Hver eru mannréttindi þvagleggjarans og þiggjarans?

Var að horfa á kvöldfréttatímann hjá ríkissjónvarpinu. Kona sem var grunuð um ölvunarakstur neitaði  að láta af hendi þvagprufu. Þurfti að beita valdi til að ná í þvagprufuna. Óskemmtileg frétt.

Rætt var við yfirlækni á Slysadeildinni sem sagði að hann myndi ekki taka þátt í slíku nema dómari dæmdi hann til þess. Hann lagði áheyrslu á að gæta virðingar við einstaklinginn og ekki að misbjóða sjálfsvirðingu hins grunaða einstaklings. Augljóslega er þetta mjög vandasamt og ólíkir hagsmunir í húfi.

En svo sagði yfirlæknirinn að ef þetta ætti að geta gengið sómasamlega fyrir sig þá væri best að svæfa viðkomandi einstakling svo hægt væri að taka þvagprufuna. Sem svæfingalæknir þá hrökk ég í kút. Þarna var samstarfmaður að skammta mér verkefni sem ekki er víst að hugnist mér sérstaklega mikið. Ef einstaklingur vill ekki afhenda þvagprufu, vill hann þá láta svæfa sig svo hægt sé að taka af honum þvagprufu. Hann vill ekki skila þvagprufu, það er málið og ef ég ræðst á viðkomandi og sprauta í hann svæfingalyfjum gegn vilja hans þá er ég alveg sami ofbeldismaðurinn og aðrir vilja ekki vera. Læknaeiðurinn minn er ekkert öðruvísi en annarra lækna.

Þar að auki getur verið hættulegt að svæfa fólk,sérstaklega þar sem viðkomandi er örugglega ekki fastandi né sérstaklega andlega undirbúinn fyrir svæfingu. Þar að auki má ég ekki svæfa neinn á LSH nema fyrir liggi skriflegt samþykki viðkomanda nema líf liggi við, sem á ekki við í þessu tilfelli.

 Hvers vegna er það að mönnum detti til hugar að það sé betra að svæfa fólk sem er mótfallið einhverri athöfn? Hvernig getur það verið skárri kostur að ræna einhvern lífsýni gegn vilja sínum í svæfingu, sem er neydd upp á viðkomandi frekar en með lögregluvaldi sem er hættuminna og fljótlegra en svæfing. En er sama ofbeldið í mínum huga. Ég held að eina ástæðan sé sú að í svæfingu er auðveldara að koma fram vilja sínum.

Er ekki betra að viðkomandi glati lagalegum rétti sínum við að nýta sér mannréttindi sín og það sé gengið út frá því að þvagprufan sé jákvæð fyrir dómi.  

Athugasemdir

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 21.8.2007 kl. 23:54]

Þetta er góð pæling hjá þér Gunnar Skúli.

En þú gleymir því að yfirlæknirinn gekk út frá því að þetta yrði gert samkvæmd dómi - ekki vegna beiðnar lögreglu. Hafi dómur gengið um að það beri að yfirbuga manneskju, þá er líklega réttast að gera það á sem mildilegastan hátt. Það að þræða þvaglegg upp í manneskju sem streitist á móti er ekkert annað en pynting. En sé hún svipt sjálfræði, svo unnt sé að taka t.d. þvagsýni,  er betra að forða henni frá líkamsmeiðingum heldur en að beita hana misþyrmingum á borð við þessa.

 Svipting sjálfræðis er auðvitað ein tegund ofbeldis, en hún er lagalegt úrræði engu að síður, og getur verið nauðsynleg.

[Gunnar Skúli Ármannsson, 22.8.2007 kl. 15:11]

Sæl Ólína, þetta er rétt hjá þér, ég er búinn að hlusta á fréttina aftur. Mín upplifun í gær þegar ég hlustaði á fréttina var sú að annað hvort svipta eða eða svæfa. En það var sem sagt rangt hjá mér og bið ég hlutaðeiganda hér með afsökunar á því. Svona getur manni orðið á þegar manni finnst manni vera misboðið.