvöllur mun sjá til þess.

Slá skjaldborg um heimilin

Hvað gerir þjóðin?

Við erum stödd í leikhléi. Sumir eru farnir að skrifa ritdóma um verkið án þess að hafa séð verkið til enda. Í raun fór maður á sýninguna sem óskrifað blað. Það hvarflaði aldrei að manni að boðið yrði upp á blóðug mótmæli, táragas, rúðubrot, stjórnarslit, nýja Ríkisstjórn, afsögn stjórnenda FME, kosningar og síðast en ekki síst, Íslendingar tala um lýðræði, lýðveldi og mannréttindi öllum stundum. Allt þetta fyrir hlé.

Ef enginn átti von á þessum ósköpum í fyrri hluta, hvernig verður þá seinni hlutinn. Sumar sýningar eiga það til að klúðrast eftir hlé. Þar sem áhorfendur voru virkir þátttakendur í sýningunni fyrir hlé gæti verið að sumir munu reyna að koma böndum á slíkt stjórnleysi. Framsóknarmenn eru greinilega að stýra skútunni eftir sýnu höfði. Þeir fengu kosningadaginn og stjórnlagaþing. Þrátt fyrir að verklag við efnahagsstjórn næstu vikna var ekki fullunnið, skipti það ekki máli. þeir gáfu SteinJóhönnu stjórninni sitt samþykki. Ég tel að tvennt hafi vakað fyrir Framsóknarmönnum. Að gæta þess að röngum steinum verði ekki velt við fram að kosningum og að kosið verði sem fyrst. Á þann hátt vonast þeir til að nýta sér nýfengnar vinsældir til að komast til valda á nýjan leik, með hverjum sem er.

Samfylkingin ætlast til þess að við fyrirgefum þeim að hafa veðjað á vonlausa Ríkisstjórn þegar við þurftum mest á hinu gagnstæða að halda. Samfylkingin fær þó hrós fyrir að hafa siglt samstarfinu við Sjálfstæðisflokkinn snyrtilega í strand. Gaman væri að fá skýringu á því hvers vegna Ágúst Ólafur gufar allt í einu upp. Ætli Solla hafi eimað hann. Frekar lágt í honum suðumarkið. Væntingar til Jóhönnu eru miklar, vonandi reynast þær á rökum reistar.

Hvað gera Sjálfstæðismenn núna? Þeir munu beita öllum sínum mætti til að ná völdum á ný. Þeir kunna því mjög illa að vera ekki í stjórn. Þar sem Sjálfstæðisflokkurinn er í raun regnhlífasamtök nokkurra ætta á Íslandi er spurningin meir hvaða ætt hefur sigur innan flokksins. Það mun ákvarða viðmót og stefnu flokksins til framtíðar. Hvort Sjálfstæðismönnum muni takast að heilla þjóðina skal ósagt látið, aftur á móti skal maður aldrei vanmeta Sjálfstæðisflokkinn. Hann hefur mikil völd víðsvegar og getur því auðveldlega gert öðrum lífið leitt sér til framdráttar.

Þegar öllu er á botninn hvolft þá vitum við hvað flokkarnir gera, sama og síðast-halda völdum. Í raun er stóra spurningin hvað gerir þjóðin. Þjóðin er í raun mun stærra spurningarmerki en flokkarnir. Þjóðin hefur fengið í vetur að narta í sætleika valdsins. Ég tel að þjóðin hafi komist upp á bragðið og því til alls líkleg. Eins og maðurinn sagði,, vald spillir.

Allir á Austurvöll í dag, erum enn föst í Framsóknarflórnum.

Því miður er baráttunni ekki lokið. Framsóknarmenn hafa algerlega misskilið hlutverk sitt við myndun nýrrar Ríkisstjórnar. Þeir lofuðu að verja hana falli. Þeir þurfa ekkert að vasast í málefnasamningnum. Minnihlutastjórn sem treystir á einn ákveðinn flokk eins og vel þekktan og Framsóknarflokkurinn er, er ekki að setja neitt á koppinn sem vitað er fyrirfram að fellur ekki í kramið. Framsóknarmenn hafa þar að auki mikil völd nú þegar. Því eru engar forsendur til að láta svona. Hugsanlegt er þó að Framsóknarmenn hafi hugsað sér frá upphafi að stjórna Ríkisstjórn VG og Samfylkingarinnar í einu og öllu, þ.e. að þeir væru Ríkisstjórnin án þess að vera í Ríkisstjórninni. Á þann hátt geta þeir talið allt hið góða sem hún kemur til leiðar sér til tekna án þess að taka ábyrgð á því sem miður fer. Framsókn hefur greinilega ekkert breyst, sami flórinn. Kæru Framsóknarmenn, hættið þessari sýndarmennsku, komið ykkur að verki, það er verk að vinna.

Frysting eigna hefur verið framkvæmd áður á Íslandi-á grunni gunsemda um afbrot á lögum.

Þvílík forréttindi að fá að upplifa þessa tíma sem við erum að upplifa. Þá er ég að meina hina miklu breytingu sem átt hefur sér stað í hugsun. Stór hluti þjóðarinnar er farin að beita gagnrýnni hugsun við úrlausn vandamála. Í því felst byltingin á Íslandi. Afleiðingin af gagnrýnni hugsun þjóðarinnar hafa verið skelfilegar fyrir flokksræðið. Ríkisstjórnin er fallin og hreinsað hefur verið í Fjármálaeftirlitinu. Jóhanna segir að bráðum komi röðin að Davíð og Seðlabankanum. Völd Jóhönnu í þessu máli eru komin frá þjóð sem mótmælti og mótmælti vegna þess að þjóðin hugsaði. Reyndar, til að gæta alls sannmælis, þá varð þjóðin neydd til þess að hugsa vegna kreppunnar. Það getum við þakkað Davíð og Co. Hitt er öllu verra að fórnarkostnaðurinn til að fá þjóðina að hugsa er fjöldaatvinnuleysi, gjaldþrot og miklar mannlegar hörmungar. En hér stöndum við í dag.

Fréttatímar eru að verða æsispennandi. Hvaða hneykslismál fáum við að vita um í dag? Það sem er óhugganalegast er að fréttamennirnir toppa sig daglega. Ef fram vindur sem horfir þá mun svarta bókin hans Davíðs, þar sem hann hefur skráð helstu þætti í lífshlaupi félaganna sem þola illa dagsljósið, verða eins og hver annar upplestur í sunnudagaskóla Þjóðkirkjunnar.

Vinkill dagsins á örugglega bloggfærsla Helga Jóhanns Haukssonar. Segið svo ekki að bloggið sé bara slúður og fúkyrði. Þar bendir Helgi á að hælisleitendur sem kyrrsettir voru í Njarðvíkum, meðan mál þeirra voru rannsökuð um landvistarleyfi, voru rannsakaðir vegna meintra grunsemda að þeir hefðu aflað sér peninga með ólögmætri vinnu. Viðbrögð yfirvalda voru að leggja hald á alla fjármuni þeirra á heimulum þeirra. Það var gert á grundvelli grunsemda um að þau hefðu hugsanlega, ef til vil, sennilega, að öllum líkindum, brotið íslensk lög. Eigur þeirra voru kyrrsettar af lögreglu á þeirri einu forsendu að grunur var um afbrot. Ekkert sannað fyrr en eftir á.

Ef hægt er að gera þetta mínum minnstu bræðrum þá krefst ég þess að það sama gildi um hina meintu stórglæpamenn í röðum okkar hinna- og hana nú.

Gunnar Páll-KBbanki-Jómfrúeyjar-VR.

Gunnar Páll fær fullan stuðning sinna manna. Nú er bara að sjá hvað hinn almenni félagsmaður telur að sé heppilegast. Frétt Kastljóssins um lán til Jómfrúeyja er þvílíkt hneyksli að leitun er að öðru eins. Frásagnir af tregðu Sjálfstæðismanna til að taka til hendinni eru með ólíkindum. Manni er létt ofboðið. Ég tel að ástæður til að mótmæla hafi síst minnkað.

Við getum krafist opinnar stjórnsýslu strax. Allt sé upp á borðinu, þ.e. allar rannsóknir og verk séu á netinu. Við getum krafist að öll spilling skuli fundin og upprætt, án undantekninga. Við getum krafist að fjármunir "landráðamanna" verði endurheimtir. Við getum krafist endurskipulagningar í Seðlabankanum. Margt fleira má telja til en ég vek bara athygli á því að okkur hefur verið ágætlega ágengt í kröfum okkar. Núna þegar farið er að kvarnast úr múrum spillingarliðsins um að gera að láta hné fylgja kviði

Valdasýki þingmanna.

Ég er að hlusta á Kastljósið. Ömurleiki flokkræðisins er æpandi. Sjálfstæðisflokkurinn gat ekki sætt sig við að Samfylkingin fengi Forsætisráðuneytið. Niðurstaðan er stjórnarslit og kosningar. Sökum mikilmennsku Sjálfstæðisflokksins þá vill hann frekar upplausn og óvissu en stöðugleika. Flokkurinn sem seldi sig sem málsvara stöðugleika. Sjálfstæðisflokkurinn velur frekar upplausn en að vera ábyrgur aðili að Ríkisstjórn. Völd Davíðs Oddsonar eru með ólíkindum. Honum tekst með þrásetu sinni í Seðlabankanum að bola Sjálfstæðismönnum frá völdum. Margir Sjálfstæðismenn sem ég þekki hafa verið furðu lostnir hvers vegna maður sem er kominn á mjög góð eftirlaun segi ekki af sér og geri þannig gömlum félaga lífið léttara. Ég heyrði einn segja í dag,"hvernig getur hann gert þetta félaga sínum Geir". Manni er nú spurn líka.

Það var mjög merkilegt að hlusta á Samfylkingarmenn koma út úr skápnum í dag. Þeir höfðu haft ýmsar tillögur í Ríkisstjórninni. Geir tafði fyrir með málalengingum. Allt til að verja Davíð kallinn. Tilfinningin að valdhafar séu staddir í allt annarri tilveru en almenningur verður æ sterkari. Að valdhafar búi í  glerhúsi öðlast merkingu.

Að það skipti einhverju máli í dag að Sjálfstæðismenn gefi frá sér Forsætisráðuneytið er þvílík firra að leitun er að öðru eins. Sjálfstæðismenn komu okkur í þessi vandræði með frjálshyggjunni. Ef þeim er einhver alvara með slagorðinu "stöðugleiki" þá hefðu þeir að sjálfsögðu átt að samþykkja Samfylkinguna í Forsætisráðuneytið. Við það hefði skapast stöðugleiki. Sýn Sjálfstæðismanna á stjórn landsins eru eftirfarandi; að þeir stjórni, að þeir gæti hagsmuna ættanna í flokknum, því Sjálfstæðisflokkurinn er bara regnhlífasamtök valdasjúkra ætta, Davíð sé óskaddaður o.sv.fr. Að þjóðin sé einhver staðar með í spilum þeirra er misskilningur.

Stefna Sjálfstæðisflokksins er að mörgu leiti ágæt. Það sama gildir um aðra flokka. Aftur á móti eru fulltrúar þeirra einstaklingar sem eru að hugsa um völd og sérhagsmuni. Þingmenn eru í sýndarveruleika sem hjákátlegir embættismenn hefða og venja. Allir með hálsbindi í þingsal. Á einhverjum tímapunkti glötuðust tengsl við umbjóðendur sína. Þeir gleymdu því að þeim var falið af meirihlutanum að sinna þörfum hans. Ekki þeirra, þ.e. minnihlutanum.

Því er bráðnauðsynlegt að stofna nýtt lýðveldi með nýrri stjórnarskrá. Skuldirnar munum við borga hvort eð er.