Tyrkneskt detox.

Við höfum verið hér í góðu yfirlæti í Tyrklandi. Þessa vikuna erum við á Hoteli Club Turban. Þar er allt innifalið, fullt fæði og drykkir allan liðlangan daginn. Dagurinn er þétt bókaður. Tímafrek sólböð sem eru tafin með sífelldum sjávarböðum til að forða líkamanum frá suðumarki. Svo fer töluverður tími í að skola niður 3 lítrum af vatni á dag ásamt ögn af bjór eða brandy. Þegar meðvitundarstigið er vart finnanlegt þá skellir maður í sig tyrknesku kaffi.

Detox meðferð hefur verið vinsæl á Íslandi upp á síðkastið. Einhverskonar afeitrunarmeðferð í gegnum ristilþvott. Sem læknir þekki ég það mjög vel að þetta líffæri á hug manns allan við upphaf og lok lífs okkar. Þar sem ég tel mig vera staddan einhvers staðar mitt á milli þessara tveggja póla í lífi mínu velti ég frekar fyrir mér öðrum líffærum.

Ég held að tyrkneskur HEILAÞVOTTUR sé frekar við hæfi nú til dags. Ristillinn og innihald hans er hvort sem er fyrir utan líkamann og þar að auki er það líffæri að mestu sjálfvirkt. Heilinn aftur á móti er óneitanlega hluti af líkamanum. Ég held að við ættum að sína honum viðlíka virðingu og skolpröri skrokksins.

Að fara í frí og slaka á ætti að vera mun meðvitaðra ferli. Hvers vegna pantar maður sér bara tvær vikur á svona letistað. Jú, sú hræðilega staða gæti komið upp að manni færi að leiðast ef maður væri í þrjár vikur. Hvað er að leiðast? Að hafa svo mikinn tíma til að gera ekki neitt annað en það sem hugurinn girnist að það veldur óróleika í heilanum.

Ég held að tyrkneskt detox sé okkur öllum holl. 

Gullna klukkustundin.

Þetta er mjög gott mál hjá Guðlaugi og vonandi kemur eitthvað gott frá þessari nefnd. Það er oft rætt um hina gullnau klukkustund við björgun. Er þá átt við að ef ekki er vel og rétt staðið að málum í upphafi þá skiptir litlu máli hversu góð þónustan er á síðari stigum.

Vinnuhópur skipaður til að skoða skipulag sjúkraflutninga

Tyrkneskur strætó.

Hér í Marmaris í Tyrklandi er strætó. Hann er að mestu rekinn af einyrkjum. Þeir eiga sinn vagn og reka hann sjálfir. Þeir hafa hagsmuna að gæta, þ. e. sinna.

Þeir hafa vagninn frekar lítinn þannig að hann fyllist fljótt. Yfirbyggingin er skorin við nögl, bara þeir sjálfir. Þeir keyra sem oftast fyrirfram ákveðna leið því þannig ná þeir í sem flesta farþega. Farþegarnir þurfa ekki að kunna neina tímatöflu því hún er ekki til. Maður gengur bara út á götu og vinkar þá stoppa þeir, svo taka þeir við aðgangseyrinum sjálfir. Síðan segir maður bara STOPP og þá stoppar hann. Það gæti ekki verið einfaldara og þess vegna DETTUR MANNI EKKI Í HUG AÐ TAKA LEIGUBÍL.

Hvatir strætisvagna höfuðborgar Íslands eru allt annars eðlis. Sem fæstir farþegar sem sjaldnast gefur af sér minnstan kostnað. Þess vegna er það sem manni dettur fyrst í hug í Reykjavík er TAXI. 

Betlarinn LSH.

Guðlaugur heilbrigðisráðherra ráðleggur LSH að taka sér lán fyrir skuldunum.

Ég er staddur í Tyrklandi þessa dagana. Hér prúttum við. Kaupmaðurinn hefur voru að selja og ég seðla. LSH hefur ekki neitt. LSH skuldsetur sig hjá kaupmönnum. LSH er boðið að skuldsetja sig enn frekar hjá ríkinu. Ég hélt að þrælahald væri afnumið. Ríkisafskiptaflokkurinn(X-D) nýtur þess að spinna upp ríkið.

Ef LSH væri í sömu aðstöðu og bankarnir væri öldin önnur. Þá hefði LSH réttarstöðu prúttarans og gæti verðlagt sína vöru og selt hana. Þá hefði LSH tekjur og gæti greitt sínar skuldir. Þá hefði LSH virðingu.

Í dag er LSH betlari, þeir stunda ekki viðskipti enda hefur þeim á flestum stöðum verið úthýst, mellur eru enn til staðar enda stunda þær viðskipti og hafa því virðingu.

Hvernig væri að menn átti sig á því að LSH framleiðir gæðavöru og hætti að umgangast hann sem betlara. 

Viðvarandi vanskil LSH

Frjálslyndi Tyrkja.

Ég þekki ekki neitt sérstaklega vel til í tyrkneskum stjórnmálum. Hér verða fortekosningar eftir 3 daga og hér er kosið til þings þannig að minnsta kosti er hér lýðræði. Hér er strangur aðskilnaður ríkis og trúar. Ef menn ætla að reyna að gera trú að landslögum í Tyrklandi þá rumskar herinn og menn halda sig á mottunni.

Hér er mikið frelsi í viðskiptum, svona í augum venjulegs ferðamanns. Hér eru smásalar út um allar trissur, alveg með ólíkindum hvað er mikið af smá apótekum út um allt. Tyrkir virðast kunna vel að meta lítil fyrirtæki, oft er um einyrkja að ræða. Svo er verðlagningin frjáls, hún er í höndum kaupmanns og kaupanda. Þessir tveir aðilar semja um verðið og oft verður úr hin besta dægrastytting. Til að maður þorni ekki of mikið í kverkunum við prúttið er oft boðið upp á drykk. 

Hér virðist frelsi og frjálslyndi ráða för. Það mætti segja mér að lífið hér falli vel að stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins á Íslandi.

Aftur á móti, þrátt fyrir áralanga stjórn fyrrnefnds flokks, virðast ríkisafskipti einkenna íslenskt þjóðfélag í dag og oft  á tíðum með mismun til hinna stóru.

Það fer stundum illa fyrir góðum hugmyndum:

" ÖLL SVÍN ERU JÖFN NEMA SUM ERU JAFNARI." 

Tyrkland-vatnsrennibrautagarður.

Nú jæja, að sjálf sögðu urðum við að fara í vatnarennibrautargarð með stelpurnar. Sérstaklega þá 11 ára.Munurinn á Marmaris og Florida í þessu samhengi er mikill. Það er bara 5 mínútna rölttúr á garðinn frá hótelinu okkar. Ekki klukkustundar akstur eins og í Florida og þar að auki verður ,maður að læsa bílhurðunum þar til að verða ekki rændur á rauðu ljósi eða jafnvel stútað. Hér röltir maður í rólegheitum og óttast ekki um líf sitt. Inngangseyrinn er bara brot af því sem það kostar í Florida. Maturinn á staðnum er mun ódýrari og þar að auki mun hollari. Og það besta af öllu er að allir skemmtu sér konunglega og komu nánast óþreyttir heim. En í Florida var maður algjörlega búinn á sál og líkama eftir einn dag í skemmtigarði og mjög mikið fátækari. "Fólks" skellið ykkur bara til Marmaris!!!!.

Naflastrengurinn.

Það er mjög merkilegt að vera í Tyrklandi. Hér voru fyrstu vínin í heiminum ræktuð. Hér er borg sem heitir Efesus og er mörg þúsund ára gömul. Þar eru almenningssalerni og upphituð gólf. Íslendingar voru þá ekki einu sinni til. Þegar þeir birtust hafa þeir sjálfsagt verið flokkaðir sem villimenn af Tyrkjum. Svo erum við að setja okkur á háan hest. Í Istanbúl er kirkja sem er 1500 ára gömul og var ein stærsta kirkjan í veröldinni um 800 ára skeið. Geri aðrir betur.

Við hjónin höfum verið að ferðast svolítið að undanförnu. Heimsótt Madrid, Prag og Barcelona. Nú Kaupmannahöfn að sjálfsögðu. Þegar maður drekkur í sig menningu þessara borga, þá á einhvern hátt nær maður að samsama sig þessari fornu menningu. Á einhvern hátt er maður hluti af henni, maður finnur fyrir samhljóm. Maður fær svolítið sérstaka tilfinningu í sálina, hálfgerða helgun eða jafnvel dýpt og ró. Við eigum okkar upphaf hér, það eimir svolítið eftir af þeim naflastreng.

Við vorum á Florida fyrir ári. Gott frí í sjálfu sér. Heimsóttum skemmtigarðana fyrir börnin. Tilveran í Florida er svolítið öðruvísi en í Evrópu. Florida er tilbúin veröld. Í raun getur bara krókódíllinn búið í Florida án þess að gjörbreyta öllu umhverfi sínu með þurrkun fenja, loftkælingu og þess háttar. Í raun er Florida nánast óbyggilegt fyrir menn nema með þessum tilfæringum. Þetta er bara mjög rakt, heitt fenjasvæði fyrir krókódíla. Reyndar er krókódíllinn friðaður í Florida. Því er hann eina skepnan sem hefur öruggan tilvistargrundvöll í Florida. Hann er friðaður, enginn mé drepa hann, honum er hvorki of heitt né kalt þar sem hann marir hálfur í kafi. Auk þess má hann éta alla hina íbúana í Florida. Góður díll.

Svo eru hinir dílarnir í Flórída. Það eru þeir sem selja manni allt milli himins og jarðar. Ég held að það eina sem er frítt í henni Ameríku er loftið sem maður andar að sér. Allt annað selja þeir manni og líf þeir gengur út á að selja. Að selja eru þeirra trúarbrögð. Að selja er þeirra menning.

Þegar Evrópubúar fluttu til Ameríku þá slitnaði naflastrengurinn, því miður. Núna eigum við í vandræðum með þennan ungling sem veit ekki ennþá muninn á réttu og röngu. 

 

Tyrkneskt bað.

Hér liggur maður í leti fjarri skarkala heimalandsins. Búin að fara á sundlaugarbakkann í morgun, töluvert þrekvirki það. Ég held að það sé næstum því 50 metra gangur út að bakkanum. Ekki tók nú betra við í hádeginu. Þá þurftum við að koma okkur heila 7 metra, úr liggjandi stöðu, að matarborðinu og borða heilann hádegisverð-á eigin spýtur.

Við þennan hádegisverð óx okkur svo þróttur að við skelltum okkur í Tyrkneskt bað, sem tekur heilar tvær klukkustundir. Þvílík nautn, fyrst gufubað þannig að svitinn lekur af manni í stríðum straumum. Svo fórum við inn í hlýtt hvíldarherbergi, allt í marmara. Þar var hægt að skola af sér svitann. Síðan komu nokkrir menn sem nudduðu mann með grófum vettlingum þannig að öll sólbrúnkan fór í vaskinn. Að því loknu sápuþvottur, sturta og freyðibað og að lokum nudd með olíum og andlitsþvottur. Þvílíkt strit, ég segi bara ekki meira.

Enduðum svo daginn í Icmeler á veitingastað sem heitir Greenhouse. Eigandinn er TYRKI kvæntur sænskri og býr í Malmö. Mjög þægilegt að geta rætt við hann á sænsku. Maturinn og öll þjónusta á Greenhouse er frábær og ef einhver á leið um Tyrkland þá verður hann að prófa þennan stað.

• Látum þetta duga í bili. 

Norræn lyf.

Ég hafði alls ekki gert mér grein fyrir að íslenska Lyfjastofnunin og fjölritaður snepill á íslensku yllu því að lyf á Íslandi eru allt að tíu sinnum dýrari en á norðurlöndum.

Heimila ætti innflutning norrænna lyfja

Samfylkingin.

Hvernig er þetta með Samfylkinguna. Þau fóru í stjórn með Sjálfstæðisflokknum, að sjálfsögðu til að fá völd og stóla. Einnig til að sýna alþjóð að þau geti verið ábyrg í stjórn. Sýnt festu og tekið á málum með alvöru og mikilli skynsemi.

Hvernig gekk þeim í fyrsta stóra málinu sem kom til kasta þeirra. Kvótamálinu eða réttara sagt ákvörðun aflaheimilda fyrir næstu ár. Ekki vel finnst mér.

Miðað við allt sem sagt var fyrir síðustu kosningar þá er framkvæmdin döpur. Í staðinn fyrir sjálfsbjargarhvöt einstaklingsins, smáfyrirtæki sem fengju tækifæri til að blómstra þá fylkir samfylkingin sér með hagræðingarsinnum og vill steypa sjávarútveginn í stóriðju. 

Þannig mun þetta vera næstu árin.