Er einhver munur á AGS eða ESB?

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn og Evrópusambandið slitu viðræðum við Ungverja sökum þess að þeir samþykktu ekki kröfur AGS og ESB. Auk þess voru Ungverjar með óæskilegar hugmyndir að mati AGS/ESB.

Ungverjar vildu ekki skera jafn mikið niður og AGS/ESB kröfðust. Skoðun Ungverja er sú að nóg sé komið af niðurskurði hjá almenningi og fyrirtækjum. Hinar yfirþjóðlegu stofnanir-AGS/ESB-töldu að skera ætti meira niður en munurinn er sá að Ungverjar kusu viðkomandi ríkisstjórn nýlega og hún ber ábyrgð gagnvart sínum landsmönnum. Hinar yfirþjóðlegu stofnanir AGS/ESB voru ekki kosnar og hafa því enga lýðræðislega ábyrgð gagnvart þegnum viðkomandi landa. Þessar stofnanir sjá vandamálin sem excel skjöl og mannúð eða velferð er ekki til í þeim reikniforritum.

ESB vill meina að Ungverjar séu ekki búnir að gera heimavinnuna hvað varðar breytingar á flutningakerfi sínu(lestakerfi), heilbrigðiskerfi og menntakerfi. Með öðrum orðum að einkavæða.

Ungverjar voru svo ósvífnir að koma á sérstökum skatti á bankastarfsemi. Sex alþjóðlegir bankar sem starfa í Ungverjalandi kvörtuðu því við AGS/ESB og hlutu greinilega góða áheyrn því AGS/ESB lögðust gegn þessum hugmyndum Ungverja, umsvifalaust.

Ungverjar vildu einnig koma skuldsettum heimilum til aðstoðar með sérstökum sjóði en AGS/ESB voru á móti því einnig.

Ríkisstjórn Lettlands hefur háð svipaða rimmu við AGS/ESB, bæði hvað viðkemur niðurskurði og aðstoð við skuldsett heimili en borið lægri hlut fyrir hinu yfirþjóðlegu yfirvaldi.

Það er augljóst að AGS/ESB bera hag banka og fjármálafyrirtækja fyrir brjósti sér mun frekar en almennings í viðkomandi löndum. Vert er að minna á að kreppan er orsökuð af geðveiku framferði banka en ekki almennings-það voru bankarnir sem hringdu í okkur í tíma og ótíma og nánast tróðu nýjum lánum ofaní kokið á okkur.

Annað sem er augljóst er að stefna og skoðun þessara stofnana-AGS/ESB-er nánast eins. Þess vegna má segja að lítill munur sé á viðhorfum þessara stofnana hvernig bankakreppur eru leystar. Báðar stofnanir telja raunhæft að láta almenning borga brúsann fyrir bankakerfið og mistök þeirra. Að minnsta kosti lekur ekki slefan á milli þeirra í viðbrögðum við hugmyndum Ungverja/Letta/Grikkja um lausn kreppunnar.

Íslendingar geta prísað sig sæla að hafa bara AGS hér á landi-eða hvað?

 

AGS og ESB fresta viðræðum við Ungverja

Mótmæli bera árangur

Síðustu tvær vikur hafa verið nokkuð merkilegar. Daglega hefur verið mótmælt, fyrst fyrir utan Seðlabanka Íslands og síðan fyrir utan skrifstofu Alþjóðagjaldeyrissjóðsins sem er staðsett fyrir ofan Stjórnarráðið. Flesta daga hefur verið einhver umræða um þessi mótmæli í fjölmiðlum. Ég hef fundið það glöggt að AGS er að komast inn í umræðuna. Tekist hefur að draga athyglina að sjóðnum og starfaðferðum hans. Almenningur er farinn að vefengja góðmennsku sjóðsins gagnvart almenningi. Með dómi hæstaréttar og viðbrögðum opinberra aðila kristallast vel að starf AGS snýst um að slá skjaldborg um banka og þess háttar fyrirtæki.

Þetta kennir okkur að það eina sem virkar gegn AGS eru mótmæli. Þau vekja umræðu og blaðaskrif. Mótmælendur koma fram með sjónarmið sem fjölmiðlar verða að kynna sér og umræðan breytist þannig almenningi til hagsbótar. Það dugar skammt að ræða málin í góðra vina hópi heldur verða allir að sameinast um að sýna sig þegar mótmæli eru höfð í frammi gegn AGS. Auk þess er nauðsynlegt að leggja af alla sérvisku hvort einhver sé þess verður að taka þátt í mótmælum með viðkomandi. Við erum öll ólík en verðum að geta sameinast gegn AGS ef við viljum að Ísland verði byggilegt land fyrir börnin okkar.

Hver ræður á Íslandi?

 Grein sem birtist eftir mig í Svipunni 12 júlí.

Hópur fólks hefur nú byrjað að mótmæla starfsemi Alþjóðagjaldeyrissjóðsins hér á Íslandi og er það vel. Þar með erum við Íslendingar komnir í hóp þjóða sem hafa þurft að grípa til slíkra aðgerða. Hvers vegna ættum við að mótmæla? Stutta svarið er að AGS sér til þess að eigur almennings eru millifærðar til lánadrottna, þannig séð er AGS banki.

AGS safnar öllum skuldunum saman og reiknar síðan út hvernig þjóðin getur greitt þær. Allt Ísland er í raun rekið með eins miklum afgangi og hægt er til að borga skuldir. Þess vegna er bannað af AGS að ríkissjóður taki neinn kostnað á sig til að forða fjölskyldum frá gjaldþroti. Fjölskyldur verða einfaldlega að fara í gjaldþrot. Ekki kemur til greina að mati AGS að lánadrottnar beri afskriftir því þeim er sjóðurin að bjarga.

Auk þess er það innprentað í starfsemi sjóðsins að einkavæðing sé af hinu góða. Þjóðir sem eru í klóm AGS freistast því oft til að selja auðlindir sínar upp í skuldir, oftar en ekki hefðu tekjur af viðkomandi auðlindum nýst mun betur til að greiða skuldir þjóðarinnar.

Flestir hugsandi menn gera sér grein fyrir því að viðkomandi stefna er á engan hátt vinstri stefna eins og núverandi ríkisstjórn kennir sig við, því síður norræn velferðarstjórn. Hvernig í ósköpunum getur núverandi ríkisstjórn fylgt AGS að málum jafn gagnrýnislaust og raunin er? Í tilfelli Umhverfisráðherra þá virðist allt koma henni mikið á óvart sem dúkkar upp eins og Magma málið sýnir. Aftur á móti hafa Jóhanna, Steingrímur, Gylfi og Már öll skrifað undir samning við AGS og skuldbundið alla íslensku þjóðina til að fylgja fyrirmælum sjóðsins. Þessi samningur var aldrei kynntur í ríkisstjórn né á Alþingi. Hann birtist bara undirskrifaður á netinu.

Samningurinn er nefndur viljayfirlýsing íslenskra stjórnvalda til AGS og í honum kemur m.a. eftirfarandi fram.

„ We believe that the policies set forth in this and previous letters are adequate to achieve the objectives of our program. We stand ready to take any further measures that may become appropriate for this purpose. We will consult with the Fund on the adoption of any such measures and in advance of revisions to the policies contained in this letter, in accordance with the Fund’s policies on such consultation“.

Hér er um hreina trúarjátningu að ræða-we believe... Þau trúa eða telja að stefna sjóðsins sé góð og eru reiðubúin að gera hvað sem er til að stefna sjóðsins verði að raunveruleika. Þar að auki skuldbinda þau sig til að bera undir sjóðinn allar hugmyndir sínar til samþykktar eða synjunar.

Hér er um klárt valdaafsal að ræða. Sjóðurinn fær neitunarvald í öllum málum landsins sem skipta máli. Við getum ákveðið hvort við höfum ísbjörn hér eða þar en ekki meira. Ragna dómsmálaráðherra lagði fram frumvarp þar sem fjölskyldum var leyft að að búa í 12 mánuði í því húsnæði sem fjölskyldan hafði misst. Hún var kölluð á teppið hjá landstjóra sjóðsins og húðskömmuð því þetta var í andstöðu við stefnu sjóðsins. Þeir telja sig hafa valdið og koma fram eins og sá sem valdið hefur. Það er því nokkuð augljóst að dagar Rögnu sem ráðherra eru taldir.

Annað dæmi er að Gylfi ráðherra virtist fyrst glaður með dóm hæstaréttar en nokkrum klukkustundum seinna var allt annað hljóð komið í strokkinn þegar AGS var búinn að gera honum grein fyrir því að lánadrottnar eiga aldrei að bera skarðan hlut frá borði. Í kjölfarið komu tilmælin frá SÍ og FME sem Umboðsmaður Alþingis krefst núna skýringa á, því það virðast litlar valdheimildir fyrir slíkum tilmælum.

Það er ekki sérkennilegt að AGS nýti sér völd sem honum eru færð. Það sem er stórundarlegt er að þjóðin, fjölmiðlar og Alþingi séu ekki á öðrum endanum vegna þess að sjálfstæði landsins hafi verið afhent fjármálastofnun sem er með lögheimili í Whasington USA. Ætlum við að sameinast eða ekki gegn yfirþjóðlegu valdi Alþjóðagjaldeyrissjóðsins?

Nú erum við í skúffu...AGS

Þeir einstaklingar sem hafa fylgst vel með framvindunni á sölu auðlinda landsins til erlendra aðila eru í raun ekki hissa í dag. Við erum meira "skúffuð". Að íslenskum stjórnvöldum takist að afsala sér framleiðslu í 130 ár á auðlind, sem á eftir að verða dýrmætari með hverju árinu, er í raun svik við almenning í landinu. Núna þegar við þurfum sem mest að afla fyrir þjóðina til að vinna okkur út úr kreppunni gerist slíkt afsal á framtíðartekjum okkar. 

Það er vilji AGS að við færum auðlindir landsins úr eigu almennings í einkaeigu. Í skýrslu AGS frá því í apríl s.l. er talið að auðlindir í eigu almennings séu hindrun fyrir efnahagsbata " Constraints on the reallocation of resources from non-tradable to tradable sectors—" Ags telur nauðsynlegt að víkja hindrunum úr vegi fyrir einkavæðingu auðlinda okkar. Þeim hefur greinilega orðið ágengt.

Stefna AGS á Íslandi er aðgengileg á netinu og saga AGS segir okkur að auðlindir landa eru einkavæddar. Þess vegna hefði núverandi vinstri stjórn og stuðningsmenn hennar átt að vera á tánum. Að þetta gerist er merki þess að svo hafi ekki verið. Það er augljóst að ríkisstjórnin er sammála þessu þó Svandís hafi dottað. 

Það er ákaflega sorglegt að upplifa það hvernig afsalið gengur í gegn um hábjartan dag án mikilla mótmæla. Samfylkingarmenn eru annað hvort stóriðjusinnar eða svo miklir ESB sinnar að þeir setja sig ekki upp á móti AGS. VG-liðar eru svo glaðir með völdin að öllu er til fórnandi til að sleppa því að mótmæla núna á Austurvelli.

Því miður mun þetta sjálfsagt ganga eftir og síðan munu fleiri auðlindir okkar fara sömu leið. Fólk ætlar bara að nöldra á Facebook.

Vill fund um Magma í iðnaðarnefnd

Löggan verður að hafa dekkin niðri fyrir lendingu...

Það var ákaflega sorglegt að sjá lögregluna að störfum í dag, þeim fataðist flugið. Þegar mótmælin voru að klárast og flestir að hugsa sér til hreyfings heim á leið, og lang flestir farnir, vildu nokkrir skilja smá drasl eftir við lokaðar dyr Seðlabankans í kveðjuskyni. Þá misbauð húsverðinum í Seðlabankanum og hringdi á lögregluna og að sjálfsögðu var hún neydd til þess að koma. Hún hafði sjálfsagt vonast til að sleppa við að mæta.

Að meðhöndla dömur á þennan hátt er ekki sæmandi eins og komið var fram við Ellen söngkonu í dag. Lögreglumennirnir sem mættu í dag voru flest allir ungir og greinilega skíthræddir þó þeir væru næstum fleiri en við sem vorum enn til staðar.

Ef við ætlum að halda áfram að mótmæla verðum við að draga Geir Jón úr sumarfríi og hina gömlu jaxlana, okkar gömlu vini. Þá er dömunum óhætt.

 

Æsir upp í manni réttlætiskenndina

Trichet og prentvélin hans

Að spyrja herra Trichet hvort hætta sé á nýrri kreppu er ekki viðeigandi spurning miðað við aðstæður. Frekar ætti að fá hann til að útskýra hvernig núverandi úrræði geti hugsanlega afstýrt kreppu. Það sem hingað til hefur verið gert, bæði af seðlabanka Bandaríkjanna og Evrópu, er að kaupa skuldabréf af ríkinu og búa þannig til peninga sem dælt hefur verið í dauðvona bankastofnanir. Þetta eru í raun peningar sem eru án nokkurs verðgildis. Þeir eru ekki skapaðir með framleiðslu á verðmætum. Staðan væri allt önnur ef ríkið hefði lagt trilljón rollur inn í seðlabankann og fengið peninginn þannig.

Það sem gerist er að ríkið ábyrgist að endurgreiða seðlabankanum, þe peningarnir verða til úr skuld, með skuldsetningu ekki framleiðslu. Peningarnir fara til bankanna. Skuldin er eftir hjá okkur því við erum ríkið. Til að endurgreiða skuldina þarf að skattleggja meira og skera meira niður.

Bankahrunið haustið 2008 var bankahrun. Sjúkdómurinn þá var gríðarleg skuldamyndun af hálfu bankanna. Að ætla sér að ráða bót á sjúkdómnum með því að auka sjúkdóminn er rugl.

Almenningur verður að fara að velta því fyrir sér hvers vegna bókabúð sem prentar allt of mikið af bókum sem enginn vill kaupa fer á hausinn, en þegar banki prentar allt of mikið af peningum sem eru verðlausir að þá eigi skattgreiðendur að brúa bilið.

Óttast ekki nýja kreppu

Dómur Hæstaréttar og viðbrögð elítunnar

Dómur Hæstaréttar er talinn augljós af öllum sem vita eitthvað um lögfræði. Staða fjármálafyrirtækjanna er því þannig að þau verða að sækja leiðréttingu á æðra dómstig ef þau eru ósátt. Það hafa allir aðrir þurft að gera. Nokkrir hafa farið með mál frá Hæstarétti til mannréttindadómstóla á erlendri grund.

Þegar bankar eiga í hlut verður allt vitlaust og íslensk stjórnvöld með Seðlabankann í broddi fylkingar ráðast á dómsorð Hæstaréttar með alls konar útúrsnúningum. Sköpuð er óvissa sem er ekki til staðar. Til að leysa óvissu sem er ekki til, ákvarðar Seðlabankinn og FME nýja vexti. Opinberir starfsmenn segja til um vexti sem eigi að nota í samningi milli aðila þar sem allt önnur vaxtatala er fyrir.

Tveir aðilar deildu, banki og einstaklingur. Bankinn var með gallaða vöru sem var dæmd ólögleg.

Við eðlilegar aðstæður ætti bankinn að vera með skottið á milli lappanna. Í stað þess fara bankarnir af stað og fá stjórnvöld til að betrumbæta sína gölluðu vöru og troða henni síðan ofaní almenning.

Við getum verið öll sammála um það að lítið réttlæti er hér á ferðinni. Sú ríkisstjórn sem nú er við völd kallar sig vinstri- og velferðarstjórn. Stefnan sem rekin er hér á landi á lítið skilt við stefnuskrár viðkomandi stjórnarflokka. Stefnan er að fyrst fá bankarnir allt sem þeir geta náð í og síðan má deila afganginum ef einhver er. Þetta er stefna Alþjóðagjaldeyrissjóðsins.

Hvers vegna fer ekki almenningur og mótmælir AGS og leppum hans hér á landi.

 

It is now or never..

It's now or never, come hold me tight. Kiss me my darling, be mine tonight. Tomorrow will be too late, it's now or never my love won't wait. ...

Ræða Jóhönnu kallast á við ályktanir VG og Sjálfstæðisflokksins. Þar andæfa menn aðildarumsókn okkar að ESB og Samfylkingin sér að hún er að falla á tíma. Ef umsóknin yrði dregið til baka þá er málefnahandbók samfó tæmd. Þess vegna berst samfó fyrir tilverurétti sínum í íslenskri pólitík.

Umhugsunarvert er að ást samfó á erlendu auðvaldi virðist jafn gagnrýnislaus og ást unglings. Trú þeirra á góðmennsku ESB virðist smitast yfir á viðhorf þeirra til Alþjóðagjaldeyrissjóðsins því þægð þeirra er mikil við þá alræmdu stofnun. Sennilega telur Samfylkingin að allt gott komi að utan en okkur sé ekkert fært hér á skerinu.

Það sem er þó alvarlegast er að Samfylkingin virðir 70% þjóðarinnar að vettugi sem vill ekki inn í ESB. Nú skal nýta sér valdið til að koma sínum málum í gegn alveg sama hvað þjóðinni finnst. Þetta er Jóhanna að brýna flokksmenn sín til að gera, að traðka á þjóðinni meðan tækifæri er til þess.

Hversu lengi mun þjóðin sætta sig við slíka framkomu?

 

Óvíst hvort annað tækifæri gefist

Hvers vegna ræður hugmyndafræði AGS á Íslandi

Grein sem birtist eftir mig á Smugunni 28 maí 2010.

Á stjórnmálaumræða dagsins að snúast um ísbirni og snjó í Bláfjöll eða á umræðan að snúast um hvers vegna Ísland virðist vera að glata sjálfstæði sínu, eigum sínum og sjálfu sér?

Hverjar eru áhyggjur fjölmiðlamanna/almennings í dag? Í raun er ekki hægt að greina hvor hópurinn hefur frumkvæðið í umræðu dagsins sökum getuleysis fjölmiðlanna. Algengt er að umræða fjölmiðlanna snúist um það sem skjólstæðingum viðkomandi fjölmiðils kemur best í umræðunni. En spurningarnar snúast um skoðanakannanir, hverjum þú vilt vinna með, og einhverjar spurningar um einstök mál sem skipta ekki öllu máli í stóru myndinni.

Ef við könnum það sem að öllum líkindum skiptir þjóðina mestu máli, og þar með talin sveitafélögin, er að þann 7. apríl síðastliðinn skrifuðu Jóhanna, Steingrímur, Gylfi og Már undir viljayfirlýsingu við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn.  Viljayfirlýsingin og skýrsla AGS eru aðgengileg á netinu. Þar kemur fram að viðkomandi ráðamenn lofa fyrir hönd Íslands að fara í einu og öllu eftir fyrirmælum AGS. Auk þess lofa þau, að bera allt sem þeim kynni að detta í hug að framkvæma, fyrst undir sjóðinn til að vita hvort sjóðurinn sé sammála þeim.

Hér finnst mér vera verðugt efni í umræðu við fulltrúa VG og Samfylkingarinnar í Reykjavíkurborg. Ástæða væri að spyrja út í afstöðu þeirra til þessa valdaafsals á fullveldi Íslands. Þetta er í raun stórpólitískt mál. Þegar við síðan upplifum að HS Orka er seld erlendu fyrirtæki í óþökk Íslendinga er spurningin hver ræður för.

Mjög athyglisvert var að fylgjast með fréttum af fundi sem haldinn var í New York daginn eftir að skrifað er undir viljayfirlýsinguna , þ.e. 8 apríl. Í fréttum kemur fram að á fundi íslensk-ameríska viðskiptaráðsins var rætt um mögulegar fjárfestingar í orkugeiranum á Íslandi. Á fundinunum voru mættir Gylfi ráðherra, Flanagan yfirmaður áætlunar AGS á Íslandi, Árni Magnússon frá Íslandsbanka og Ásgeir Margeirsson frá Magma. Þessi samkoma hafði alla höfuðgerendurna við sölu á HS Orku, allt undir handleiðslu AGS.

Sporin hræða, saga sjóðsins er ekki falleg. Nýleg rannsókn á vegum Center for Economic and Policy Research í Whasington sýndi fram á að af 41 landi sem sjóðurinn skipti sér af versnaði kreppan hjá 31 landi vegna ráðstafana sjóðsins. Joseph Stiglitz hefur varað við sjóðnum lengi og bent á hversu kostnaðarsamt er taka mikið af lánum. Sá kostnaður sé oft jafn mikill og niðurskurðurinn á velferðinni.

Í frægu viðtali við Greg Palats segir Joseph frá því að sjóðurinn sendi alltaf sama lyfseðilinn án tillits til aðstæðna. Í viðtalinu segir han: „Step One is Privatization - which Stiglitz said could more accurately be called, 'Briberization.' Rather than object to the sell-offs of state industries, he said national leaders - using the World Bank's demands to silence local critics - happily flogged their electricity and water companies. "You could see their eyes widen" at the prospect of 10% commissions paid to Swiss bank accounts for simply shaving a few billion off the sale price of national assets“.

Í skýrslu AGS dagsett 8. Apríl 2010 kemur fram á bls 7 óánægja AGS með þær hindranir sem eru á Íslandi við að færa auðlindir landsins úr eigu hins opinbera yfir til einkaaðila. Það kemur greinilega fram í skýrslunni að ef ekki verði mikil fjárfesting í auðlindum okkar sé mjög hæpið að áætlun sjóðsins gangi upp á Íslandi.

Núna er frumvarp til afnáms vatnalaganna frá 2006 í nefnd. Talið er að lögin frá  2006 séu mjög haldlítil til að verjast ásælni einkaaðila í eina stærsu og verðmætustu auðlind okkar Íslendinga, vatnið. Þess vegna er nauðsynlegt að koma í veg fyrir að vatnalögin frá 2006 öðlist gildi þann 1 júlí. Það mun verða lærdómsríkt að fylgjast með þeirri lagasetningu.

Stjórnmálahreyfingin Vinstri grænir er það stjórnmálaafl sem barist hefur mest gegn sölu auðlinda okkar til einkaaðila. Öruggt má telja að allir kjósendur VG séu á þeirri skoðun að auðlindirnar skulu vera í eigu þjóðarinnar. Viðkomandi stjórnmálaafl er í ríkisstjórn. Þeir sem voru mest áberandi í búsáhaldarbyltingunni voru VG. Þegar skipta þurfti út ríkisstjórn Geirs Haarde vantaði ekki kraftinn í ungliðahreyfingu VG. Þetta veit ég því ég var á staðnum.

Eftir að Steingrímur komst til valda varð ég mjög einmanna á Austurvelli, VG-liðar fóru heim að grilla. Við vorum nokkur eftir á Austurvelli sem bíðum enn eftir gagnsæi, heiðarleika og siðbót. Við höfum mótmælt Icesave en síðast en ekki síst höfum við reynt að mótmæla AGS. Vinstri menn á Íslandi mótmæla ekki AGS, það er heimsundur því allir vinstri menn eru á móti AGS. Grikkir eru brjálaðir. Allar verkalýðshreyfingar eru á móti AGS, ekki ASÍ, það er líka heimsundur.

Næsta vetur verða skuldugar fjölskyldur á Íslandi að standa í skilum, á eigin spýtur. Frestun á nauðungarsölum verður hætt. Afleiðingin verður að hundruðir fjölskyldna lenda í verulegum vandræðum, missa heimilin. Þeir sem hafa neitað að borga bönkunum til að eiga fyrir mat þurfa að fara greiða húsaleigu og sleppa mat. Það kemur skýrt fram í skýrslu AGS frá 8 apríl sl. að þetta er vilji AGS og kvarta þeir undan linkind ríkisstjórnarinnar við að halda almenningi volgum og bíðandi eftir lausn, sem aldrei var fyrirhuguð eins og sjóðurinn bendir á.

Vinstri menn hafa dregið sig niður í sófana til hugmyndafræðilegra rökræðna eftir að þeir óðu táragasið fyrir Steingrím. Ef vinstri menn eða bara allir hugsandi Íslendingar ætla sér að láta stjórnvöldum eftir að stjórna, má það ljóst vera af framan sögðu að það stefinr í mikið óefni hjá íslenskri þjóð. Íslenska ríkisstjórnin er millistjórnandi milli okkar og AGS. Ef þjóð, landi og auðlindum á að verða bjargað verður þessi þjóð að horfast í augu við raunveruleikann, láta afréttara eins og Jón Gnarr eiga sig og einbeita sér að því að koma landinu undan stjórn Alþjóðagjaldeyrissjóðsins.

 

Gömul Moggagrein til uppryfjunar

Skelli inn næstum ársgamalli Moggagrein eftir mig því sumir halda að ég sé eitthvað svartsýnni á tilveruna núna, ég myndi frekar telja mig bjartsýnni í dag ef eitthvað er.

ÞEIR FISKA SEM RÓA:

Veiðiskapur er sport, beitan er valin af innsæi, fiskurinn þreyttur og síðan dreginn að landi. Þar fær hann síðan náðarhöggið. Við vorum skuldlaus þjóð og því nokkuð sjálfstæð. Í dag erum við skuldug og ósjálfstæð þjóð. Við bitum á agnið, afbrot okkar var að láta glepjast en núna situr öngullinn fastur og það er sárt.

Það er verið að þreyta okkur núna. Stýrivextirnir lækka ekki neitt af ráði. Afleiðingin er að fleiri fyrirtæki komast í þrot. Atvinnulausum fjölgar. Þar með er kominn ásættanlegur grundvöllur fyrir launalækkunum. Af þeim sökum minnka tekjur ríkisins verulega, bæði beinir og óbeinir skattar minnka. Þar með er einnig kominn grundvöllur fyrir launalækkun opinberra starfsmanna og síðan verulegur niðurskurður hjá hinu opinbera.

Til að tryggja þetta ástand til frambúðar munum við samþykkja IceSave samninginn í sumar.Við verðum að framleiða eins mikið af vörum sem gefa gjaldeyri og við getum. Ál og fisk. Það viljum við gera til að standa í skilum. Það vilja líka þeir að við gerum sem voru svo góðhjartaðir að lána okkur til að bjarga okkur frá vandræðunum, sem öngullinn veldur okkur. Því vinnur veiðimaðurinn ötull að því að hámarka afrakstur veiði sinnar.

Fljótlega mun þjóðin framleiða eins mikið og hún getur. Þjóðinni mun vera greitt eins lágt kaup og framast er unnt til að halda framleiðslukostnaðinum niðri. Það mun hámarka afraksturinn úr verksmiðjunni Íslandi. Það mun gera okkur kleyft að greiða niður lánin og taka ný. Í stað þess að hagnaður okkar, vegna vinnu okkar, fari í okkar vasa mun hann streyma óhindrað í vasa lánadrottna okkar.Nú er okkur bent á að með aukinni stóriðju muni okkur ganga betur að greiða skuldir okkar. OECD er búið að gefa línuna. Til stóriðju þarf lán. Lánveitendurnir skella okkur í ruslflokk lánshæfismatsins til að stilla af vaxtabyrði okkar, sér í hag. Síðan mun hver stóriðjan af annarri fylgja í kjölfarið og við höfum ekkert um málið að segja.

Lánadrottnarnir stjórna og stýra, þannig er það hjá gjadþrota heimilum og eins er það hjá gjaldþrota þjóðum.Eina spurningin sem út af stendur er hvort eða hvenær þeim þóknast að veita okkur náðarhöggið. Sennilega munu þeir ekki gera það. Mun arðvænlegra er að setja okkur í kvíar til hámarks nytja.

Að velta því fyrir sér hvað Davíð, Solla eða Geir gerðu er tímasóun. Jafn glórulaust er að velta sér upp úr því hvað Jóhönnu dettur í hug. Önglar hafa þá náttúru að sitja fastir. Veiðimaðurinn á næsta leik.Niðurstaðan er sú að íslensk þjóð er komin í kvíar lánadrottna sinna. Við munum strita og púla þangað til síðasta lánið er greitt og það mun taka okkur marga áratugi. Hver er sinnar gæfu smiður.....