"Þekkirðu nokkuð barngóða konu sem kann að elda og getur tekið að sér að kenna heimilisfræði"?

Áfram með vesalings kennarana. Var að heyra í einum vesalings deildarstjóra í skóla hér á höfuðborgarsvæðinu. Hún hringdi í okkur hjónin og spurði hvort við þekktum einhverja barngóða konu sem kynni að elda mat til að taka að sér kennslu í heimilisfræðum. Auk þess hafði tónlistarmaðurinn sem hafði góðfúslega tekið að sér að kenna tónmennt því engan tónmenntakennara var að fá, snarlega ákveðið að hætta þegar hann komst að því að hann gat ekki með nokkru móti haft neina stjórn á krökkunum. Að kunna viðkomandi sérgrein svo sem tónlist eða eldamennsku er ekki sama og að kunna að kenna, því að kenna er sérgrein. Að lokum var hún vinkona okkar meið nýráðinn ungann kennara sem fékk tilboð frá leikskóla, þar fékk hún niðurgreidda vist fyrir börnin sín tvö og auk þess töluvert meira kaup. 

Svo koma "stjórnendur" fram og segja að öll vandamál séu að leysast. Ég hef frekar á tilfinningunni að þau séu að fæðast og blómstra í þessu kolvitlausa mati á hvað skiptir máli í þessu þjóðfélagi. Ég held að stjórn-endur séu frekar stjórn-strútar með hausinn niðurgrafinn í sandinn. 

Athugasemdir

[Guðrún María Óskarsdóttir., 30.8.2007 kl. 02:48]

Handapataúrlausnir eru Akkilesarhæll íslenska stjórnkerfisins Gunnar Skúli, bara að redda málunum fyrir horn, ekki skrefinu lengra fram í tímann.

kv.gmaria.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 30.8.2007 kl. 12:30]

Þetta er alveg rétt forgangsröðun hér á landi er alveg út úr kú.  Takk fyrir þennan pistil.  Það þarf að vekja athygli á svona hlutum í nærmynd.